W Domu Biskupim w Gorzowie 9 września odbyła się sesja publiczna etapu diecezjalnego procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego bp. Wilhelma Pluty. Była to sesja 60. i ostatnia. Przewodniczył jej bp Stefan Regmunt.
Całość dokumentacji została zapieczętowana i umieszczona w specjalnych kartonach. Teraz dokumenty trafią do Rzymu
Proces na etapie diecezjalnym miał zebrać dokumenty na temat życia, cnót heroicznych, sławy i znaków świętości sługi Bożego bp. Wilhelma Pluty. W sesji kończącej prace na etapie diecezjalnym obok członków trybunału beatyfikacyjnego uczestniczyli goście. Wśród nich był nasz metropolita abp Andrzej Dzięga ze Szczecina, bp Edward Dajczak wraz z biskupami Pawłem Cieślikiem i Tadeuszem Werno z Koszalina, nasi biskupi Tadeusz Lityński, Adam Dyczkowski i Paweł Socha, rodzina biskupa Pluty, przedstawiciele parlamentu, władz samorządowych i osoby pomagające w procesie.
– Z wielkim wzruszeniem kończymy proces zbierania dokumentów świadczących o świętości sługi Bożego bp. Wilhelma Pluty. Chcieliśmy odkryć eklezjalną wielkość długoletniego biskupa gorzowskiego, który był prekursorem duszpasterstwa ewangelicznego w wielu dziedzinach. W tym wszystkim zachował urok świeżego człowieczeństwa – powiedział bp Stefan Regmunt.
Proces na etapie diecezjalnym rozpoczął się 21 stycznia 2002 r. Trybunał diecezjalny przesłuchał 55 świadków. Komisja historyczna szukała dokumentów w ponad 40 archiwach i innych instytucjach. Efektem tych prac jest zebrana dokumentacja. To ponad 4600 stron materiału podstawowego, kilka tysięcy stron tekstów sługi Bożego, jego książek, listów, konferencji. Wszystko to zostało dokładnie przebadane i sprawdzone. Dokonano tłumaczenia na język włoski oraz sporządzono urzędowe kopie dokumentów, które trafią do Kongregacji ds. Kanonizacyjnych w Rzymie.
Obok członków trybunału: delegata biskupa ks. Grzegorza Cyrana, promotora sprawiedliwości ks. Piotra Kubiaka, notariusza ks. Tomasza Trębacza i notariusza pomocniczego ks. Andrzeja Sapiehy, w proces była zaangażowana rzesza osób. To biegli historycy, teologowie, tłumacze, kopiści, archiwiści. Postulatorem procesu beatyfikacyjnego na etapie diecezjalnym był ks. Dariusz Gronowski. – Bp Pluta był człowiekiem, dla którego sprawy nadprzyrodzone były ważniejsze i bardziej realne od spraw tego świata. Żył ciągłe w bliskości Boga. Znany był jako człowiek modlitwy i wielkiej duchowości – podkreślił ks. Dariusz Gronowski.
„Zwyczajni ludzie – niezwyczajne życie”. To hasło opisujące franciszkanów konwentualnych widnieje na plakacie w przedsionku bazyliki św. Franciszka przy ul. Franciszkańskiej w Krakowie. Dwaj franciszkanie, którzy będą beatyfikowani 5 grudnia 2015 r., pokazali, że życie może być nie tylko niezwyczajne, ale nawet nadzwyczajne
Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie
Siostra Francesca Battiloro przeżyła największą niespodziankę swojego życia w wieku 94 lat, z których 75 lat spędziła jako wizytka za klauzurą. „Poprosiłam Boga: 'Chcę spotkać się z papieżem'. I tylko z Nim! Nikt inny... Myślałam, że to niemożliwe, ale to Papież przyszedł się ze mną spotkać. Wygląda na to, że kiedy Go o coś proszę, Pan zawsze mi to daje...”. Podczas pielgrzymki z grupą z Neapolu, s. Francesca Battiloro, siostra klauzurowa modliła się dzisiaj w Bazylice św. Piotra, gdy nagle spotkała papieża.
Zakonnica, która wstąpiła do klasztoru w wieku 8 lat, złożyła śluby w wieku 17 lat, w czasie, gdy jej życie było zagrożone z powodu niedrożności jelit. Dziś opuściła Neapol wczesnym rankiem z jednym pragnieniem: przeżyć Jubileusz Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia w Watykanie. Wraz z nią przyjechała grupa przyjaciół i krewnych. Poruszająca się na wózku inwalidzkim i niedowidząca siostra Francesca - urodzona jako Rosaria, ale nosząca imię założyciela Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny św. Franciszka Salezego, który, jak mówi, uzdrowił ją we śnie - chciała przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Biorąc pod uwagę jej słabą kondycję, pozwolono jej przeżyć ten moment całkowicie prywatnie, podczas gdy na Placu św. Piotra odprawiano Mszę św. z udziałem 20 000 wiernych.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
