W związku z kanonizacją Jana Pawła II dr Wanda Półtawska zaproponowała lekarzom, jako wotum wdzięczności, podpisanie Deklaracji Wiary. 25 maja br. podczas 90. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Służby Zdrowia lekarze złożyli na Jasnej Górze kamienne tablice z tekstem deklaracji i swoimi podpisami. Zaznaczyli, że ludzkie ciało i życie, będące darem Boga, są święte i nietykalne od poczęcia do naturalnej śmierci. Lekarze i studenci medycyny, którzy złożyli swoje podpisy, zobowiązali się do wierności Bogu i chrześcijańskiemu sumieniu. Deklaracja zaczyna się wyznaniem wiary. Zawiera stwierdzenie, że ciało ludzkie jest nietykalne, a „moment poczęcia i zejścia z tego świata zależy od decyzji Boga”. Zapisano również, że płeć determinują tylko czynniki biologiczne, oraz wskazano na pierwszeństwo prawa Bożego przed ludzkim prawem stanowionym. Deklaracja nawiązuje m.in. do dyskusji dotyczącej granic powoływania się przez lekarzy na klauzulę sumienia przy odmowie udzielania świadczeń medycznych. Deklaracja stanowi również odpowiedź na podejmowane próby redefinicji płci, małżeństwa i rodziny.
Groźne zjawiska dotyczące rodziny, tak ostro widoczne dzisiaj, przewidywał już Jan Paweł II, który dostrzegał, że techniczny rozwój w medycynie zagraża etyce. Zwracał uwagę na postępujący spadek moralności, czemu mogliby zapobiec lekarze, gdyby szerzyli prawdę o ludzkiej płciowości i płodności oraz wiedzę o „teologii ciała”. Klauzulą sumienia dziennikarze interesują się w dalszym ciągu nie mniej niż na początku całej akcji z podpisami lekarzy. Inicjatorka i autorka Deklaracji Wiary do tej pory jednak milczała. Zaraz po kanonizacji Jana Pawła II uległa bowiem wypadkowi i musiała wycofać się z życia publicznego. 11 października br., w czasie gdy w Watykanie trwał synod biskupów na temat rodziny, udzieliła „Niedzieli” wywiadu, w którym wskazała fundamenty szczęścia rodzinnego i źródła uświęcania się członków rodziny. Ludziom mediów natomiast zaleciła, aby zajmowali się nie propagandą rozwodów i patologii, ale pokazywaniem normalnej, radosnej rodziny wielodzietnej. To pierwszy wywiad dr Wandy Półtawskiej dla mediów, udzielony po kilkumiesięcznej przerwie.
To już trzecia niedziela Adwentu. Liturgia codziennych czytań będzie nas teraz wprowadzać bezpośrednio w czas świąt Narodzenia Pańskiego. Wszystko dokoła przypomina nam o świętach, ale niekoniecznie o Bożym Narodzeniu. Przygotowujemy dekoracje, stroimy domy, szykujemy potrawy świąteczne – ale co z Solenizantem, którego urodziny tuż-tuż? Codzienne Roraty, w których być może uczestniczymy, przygotowują nas na to wyjątkowe wyczekiwanie: najpierw na powtórne przyjście Chrystusa, a teraz także na święta Bożego Narodzenia. Dzisiejsze czytania i liturgia, a właściwie cała niedziela uwrażliwiają nas na potrzebę radości. Radości nie wymuszonej, ale płynącej z głębi naszego serca. Radości uobecniającej przychodzącego i jednocześnie będącego wśród nas Pana. Boga, który napełnia nas swoim miłosierdziem, płynącym z przebaczenia grzechów, co pozwala nam jednocześnie odnieść triumf nad naszym nieprzyjacielem, którym jest szatan. Radość płynie z obecności Boga i naszego dzięki Niemu zwycięstwa. Radość ta zabiera lęk i strach. Człowiek radosny w Panu nie ma w sobie niepewności. Bóg napełnia jego serce pokojem. Taki człowiek z podniesionym czołem staje do duchowej walki, wiedząc, Kto za nim stoi. Walka ta nie jest mozołem czy jakimkolwiek utrudzeniem. Do tego zmagania stajemy z radością, a nawet – jak pisze prorok Sofoniasz – z weselem. Bóg mnie kocha. To nie jest pusty slogan, ale rzeczywistość każdego dnia, zwłaszcza czasu adwentowego, pełnego pokoju i wyczekiwania. Wyczekiwania w miłości i na Miłość. Z sercem otwartym i radosnym. „Każdy święty chodzi uśmiechnięty” – to nie jest gołosłowny tekst dziecięcego zespołu religijnego, ale to uzewnętrznienie Boga w moim sercu. Boża radość ma rozpierać nie tylko mój umysł czy moje serce, ale całego mnie, także w wymiarze cielesnym. Nasze przebywanie wśród bliźnich musi promieniować obecnością Chrystusa. Do radości, o której czytamy w dzisiejszych pierwszym i drugim czytaniu, św. Paweł dodaje jeszcze „wyrozumiałą łagodność”. Nasze „promieniowanie Chrystusem” ma i tę cechę. Idziemy w obecności Boga Miłosierdzia, doświadczywszy łaski przebaczenia przez sakrament pokuty i pojednania, i czynimy podobnie. Święty Paweł zapewnia nas, że gdy będziemy mieli takie usposobienie, Chrystus będzie strzegł naszego serca i umysłu, by zapanował w nas jakże upragniony pokój. Pokój, o którym śpiewają aniołowie w grocie betlejemskiej i który przynosi przerażonym Apostołom w Wieczerniku Chrystus Zmartwychwstały.
Papież Franciszek udaje się w niedzielę na Korsykę, którą odwiedzi jako pierwszy papież w historii. Głównym celem jego około 10-godzinnej wizyty na francuskiej wyspie jest udział w kongresie na temat pobożności ludowej w rejonie Morza Śródziemnego.
Papież odwiedzi też miejsca związane z postacią Napoleona Bonaparte, który urodził się na tej wyspie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.