Reklama

Franciszek

Wyjechał z małą walizeczką

Niedziela Ogólnopolska 12/2013, str. 10-11

[ TEMATY ]

papież

Franciszek

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. INF. IRENEUSZ SKUBIŚ: - Nowy Papież pochodzi z Argentyny. Jak przyjęliście tę wiadomość z Watykanu wieczorem 13 marca 2013 r.?

O. JERZY TWARÓG OFM: - Była wielka radość z tego powodu. Jesteśmy bardzo dumni, że nowy Papież jest urodzony w Argentynie i przyjął imię: Franciszek. To radość dla całej Ameryki Południowej, ale szczególnie dla Argentyny. Oczywiście, także przeżywaliśmy ogromne zaskoczenie.

- Czy Ojciec Rektor znał osobiście kard. Jorge Mario Bergoglio?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Rektorów Polskich Misji Katolickich kiedyś mianował prymas Polski, w ostatnich latach mianuje ich przewodniczący Episkopatu Polski abp Józef Michalik, który przekazuje nominację do przewodniczącego Konferencji Episkopatu danego kraju. Miałem szczęście być nominowany na rektora PMK w Argentynie 2 razy: w 2007 i w 2011 r., na nową kadencję. Kard. Bergoglio przesłał do Episkopatu Polski tę nominację podpisaną przez siebie, akceptującą mnie jako rektora misji polskiej i koordynatora duszpasterstwa polonijnego w tym kraju.

- Wspominał mi o tym bp Ryszard Karpiński, który w 2006 r. pośredniczył w tej sprawie.

- Jeśli chodzi o moje relacje jako rektora PMK z kard. Bergoglio, arcybiskupem Buenos Aires - było to zazwyczaj współuczestniczenie we Mszach św. emigracyjnych, którym on przewodniczył, to tam głównie się spotykaliśmy. Spotkaliśmy się też na Mszy św., kiedy umarł Jan Paweł II, następnie z okazji jego beatyfikacji - wtedy prosił, żebym w katedrze metropolitalnej przewodniczył Mszy św. dla Polaków, dla korpusu dyplomatycznego Unii Europejskiej - i tak się stało. W czasie moich 17 lat pobytu w Argentynie było tu wielu kardynałów, arcybiskupów i biskupów z Polski i za każdym razem staraliśmy się o audiencję u prymasa Argentyny, arcybiskupa Buenos Aires. Towarzyszyłem biskupom w tych audiencjach. Mogę więc powiedzieć, że trochę znam obecnego papieża Franciszka. Jak pokazał podczas pamiętnego wieczoru 13 marca br., jest rzeczywiście człowiekiem bardzo skromnym, prawdziwym pasterzem, który kocha każdego człowieka. Myślę, że jaki był jako kardynał, prymas, pasterz Kościoła w Argentynie, taki będzie jako pasterz Kościoła powszechnego na całym świecie.

Reklama

- Dlaczego nowy papież wybrał imię „Franciszek”?

- To było również zaskoczenie dla jezuitów. Początkowo myślano nawet, że na patrona swego pontyfikatu Ojciec Święty wybrał sobie św. Franciszka Ksawerego. Jednak i wikariusz generalny, i biskupi z Buenos Aires, i współbracia jezuici potwierdzili, że chodzi o włoskiego Biedaczynę - św. Franciszka z Asyżu.

- Jak Ojciec myśli, jakim papieżem będzie Franciszek?

- Znając go jako kardynała, dostrzegałem, że bardzo kocha Chrystusowy Kościół, i myślę, że jego pontyfikat będzie przedłużeniem misji zarówno Jana Pawła II, którego tak uwielbiał i traktował jak świętego, jak i Benedykta XVI. Jeśli więc ktoś z liberałów oczekuje jakichś zmian w Kościele, to zapewne się myli. Papież Franciszek na pewno będzie prowadził dalej Kościół w tym duchu, jaki reprezentował bł. Jan Paweł II i Benedykt XVI.

- Zauważyliśmy pewne nieporozumienia związane z niektórym pociągnięciami rządu argentyńskiego, m.in. w sprawie tzw. małżeństw partnerskich. Ksiądz Kardynał był nieugięty...

- Tak, był bardzo stanowczy. Z przykrością muszę stwierdzić, że Argentyna jest jedynym krajem Ameryki Południowej, który ma zatwierdzone prawnie związki partnerskie, nad czym kard. Bergoglio, prymas Argentyny, bardzo ubolewał, przeciwko czemu protestował, nie wahając się i przed błaganiem. Oczywiście, spotkało się to z ostrą krytyką ze strony rządzących. Ale to, co czynił pod tym względem Benedykt XVI, co czynił nasz bł. Jan Paweł II - to samo czynił kard. Bergoglio w Buenos Aires. Był przeciwny m.in. związkom homoseksualnym, aborcji i myślę, że tak samo będzie postępował jako pasterz Kościoła powszechnego - papież Franciszek.

