Badania pallotyńskiego Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego wskazują, że zmniejsza się obecność Polaków na Mszy św. To niby niedużo w porównaniu z Europą, która bardzo odeszła od Chrystusa, lecz widać, że i u nas proces laicyzacji postępuje. Coś sprawia, że Polacy odsuwają się od tego, co święte.

Z pewnością zauważamy nieraz na wystawach sklepowych czy innych miejscach tabliczki, na których widnieje napawające jakimś niepokojem słowo: likwidacja. Czy w niektórych rodzinach nie figuruje tabliczka z dramatycznym napisem: likwidacja, odnoszącym się do praktykowania wiary? Jeżeli np. rodzina przestała chodzić na niedzielną Mszę św. – czy nie powinno się słowem: likwidacja określić tego najważniejszego punktu świętowania niedzieli? Jeżeli ktoś wstąpił w drugi związek po rozwodzie i tkwi w nim w stanie grzechu ciężkiego – czy taki człowiek nie powinien napisać: likwidacja – drogi do zbawienia? Jeżeli ktoś prowadzi życie nieuczciwe, sprzeniewierzając się przykazaniom Bożym – czy nie powinien zaznaczyć: likwidacja – drogi do nieba? Jeśli w wielu domach zaniechano czytania prasy katolickiej, czy takie rodziny nie powinny słowem: likwidacja określić zanik potrzeby pozyskiwania wiarygodnych informacji z życia Kościoła?

Obserwujemy od dłuższego już czasu jakiś chocholi taniec Polaków, łączący się także, niestety, z praktykowaniem wiary. Obserwujemy również jakiś dziwny brak solidarności w miłości, bo przecież tylu jest wśród nas bezdomnych, głodnych, biednych, poranionych, nieszczęśliwych, chorych. Co się z nami stało? Mamy nadzieję, że nowe czasy odbudują w nas, Polakach, jakość myślenia, siłę i nadzieję. Bo media rzeczywiście zawróciły ludziom w głowie. W sposób atrakcyjny, inteligentny, ale przecież często iście diabelski przedstawiają świat taki, jakiego obok nas nie ma, a my, media katolickie, nie mamy większego przebicia społecznego, nie potrafimy stworzyć jednego wspólnego frontu jak ten z lat 80. ubiegłego wieku, który doprowadził do obalenia muru berlińskiego. A przecież prasa katolicka kształtuje sumienie, pogłębia chrześcijańską świadomość, pokazuje pozytywne przykłady, wyjaśnia.

Musimy usunąć z drzwi, okien i murów naszych domów słowo: likwidacja – Chrystusa, Kościoła, niedzielnej Mszy św. i samej niedzieli jako dnia Pańskiego, może nawet pacierza, modlitwy, rachunku sumienia. Od tych wartości nie wolno nam odejść. Bez Boga bowiem nie będzie prawdziwego szczęścia. Trzeba wyciągnąć ręce po prasę katolicką i zapraszać młodych do jej czytania, zwłaszcza że jest ona dziś obecna na nośnikach elektronicznych. Bądźmy świadkami Chrystusa, bo jedynie On, nasz Zbawiciel, daje nam nadzieję na dobre życie doczesne i wieczne.