Reklama

Kościół

Rozważanie Jasnogórskie 11 grudnia 2024 roku

Co dzisiaj chcieliby nam powiedzieć bohaterowie
czarnej nocy PRL-u?

Jasnogórska Pani, dziś chcemy wrócić myślami do tych dni tragicznych, grudniowych 1981 roku, gdy w Polsce władzę przejęła junta wojskowa, ale przygotowania do wprowadzenia stanu wojennego trwały już kilka dobrych miesięcy wcześniej, a nadzorował je radziecki marszałek Wiktor Kulikow.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

To właśnie po to, na nowego sekretarza Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wybrano gen. Wojciecha Jaruzelskiego. W ten sposób chciano ostatecznie zniszczyć wielomilionowy, społeczny ruch, jakim była „Solidarność”, bo obawiano się utraty władzy. Wtedy zaczęły się aresztowania, internowania, więzienia i szykany. Nie wiadomo dokładnie, ile osób straciło życie, na pewno ich liczba przekracza czterdzieści.

„Nie płaczcie matki !

To nie na darmo - nad stocznią sztandar z czarną kokardą!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Za chleb i wolność - i nową Polskę, - Janek Wiśniewski padł!”

Dzisiaj modlimy się za wszystkie ofiary czarnej, długiej nocy PRLu, gdy w Polsce rządziły marionetkowe władze, które po rozkazy i instrukcje jeździły na Kreml. Ich symbolem jest bohater „Ballady o Janku Wiśniewskim” - w rzeczywistości - 18 letni Zbyszek Godlewski, który dopiero co ukończył zawodówkę i zatrudnił się w gdyńskiej stoczni. W grudniowej masakrze, w tragiczny „czarny czwartek” 1970 roku w Gdyni zastrzelono osiemnaście osób. Seria z karabinu maszynowego przeszyła głowę i klatkę piersiową niewinnego Zbyszka. Jego martwe ciało robotnicy położyli na drzwiach i ponieśli ulicą Świętojańską. Po drodze kilka razy byli ostrzeliwani i obrzucani gazem łzawiącym tak, że musieli zostawiać zwłoki na ulicy i chować się w okolicznych bramach… (Pausa)

„Nie płaczcie matki !

To nie na darmo - nad stocznią sztandar z czarną kokardą!

Reklama

Za chleb i wolność - i nową Polskę, - Janek Wiśniewski padł!”

12 maja 1983 roku Grzegorz Przemyk - 19-letni maturzysta warszawskiego liceum, syn opozycyjnej poetki Barbary Sadowskiej świętował z kolegą - zdany egzamin na Placu Zamkowym w Warszawie. Brak dokumentów posłużył milicjantom za pretekst do zabrania go na komisariat. Tam otrzymał ponad 40 ciosów pałkami w barki i plecy oraz pięściami w brzuch i w wyniku dotkliwego pobicia zmarł po dwóch dniach. W aktach sprawy zachowała się notatka szefa MSWu gen. Czesława Kiszczaka: "Ma być tylko jedna wersja śledztwa - sanitariusze". Cała winę zrzucono więc na personel medyczny, który wiózł skatowanego chłopca karetką z komisariatu do szpitala. Taką wersję forsował w mediach ówczesny rzecznik rządu - Jerzy Urban. Skazano ich na kilkuletnie kary więzienia, nawet Bogu ducha winną lekarkę.

Mszę pogrzebową w kościele Stanisława Kostki na Żoliborzu organizował ks. Jerzy Popiełuszko, który dobrze znał matkę Grzesia - poetkę Barbarę Sadowską. Podobno miał wtedy powiedzieć, - że to on będzie następny. Tak się stało 19 października 1984 roku został porwany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, a potem torturowany w tak bestialski sposób, że rodzina rozpoznała go dopiero po znakach szczególnych. Wrzucony został do Wisły z workiem kamieni u szyi. Miał 37 lat!

„Nie płaczcie matki !

To nie na darmo - nad stocznią sztandar z czarną kokardą!

Za chleb i wolność - i nową Polskę, - Janek Wiśniewski padł!”

Reklama

A dzisiaj tym, którzy organizowali te mordy, albo pacyfikacje, albo tzw. ścieżki zdrowia i tym, którzy w inny sposób wspierali komunistyczny reżim, czerpiąc z tego profity - przywrócono przywileje emerytalne. Są wśród nich zabójcy Zbyszka Godlewskiego, Grzegorza Przemyka i ks. Jerzego Popiełuszki. A ich ofiary nieraz schorowane, często nie stać nawet na to masło, które tak podrożało, że za chwilę, dla co niektórych będzie towarem luksusowym. Te na nowo przyznane dodatki byłym funkcjonariuszom SB i pracownikom UB - to zresztą jeden z niewielu spośród stu konkretów na sto dni, które udało się zrealizować powołanemu rok temu 13 grudnia – rządowi. Są wśród nich także podejrzani o zabójstwo ks. Franciszka Blachnickiego w roku 1987. Agentka peerelowskiego wywiadu TW „Panna” założyła fundację, która walczy o prawa osób LGBT, hojnie w ubiegłych latach, dotowaną przez warszawski ratusz. Gdy media to nagłośniły uciekła daleko zagranicę. Ale podobno, po zmianie władzy, gdy poczuła się bezpieczna wróciła i prowadzi szkolenia z "inkluzywności" w krakowskim magistracie.

