Reklama

Duchowość

Wszystko w rękach Pana

S. