Reklama

Kościół

Leon XIV do młodych w Libanie: Macie entuzjazm, by zmienić bieg historii

Papież Leon XIV wezwał młodych katolików z Bliskiego Wschodu do odwagi, nadziei i budowania pokoju. Podczas spotkania z młodzieżą w libańskim Bkerké Ojciec Święty zaznaczył, że to właśnie młodzi „mają czas, aby marzyć, organizować się i czynić dobro”. Papież wskazał, że przyszłość „powstaje w ich rękach”, a prawdziwa siła Libanu i całego regionu rodzi się z nadziei silniejszej niż wojna i kryzysy.

2025-12-01 19:07

[ TEMATY ]

Leon XIV w Turcji i Libanie

PAP/EPA/ALESSANDRO DI MEO

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Bądźcie limfą nadziei”

Papież rozpoczął od pozdrowienia w języku arabskim „Assalamu lakum!” (Pokój z wami!), podkreślając, że pozdrowienie Zmartwychwstałego niesie „pełną miłości bliskość Boga”.

Pozdrowił zebranych młodych Libańczyków, ale także ich rówieśników z Iraku i Syrii.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nawiązał do świadectw młodych katolików z regionu - Anthony'ego i Marii, Elie i Joelle - mówiąc, że ich historie „są jak jasne gwiazdy w ciemną noc”.

„Drodzy młodzi, być może ubolewacie nad tym, że odziedziczyliście świat rozdarty wojnami i zniekształcony przez niesprawiedliwości społeczne. Jednak w was tkwi nadzieja – dar, który nam, dorosłym, wydaje się już nieosiągalny. Wy macie czas! Macie więcej czasu, aby marzyć, organizować się i czynić dobro. Jesteście teraźniejszością, a przyszłość już powstaje w waszych rękach! Macie entuzjazm, by zmienić bieg historii!” – powiedział. Papież dodał, że prawdziwy opór wobec zła zawsze ma imię miłości. „Bądźcie limfą nadziei, na którą czeka ten kraj!” – zaapelował Leon XIV.

Cedr, który rośnie z korzeni

Odwołując się do symbolu Libanu, Papież przypomniał, że siła cedru tkwi w głębokich korzeniach, tak jak siła narodu wyrasta z „pokornej, ukrytej i uczciwej pracy wielu osób czyniących dobro”. Zachęcił młodych, by czerpali z dziedzictwa tych, „którzy służą społeczeństwu, a nie wykorzystują go dla własnych interesów”.

Reklama

„Wasza ojczyzna – Liban, rozkwitnie piękna i silna jak cedr, symbol jedności i płodności narodu” - podkreślił Ojciec Święty.

„Poświęcenie Anthony’ego i Marii dla potrzebujących, wytrwałość Elie i hojność Joelle są zapowiedzią nowej przyszłości, którą należy ogłaszać poprzez pojednanie i wzajemną pomoc. W ten sposób spełniają się słowa Jezusa: 'Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię' i 'Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi'. Drodzy młodzi, żyjcie w świetle Ewangelii, a będziecie błogosławionymi w oczach Pana!” - dodał Papież.

Chrystus fundamentem pokoju

Papież odpowiadał też na pytanie młodych o punkt oparcia. Mówił, że nie może nim być idea, umowa, ani zasada moralna. „Prawdziwym pryncypium nowego życia jest nadzieja, która pochodzi z góry: jest nią Chrystus!” – zaznaczył. Leon XIV zacytował też św. Augustyna, powtarzającego słowa Apostoła Pawła: „W Nim jednak i od Niego dany jest pokój”. W kontekście pokoju przywołał ponadto słowa św. Jana Pawła II: „Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia”.

Reklama

Papież mówił również o kruchości relacji w świecie, gdzie miłość bywa mylona z egoizmem. „Miłość na czas ograniczony jest miłością ograniczonej jakości” – zaznaczył. „Jeśli w centrum relacji przyjaźni lub miłości znajduje się nasze „ja”, relacja ta nie może być owocna. Podobnie nie można naprawdę kochać, jeśli kocha się na czas określony, dopóki trwa uczucie: miłość na czas ograniczony jest miłością ograniczonej jakości. Natomiast przyjaźń jest prawdziwa, gdy przed 'ja' stawia się 'ty'” - mówił Ojciec Święty.

„To pełne szacunku i życzliwości spojrzenie na drugiego człowieka pozwala nam budować większe 'my', otwarte na całe społeczeństwo, na całą ludzkość” - dodał.

Papież przypomniał słowa św. Jana Pawła II, który z natchnieniem mówił w Orędziu na XXXV Światowy Dzień Pokoju, 1 stycznia 2002 roku), że „nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia”. „Tak właśnie jest: z przebaczenia wypływa sprawiedliwość, która jest fundamentem pokoju” - dodał Papież.

PAP/EPA/ALESSANDRO DI MEO

Święci, którzy uczą odwagi

Leon XIV przypomniał młodych świętych Libanu – Rafkę, bł. Jakuba z Ghaziru i św. Szarbela, którego życie nazwał „potężnym światłem”.