Może dzisiaj warto postawić pytanie: Co dziś Zbyszek Godlewski, Grzegorz Przemyk, ks. Jerzy Popiełuszko czy ks. Franciszek Blachnicki - chcieliby nam powiedzieć? Na pewno - Nie „róbta co chce ta”, ale „Bóg – Honor – Ojczyzna!”

Podziel się cytatem

Przecież ks. Popiełuszko wciąż powtarzał w swoich homiliach, że: „Przemoc nie jest oznaką siły, lecz słabości”. Choć odetchnęliśmy z ulgą, bo niedawno skończyła się gehenna ks. Michała Olszewskiego oraz dwóch urzędniczek - pani Karoliny i pani Urszuli, gdy przez wiele miesięcy stosowano wobec nich areszt wydobywczy to żądza zemsty i igrzysk - dotyka właśnie byłego wiceministra sprawiedliwości. Choć prokurator generalny wciąż mówi o swojej niezależności, to każdego dnia tłumaczy się publicznie premierowi, dlaczego więzienia nie są jeszcze zapełnione politycznymi oponentami. Gdy do tego doda się stosowanie prawa, ale tak jak je rozumie obecna władza, zakaz obecności krytycznych mediów na konferencjach prasowych, wstrzymywanie polskich inwestycji niekorzystnych dla Niemców, wyroki na polityczne zamówienie czy ochrona przez policję prowokatorów z Placu Piłsudskiego, którzy bezczelnie profanują pamięć ofiar tragedii smoleńskiej i z premedytacją ranią ich bliskich, to można mówić o zapowiadanym „domknięciu systemu”.

Reklama

A to już nie ma nic z demokracją wspólnego! To groźny totalitaryzm i zwykła dyktatura! Dlatego z niepokojem słuchałem jednego z kandydatów na prezydenta, który cytował dobrze mi znane zdanie - wypowiedziane właśnie 13 grudnia 1981 roku przez generała Jaruzelskiego - o zaciśniętej pięści. Szkoda, że nie miał na tyle odwagi, by wyjść do protestujących w Gliwicach górników z ręką wyciągniętą do zgody i zamiast „Bążur” pozdrowić ich staropolskim, tak im przecież bliskim - „Szczęść Boże!”

Ale zawsze można zrobić coś dobrego nawet w ramach kampanii wyborczej np. wydać zgodę na postawienie na Powązkach - pomnika z Krzyżem Wołyńskim i umieszczenie pod nim ziemi przywiezionej z miejsc kaźni Polaków bestialsko uśmierconych przez banderowców z UPA.

Co dzisiaj chcieliby nam powiedzieć bohaterowie czarnej nocy PRLu?

To co mówił ks. Popiełuszko, żeby żyć w prawdzie, szukać prawdy, być otwartym na prawdę, przyznawać się do prawdy, upominać się o nią w każdej sytuacji, demaskując kłamstwo i protestować przeciwko niemu, nawet wtedy, gdy fałszywie - przybiera pozory prawdy! Budować przyszłość i potęgę naszej Ojczyzny na prawdzie!

Tak nam dopomóż Bóg i Matko Najświętsza! Amen.

2024-12-13 07:00

Oceń: +18 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dzień modlitw za ofiary stanu wojennego

[ TEMATY ]

modlitwa

stan wojenny

Michał Grzyb, Arkadiusz Wojtaszek

Modlitwa za osoby represjonowane i ofiary stanu wojennego oraz zapalenie wieczorem w oknie symbolicznej świecy będą 13 grudnia już po raz kolejny wyrazem pamięci o tamtych wydarzeniach. W dzień modlitw za ofiary stanu wojennego Polacy wspominają osoby represjonowane w tamtym czasie. Uczestniczą w Mszach św., składają kwiaty i zapalają znicze w miejscach związanych z wydarzeniami sprzed 36 lat.
CZYTAJ DALEJ

Zapomniany patron leśników

Niedziela zamojsko-lubaczowska 40/2009

wikipedia.org

św. Jan Gwalbert

św. Jan Gwalbert

Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.

Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach. Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić. Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
CZYTAJ DALEJ

Diakon Norbert Ryznar z żoną na ogólnopolskim spotkaniu diakonów stałych

2025-07-09 15:00

[ TEMATY ]

diakonat stały

Norbert Ryznar

Krzysztof Kaput

W rekolekcjach udział wzięło 17 diakonów stałych

W rekolekcjach udział wzięło 17 diakonów stałych

Wyświęcony przed kilkoma miesiącami w Rzymie na diakona stałego Norbert Ryznar z Bystrzycy Kłodzkiej uczestniczył wraz z rodziną w ogólnopolskich rekolekcjach dla diakonów stałych, które odbyły się w dniach 2–5 lipca w Rudach na Górnym Śląsku.

Rekolekcje pod hasłem „Nie pozwólcie odebrać sobie nadziei” zgromadziły siedemnastu diakonów stałych wraz z rodzinami oraz osoby rozeznające to powołanie. Spotkanie odbywa się co roku w innej diecezji – tym razem gospodarzem była diecezja gliwicka, a uczestników gościł Pocysterski Zespół Klasztorno-Pałacowy w Rudach i Sanktuarium Matki Bożej Pokornej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję