Grupa teatralna młodych z parafii Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Jaworznie-Ciężkowicach i z parafii Świętych Wojciecha i Katarzyny w Jaworznie wystawiła kolejną sztukę - „Przyjaciel Johna Wayne’a” Garbiñe Losady.
Głównym bohaterem sztuki jest Santi, opóźniony w rozwoju chłopiec, którego brat Carlos (reżyser teatralny) pozbył się, umieszczając w domu opieki. Santi ucieka i pojawia się w pracy brata, gdzie do premiery zostało kilka dni i panuje napięta atmosfera. Chłopiec wraz ze swym „przyjacielem”, wyciętą z kartonu postacią J. Wayne’a, pokazują wszystkim, co jest w życiu najważniejsze.
Premiera sztuki miała miejsce 28 czerwca. Oprócz przekazu artystycznego była formą podziękowania proboszczowi ciężkowickiej parafii ks. kan. Bronisławowi Sałudze, który udostępnił młodym dom parafialny ze sceną, a w lipcu przechodzi na emeryturę. Sztukę przygotowano pod kierunkiem ks. Wiesława Żmiji. Za reżyserię byli odpowiedzialni Aleksandra Barczyk, Mateusz Przyłęcki i Anna Nieużyła. Santi’ego zagrał Marcin Wiernek, a jego brata Konrad Jaśko. Wystąpili także: Maria Koziarz, Andrzej Stachańczyk, Iwona Paluch, Jakub Nadziejko, Iza Wróbel. - Przygotowania trwały pół roku. Większość naszych artystów to studenci, więc musieliśmy dogrywać terminy. Najdłużej wybieraliśmy tekst, który przenieśliśmy na scenę - powiedziała A. Nieużyła. Szerszej publiczności sztuka zostanie zaprezentowana we wrześniu podczas Spotkania Młodych Diecezji Sosnowieckiej.
Młodzi artyści w ubiegłym roku zajęli III miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Teatralnym w Krakowie za sztukę „O mały włos”. Ks. Żmija zdradził, że po 7 latach zespół zdecydował się przyjąć nazwę: Zespół teatralny 3G - co symbolizuje trzecie pokolenie ciężkowiczan zajmujących się teatrem.
To było marzeniem artystów Lwowskiego Teatru Woskresinnia, aby przygotowany przez nich spektakl pt. „Hiob” pokazać jego autorowi – Karolowi Wojtyle. Nie zdążyli przed śmiercią Jana Pawła II, ale ze znanym i uznanym już widowiskiem plenerowym przyjechali, na zaproszenie Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II, do sanktuarium św. Jana Pawła II, gdzie wystawili spektakl w ramach projektu „Scena papieska”.
commons.wikimedia.org/Patryk Duszkiewicz, CC BY-SA 4.0
W nocy z 30 kwietnia na 1 maja doszło do włamania i profanacji kaplicy pw. św. Stanisława Kostki, znajdującej się w dawnej bursie przy ul. Warszawskiej w Mielcu. Sprawcy zniszczyli krzyż ołtarzowy, dokonali kradzieży przedmiotów liturgicznych i prawdopodobnie podjęli próbę podpalenia.
- Prośmy Boga o zmiłowanie się nad sprawcami tego haniebnego czynu, a dla nas o gorliwość serc i większą troskę o sprawy Boże w naszym życiu prywatnym i publicznym - czytamy w oświadczeniu Parafii Ducha Świętego w Mielcu.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
