Podajemy wypowiedź Marka Jurka:

Papież Franciszek wygłosił dziś w Parlamencie Europejskim bardzo ważne orędzie o tym, czym powinna być Europa. Ojciec Święty parokrotnie wracał do związków Europy z chrześcijaństwem, które powinno kształtować nie tylko przeszłość, ale i przyszłość naszej cywilizacji. Zapewnił, że Kościół katolicki chce prowadzić stały dialog z instytucjami europejskimi, co jest wpisane w prawo europejskie i do czego są zobowiązane władze Unii.

Papież zaapelował o odejście od technokratycznego widzenia polityki i realizowanie koncepcji, w której centrum powinni być ludzie i narody; bo prawa człowieka – mocno podkreślił Ojciec Święty – są nierozerwalnie związane z obowiązkami ludzi i dobrem wspólnym narodów. Bez tego ulegają egoistycznej deformacji, co otwiera drogę przemocy najsilniejszych i tragedii najsłabszych, padających ofiarami aborcji i eutanazji.

Papież Franciszek przywołał też wizję Europy św. Jana Pawła II, której granice wyznacza bardziej historia niż geografia. To bardzo ważne dla takich krajów jak Ukraina, a szczególnie Gruzja, choć bezpośrednio Ojciec Święty mówił tylko o państwach bałkańskich.

Ciekawa była reakcja audytorium – w różnych momentach oklaski inicjowali posłowie z różnych stron sali. Kiedy Franciszek mówił o ubóstwie i kulturze nieopanowanej chciwości, zaczął klaskać Pablo Iglesias, kandydat skrajnej lewicy na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego.

Kiedy papież przestrzegając, że Morze Śródziemne nie może stać się jednym wielkim cmentarzem, przypomniał jednak, że trzeba myśleć o przyczynach, a nie tylko skutkach imigracji – klaskać zaczęła antyemigracyjna prawica.

Kiedy Ojciec Święty mówił o prawie do życia nienarodzonych klaskali konserwatyści i chrześcijańscy demokraci.

Ojciec Święty pokazał więc to, co zawsze stanowiło wielkość orędzia społecznego Kościoła: wielką syntezę, stawiającą w centrum godność ludzi i dobro wspólne narodów, syntezę łączącą elementy słusznych postulatów różnych, nawet skonfliktowanych, kierunków politycznych.

To było naprawdę historyczne przemówienie, szkoda tylko, że chwilę po wyjściu papieża Franciszka z sali obrad większość parlamentarzystów znowu głosowała za „prawami reprodukcyjnymi i seksualnymi”, a więc przeciw życiu i godności człowieka. Jednak ta 200-osobowa opozycja, która chce bronić cywilizacji życia, na pewno została umocniona w swoich wysiłkach i przekonaniach. A wszyscy na pewno będą mieli o czym myśleć.