- Prosimy opowiedzieć nam o maryjności Ojca Świętego, bo jest to dla nas, Polaków, dość istotna kwestia.

- Jak wszyscy kardynałowie, i kard. Bergoglio był maryjny. Kochał Matkę Bożą, wszystkie uroczystości maryjne sprawował w sanktuarium Matki Bożej Lujańskiej (Virgo de Luján), Patronki Mercosur i Ameryki Południowej. Często dawał świadectwo swej maryjności. Potwierdził to zresztą z logii Bazyliki św. Piotra, mówiąc, że następnego dnia pójdzie pokłonić się Matce Bożej i prosić za siebie oraz za powierzony mu lud.

- Będziemy więc znów mieć „polskiego”, bo maryjnego, Papieża. A jak jako Polak widzi Ojciec możliwości kontaktu z Ojcem Świętym na gruncie polskim?

- Zawsze, nie tylko zresztą w Buenos Aires, ale również w Rzymie i w innych miejscach, na nabożeństwach emigracyjnych, kard. Bergoglio bardzo chętnie spotykał się z Polakami, witał ich ciepło i serdecznie odnosił się do tych, którzy mieszkają w Argentynie. Wiemy, że papież Franciszek też pochodzi z rodziny imigranckiej, jego ojciec przyjechał z Włoch i rodzina jest pochodzenia włoskiego; dziadkowie także pochodzili z Europy.

- Czyli - związki z Italią papieża Franciszka są szczególnie bliskie...

- Jak by nie było, Argentyna kojarzy się przede wszystkim z emigracją włoską, to Włosi dominują tutaj jako imigranci. Prawdziwego Argentyńczyka spotkać w Argentynie jest trudno.

- Czy wielu Argentyńczyków przybędzie do Rzymu na inaugurację pontyfikatu papieża Franciszka?

- Niespełna tydzień pozostaje do uroczystości św. Józefa. Swoje osobiste przybycie ogłosiła prezydent Argentyny Cristina Fernández de Kirchner, na pewno będą różne delegacje, ale czy wierni Kościoła argentyńskiego zdołają się tak szybko zmobilizować, by przebyć te 11 tys. km do Wiecznego Miasta - nie wiem.

- Na pewno jednak Ojciec Święty przyleci do Rio...

- Oczywiście, już się nawet głośno mówi, że Papież latynoamerykański poprowadzi tegoroczne Spotkanie Młodzieży w Rio de Janeiro...

-... i przy okazji przyjedzie do Argentyny...

- Nie wiem, czy protokół mu na to pozwoli. Pielgrzymka młodzieży świata ogłoszona jest już od dawna, ale czy papież będzie mógł odwiedzić także poboczny kraj... Być może odłoży to na inną okazję.

- Musi przecież jeszcze zabrać resztę rzeczy.

- No właśnie, wyjechał z małą walizeczką...

2013-03-18 13:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież przyjął policjantów dbających o bezpieczeństwo na placu św. Piotra i w okolicach Watykanu

[ TEMATY ]

Watykan

policja

Franciszek

Papież przyjął na audiencji przedstawicieli włoskiego rządu i policji z okazji 75. rocznicy ustanowienia posterunku policji, który dba o bezpieczeństwo na placu św. Piotra i w okolicach Watykanu. Franciszek przypomniał, że jego ustanowienie było owocem Traktatów Laterańskich, które przewidywały specjalny status dla placu św. Piotra, umożliwiając wolny dostęp dla pielgrzymów i turystów, pod nadzorem władz włoskich.

Papież zauważył, że działalność tego posterunku jest świadectwem owocnej współpracy między Włochami i Watykanem. Przypomniał jednak o trudnych chwilach, związanych z niemiecką okupacją.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Stań przed Bogiem taki, jaki jesteś

2024-04-24 19:51

Marzena Cyfert

O. Wojciech Kowalski, jezuita

O. Wojciech Kowalski, jezuita

W uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski, wrocławscy dominikanie obchodzą uroczystość odpustową kościoła i klasztoru.

Słowo Boże podczas koncelebrowanej uroczystej Eucharystii wygłosił jezuita o. Wojciech Kowalski. Rozpoczął od pytania: Co w takim dniu może nam powiedzieć św. Wojciech?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję