W Kapliczkowie jest już 365 kapliczek. Drewnianych, z elementami znalezionymi w pobliskich lasach, na polach, z drutem kolczastym z okolicznych okopów wojennych, z nabojami z czasów II wojny światowej, z ramami starych okien.
Na terenie okalającym dom niedaleko Szczercowa emerytowany wojskowy płk Bernard Zboiński stworzył niezwykłą galerię, miejsce zatrzymania, oderwania od codziennego życia, obcowania ze sztuką i zadumania. Nazwał je „Kapliczkowo”. Tu kapliczki opowiadają historię naszej Ojczyzny. Jest Matka Boża Katyńska, tuląca do siebie głowę żołnierza z przestrzeloną potylicą; jest kapliczka poświęcona ofiarom Smoleńska – zrobiona ze skrzydeł samolotu, które stanowią krzyż. Pod krzyżem artysta zainstalował 96 małych, połamanych postaci. Kapliczki wkomponowane w las ukazują, jak kontemplować ciszę i gdzie szukać ukojenia.
Lokalny artysta twórczością i otwartością zachwyca. Jego pasję wspiera proboszcz parafii z Restarzewa, na terenie której znajduje się Kapliczkowo, ks. Zbigniew Dyks. Zauroczeni miejscem są okoliczni mieszkańcy, ale też przyjezdni, których nie brakuje. Pan Bernard pragnie odtworzyć tradycję kapliczek, przy których kiedyś toczyło się życie lokalnych społeczności. Chce, by Kapliczkowo służyło wszystkim – nie tylko dostarczało estetycznych wrażeń i przeżyć, ale by te strugane przez wiele lat małe dzieła sztuki stawały się dla ludzi drogowskazami i dzięki temu łączyły teraźniejszość z przeszłością i przyszłością.
Krzyże i kapliczki przydrożne - symbole wierności Bogu, zawierzenia Maryi i Świętym Patronom, od stuleci umieszczane przy polnych drogach, pomiędzy wiejskimi zagrodami, pośród miejskich blokowisk. Przez wieki, w polski krajobraz wpisały się te dzieła sakralnej sztuki, dokumentujące wydarzenia, znak wdzięczności za otrzymane łaski, świadczące, że tutaj żyją ludzie, dla których wiara stanowi największy skarb, wartość której się nie wstydzą.
W powstałej w XI wieku podwrocławskiej wsi Tyniec Mały znajduje się zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Budowla z 1516 r. posiada cenny skarb. Na jej głównym ołtarzu znajduje się najstarsza w Polsce figura Matki Bożej Fatimskiej.
Niemiecka baronowa Maria Józefa von Ruffer to postać dobrze znana mieszkańcom Tyńca Małego. Ta głęboko wierząca kobieta (ur. 1894 r.) cieszyła się szacunkiem i ogromną sympatią mieszkańców podwrocławskiej wsi. Czym sobie na nią zasłużyła? Przez całe swoje życie służyła chorym i ubogim. Założyła tu ochronkę dla dzieci. Wraz z rodziną swej starszej siostry Marii Emmy von Fürstenberg bardzo dbała o tyniecki kościół. Sfinansowała przebudowę jego wnętrza na styl gotycki. Wspólnie ufundowali witraż Jezusa Ukrzyżowanego, mszał, różne wyposażenia (ornaty, chorągwie, itp.) oraz XVIII-wieczne obrazy stacji Drogi Krzyżowej, które niestety nie zachowały się do dziś. Dzwony, które podczas II wojny zdjęto z wieży, by przetopić je na armaty, ufundowała matka Marii Józefy, Gabriela von Ruffer. Kiedy dowiedziała się o objawieniu Matki Bożej w Fatimie (1917 r.) bez wahania rozpoczęła działania w kierunku upowszechnienia tego cudu. Niejednokrotnie kontaktowała się w tej sprawie z Ojcem Świętym Piusem XI. W owych czasach spotkanie z papieżem nie należało do rzeczy prostych. W kontaktach z nim Marii Józefie pomagał ówczesny metropolita wrocławski abp Adolf Bertram. Uzyskanie akceptacji życiowej misji baronowej nie było łatwe, gdyż uznaniu objawień stanowczo sprzeciwiał się francuski kardynał (zapewne obawiał się przyćmienia sławy objawień w Lourdes). Mimo jego sprzeciwu, w 1930 r. Kościół uznał cud objawienia w Fatimie.
Watykan podkreślił wspólną misję pokojową chrześcijan i buddystów. „Dialog między nami służy przekazywaniu skarbów naszych tradycji religijnych i wykorzystaniu ich mądrości, aby stawić czoła pilnym wyzwaniom naszych czasów” - głosi przesłanie Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego opublikowane z okazji światowego buddyjskiego święta Vesak. Święto upamiętnia narodziny, oświecenie i śmierć Buddy.
"W czasach naznaczonych podziałami, konfliktami i cierpieniem potrzebny jest dialog, który pozwoli przełożyć słowa na konkretne działania na rzecz pokoju, sprawiedliwości i godności człowieka" - czytamy w dokumencie podpisanym przez kardynała George’a Jacoba Koovakada. Prefekt Dykasterii wskazał przy tym na „przełomową” deklarację „Nostra aetate” Soboru Watykańskiego II (1962-1965) o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