„Jakże potężne światło emanuje z półmroku, do którego postanowił się wycofać św. Szarbel, stając się na świecie jednym z symboli Libanu. Jego oczy są zawsze przedstawiane jako zamknięte, jakby chciały zachować w sobie nieskończenie większą tajemnicę” - mówił Papież. I zachęcał młodych: „Drodzy młodzi, niech boskie światło świeci również w waszych oczach i niech zakwita kadzidło modlitwy. W świecie pełnym rozrywek i próżności, każdego dnia znajdujcie czas, aby zamknąć oczy i patrzeć tylko na Boga. On, choć czasami wydaje się milczący lub nieobecny, objawia się tym, którzy szukają Go w ciszy.”

Reklama

Wspomniał też młodych świętych roku jubileuszowego, Karola Acutisa i Piotra Jerzego Frassatiego. Wezwał młodych, by – jak św. Szarbel – znajdowali czas na ciszę i modlitwę.

Apel o rozkwit nadziei

Na koniec Papież powierzył młodym modlitwę przypisywaną św. Franciszkowi: „Tam, gdzie jest nienawiść, spraw, abym niósł miłość… gdzie jest rozpacz, niech przyniosę nadzieję; gdzie jest ciemność, niech przyniosę światło”. „Niech ta modlitwa podtrzymuje w was radość Ewangelii, chrześcijański entuzjazm. 'Entuzjazm' oznacza 'mieć Boga w duszy': kiedy Pan mieszka w nas, nadzieja, którą nam daje, staje się owocna dla świata” - powiedział Leon XIV do młodych.

Dodał, że nadzieja przychodzi z pustymi rękami: są to ręce wolne, aby otworzyć drzwi, które wydają się zamknięte przez zmęczenie, ból i rozczarowanie.

„Młodzi Libańczycy, wzrastajcie silni jak cedry i sprawcie, aby świat rozkwitał nadzieją!” - zakończył przemówienie Papież.

Ocena: +8 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Liban: Papież dodał nam odwagi. Wielu płakało na jego widok

Ksiądz maronicki Majed Marun był pod wielkim wrażeniem gestów i postawy Leona XIV podczas wizyty w Kraju Cedrów. „Pamiętam łzy wielu osób, które widziały pełną miłości twarz Ojca Świętego, jego czułość” – mówi i dodaje, że Leon XIV przyniósł nadzieję na pojednanie w kraju.

W następstwie pierwszej podróży apostolskiej Papieża do Turcji i Libanu lokalny Kościół i cały naród libański próbują zgłębiać znaczenie tych intensywnych dni spędzonych z Następcą Piotra. Pierwsze wrażenia z papieskiej wizyty przedstawia ojciec Majed Marun, ksiądz maronicki.
CZYTAJ DALEJ

Święty Mikołaj - „patron daru człowieka dla człowieka”

Niedziela łowicka 49/2004

[ TEMATY ]

święty

WD

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

Obraz św. Mikołaja w ołtarzu głównym

6 grudnia cały Kościół wspomina św. Mikołaja - biskupa. Dla większości z nas był to pierwszy święty, z którym zawarliśmy bliższą znajomość. Od wczesnego dzieciństwa darzyliśmy go wielką sympatią, bo przecież przynosił nam prezenty. Tak naprawdę zupełnie go wtedy jeszcze nie znaliśmy. A czy dziś wiemy, kim był Święty Mikołaj? Być może trochę usprawiedliwia nas fakt, że zachowało się niewiele pewnych informacji na jego temat.

Około roku 270 w Licji, w miejscowości Patras, żyło zamożne chrześcijańskie małżeństwo, które bardzo cierpiało z powodu braku potomka. Oboje małżonkowie prosili w modlitwach Boga o tę łaskę i zostali wysłuchani. Święty Mikołaj okazał się wielkim dobroczyńcą ludzi i człowiekiem głębokiej wiary, gorliwie wypełniającym powinności wobec Boga. Rodzice osierocili Mikołaja, gdy był jeszcze młodzieńcem. Zmarli podczas zarazy, zostawiając synowi pokaźny majątek. Mikołaj mógł więc do końca swoich dni wieść dostatnie, beztroskie życie. Wrażliwy na ludzką biedę, chciał dzielić się bogactwem z osobami cierpiącymi niedostatek. Za swoją hojność nie oczekiwał podziękowań, nie pragnął rozgłosu. Przeciwnie, starał się, aby jego miłosierne uczynki pozostawały otoczone tajemnicą. Często po kryjomu podrzucał biednym rodzinom podarki i cieszył się, patrząc na radość obdarowywanych ludzi. Mikołaj chciał jeszcze bardziej zbliżyć się do Boga. Doszedł do wniosku, że najlepiej służyć Mu będzie za klasztornym murem. Po pielgrzymce do Ziemi Świętej dołączył do zakonników w Patras. Wkrótce wewnętrzny głos nakazał mu wrócić między ludzi. Opuścił klasztor i swe rodzinne strony, by trafić do dużego miasta licyjskiego - Myry.
CZYTAJ DALEJ

Kalendarz Adwentowy: Gdy królestwo przychodzi bardzo blisko

2025-12-06 21:00

[ TEMATY ]

Kalendarz Adwentowy 2025

Karol Porwich/Niedziela

• Iz 11, 1-10 • Ps 72 • Rz 15, 4-9 • Mt 3, 1-12
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję