W związku z wizytą papieża Franciszka w Tiranie warto przypomnieć, że Jan Paweł II w przeddzień swojej pielgrzymki do Albanii, wieczorem 22 kwietnia 1993 r., udał się do oddalonego o ok. 55 km od Rzymu miasteczka Genazzano, gdzie w miejscowym sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady odmówił z wiernymi Różaniec w intencji swojej podróży do tego kraju. Już w czasie pobytu w Albanii, będąc na przedmieściach Szkodry, Ojciec Święty zatrzymał się w miejscu, gdzie kiedyś wznosił się kościół Matki Bożej Dobrej Rady, zburzony przez komunistów w 1967 r., a w którym przed wiekami czczono Matkę Bożą w wizerunku znajdującym się dzisiaj w Genazzano.
Historia fresku Matki Bożej ze Szkodry zaczyna się w XIII wieku, kiedy to sanktuarium z Jej pięknym obliczem stało się miejscem pielgrzymek Albańczyków. Dla Albanii był to bardzo trudny okres w historii – potężni sąsiedzi próbowali zawładnąć tym małym krajem, a na początku XV wieku królestwo albańskie zostało prawie całkowicie podbite przez wojska otomańskie. Naród modlił się do Matki Bożej Dobrej Rady i walczył z okupantem. W 1443 r. na czele powstania antytureckiego stanął dzielny Jerzy Kastriota, zwany Skanderbegiem, któremu udało się wyprzeć Turków na ponad 20 lat. Niestety, przeważające siły osmańskie znowu zajęły kraj. W czasie oblężenia Szkodry cudowny fresk Matki Bożej zniknął z miejscowej katedry. Niektórzy wierni zaświadczyli, że obraz pofrunął w stronę Morza Adriatyckiego na chmurze podtrzymywanej przez anioły.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W tym samym okresie, gdy Albańczycy walczyli o utrzymanie swojej niepodległości, w podrzymskim miasteczku Genazzano, Petruccia di Ienco, wdowa po niejakim Giovannim z Nocery, ogłoszona błogosławioną przez Klemensa XIV, postanowiła odbudować zrujnowany kościół pw. Matki Bożej Dobrej Rady („Madonna del Buon Consiglio”). 5 kwietnia 1467 r., w czasie uroczystości ku czci św. Marka, patrona miasteczka, obraz Matki Bożej Dobrej Rady z katedry w Szkodrze w sposób cudowny pojawił się na ścianie budowanego kościoła. Wydarzenie to odbiło się tak wielkim echem, że papież Paweł II wysłał dwóch biskupów, aby potwierdzili fakty. Papiescy wysłannicy nie mieli żadnych obiekcji, więc Genazzano stało się miejscem pielgrzymowania wiernych.
Od wieków do Matki Bożej Dobrej Rady pielgrzymowali także Albańczycy: ci, którzy uciekali do Włoch przed Turkami, ci, którym udało się zbiec przed komunistycznym terrorem, a także ci, którzy po uzyskaniu wolności przyjechali do Włoch w poszukiwaniu lepszych warunków do życia. I tak zrządzeniem Opatrzności Bożej cudowne oblicze Madonny z Genazzano łączy dwa narody po obu stronach Adriatyku – Włochy i Albanię.
