Dni w Diecezji w ramach Światowych Dni Młodzieży przebiegały w diecezji rzeszowskiej według scenariusza poszczególnych grup oraz regionalnych organizatorów. Większość skoncentrowała się na zwiedzaniu Podkarpacia. Dwa razy wszyscy spotkali się razem. Po raz pierwszy na Festiwalu Młodych na Hali Podpormie i po raz drugi na Mszy św. posłania w Parku Papieskim
Międzynarodowy Festiwal Młodych rozpoczął się 23 lipca o godz. 16.30 hymnem ŚDM w Krakowie „Błogosławieni miłosierni”. Ten i inne utwory wykonał specjalnie przygotowany chór i zespół ŚDM pod kierownictwem Dariusza Kosaka. W czasie śpiewu młodzież podawała sobie nad głowami kopię krzyża ŚDM. Zebranych powitali prowadzący wieczór Anna Dzwonkowicz i Paweł Grodzki. Następie głos zabrali: biskup rzeszowski Jan Wątroba, wojewoda podkarpacki Ewa Leniart, wicemarszałek województwa podkarpackiego Bogdan Romaniuk i zastępca prezydenta Rzeszowa Stanisław Sieńko. Na hali byli także obecni starostowie powiatów z terenu diecezji rzeszowskiej.
Prawdziwy szał zaczął się, gdy na scenę wbiegali z flagami narodowymi przedstawiciele poszczególnych krajów. Przy występie Filipińczyków hala eksplodowała śpiewem i tańcem. W sumie na festiwalu byli obecni młodzi ludzie z 23 krajów świata. Ostatnim elementem pierwszej części były świadectwa młodzieży.
Druga część festiwalu miała zupełnie inny charakter. Na początku młodzież z Mukaczewa na Ukrainie zaśpiewała „Akatyst”. Przygotowana Liturgia Światła obejmowała trzy stacje: światło, słowo oraz obłok i obecność. Nabożeństwu przewodniczył bp Jan Wątroba. W homilii mówił o świetle, którym jest Jezus Chrystus i o świetle, którym są chrześcijanie. – Jeśli Bóg jest za mało znany, nie jest to wina ateistów, ale nasza. Za mało świecimy! – podkreślił Ordynariusz Diecezji Rzeszowskiej. Ostatnia stacja – obłok i obecność – rozpoczęła się wniesieniem ogromnej monstrancji z Najświętszym Sakramentem. Był to czas na wspólną modlitwę prowadzoną przez obecnych na hali biskupów (oprócz bp. Jana Wątroby byli obecni biskupi z Filipin, Francji i Egiptu).
Po błogosławieństwie zebranych czekała niespodzianka. Rzeszowski cukiernik Kazimierz Rak i ks. Władysław Jagustyn – duszpasterz rzeszowskich rzemieślników – zaprosili zebranych na papieską kremówkę. Festiwal Młodych zakończył się już po godz. 22.
Zawsze w górę!
Drugi raz do Rzeszowa wszyscy uczestnicy Dni w Diecezji przyjechali 25 lipca na Mszę św. posłania w Parku Papieskim. Eucharystii, która rozpoczęła się o godz. 9.15, przewodniczył bp Jan Wątroba. Mszę św. koncelebrowali: bp Kazimierz Górny, bp Edward Białogłowski oraz biskupi z Filipin, Egiptu i Francji oraz prawie 190 księży. Biskup Rzeszowski w homilii przypomniał dewizę życiową bł. Piotra Jerzego Frassatiego „Verso l’alto” – „Zawsze w górę”. Na zakończenie podziękował gościom za to, że wybrali diecezję rzeszowską i tutaj spędzili Dni w Diecezji. Podziękował również młodzieży za świadectwo wiary, radość i entuzjazm. Po Komunii św. głos zabrał prezydent Rzeszowa Tadeusz Ferenc. – Upiększacie nasze miasto – powiedział do młodych, dziękując za obecność i zapraszając do Rzeszowa w przyszłości.
Ostatnim elementem liturgii przed błogosławieństwem było posłanie. – Święto się nie kończy, ale wchodzi w nowy etap – powiedział Biskup Rzeszowski. – Wyruszajcie do Krakowa. Jezus Miłosierny na was czeka! Gdy słowa posłania powtórzył ksiądz z Chin, zebrani zaczęli głośno klaskać, ciesząc się obecnością gości z Dalekiego Wschodu.
Po Mszy św. większość grup została przewieziona na dworzec PKP, gdzie czekały na nie dwa specjalne pociągi do Krakowa.
Ks. Roman Zapała i stojąca obok Alicja Kowalczyk w otoczeniu
wolontariuszek zaangażowanych w organizację pikniku
– Na tym pikniku jednoczymy rodziny i pokazujemy, że parafia to jest miejsce, gdzie wszyscy mogą się spotkać, porozmawiać, wymienić się doświadczeniami, bo to nas ubogaca i sprawia, że razem żyje się lepiej – wyjaśniła Alicja Kowalczyk, gdy w niedzielne popołudnie (19 czerwca) przyjechałam na stadion LKS Karpaty Siepraw
Koordynator ŚDM w dekanacie Mogilany podkreśliła, że organizatorzy pikniku – parafia św. Michała w Sieprawiu, w tym wolontariusze ŚDM, postawili na integrację. – Pod hasłem „Parafia rodziną rodzin” chcemy realizować słowa Papieża Franciszka z adhortacji o rodzinie, gdzie Ojciec Święty napisał, że parafia ma być taką jedną większą rodziną rodzin – tłumaczy Alicja Kowalczyk.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
Przewodniczący KEP: niech zwycięstwo Chrystusa umacnia nas w codziennym pielgrzymowaniu ku niebu
2025-04-19 13:50
PAP
BP KEP
Abp Tadeusz Wojda SAC
Niech zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią umacnia nas w codziennym pielgrzymowaniu ku niebu - powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC w życzeniach wielkanocnych.
Sobota 19 kwietnia w Kościele Katolickim to Wielka Sobota. Wierni trwają przy Grobie Pańskim, rozważając mękę i śmierć Chrystusa oraz jego zstąpienie do otchłani, oczekując na zmartwychwstanie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
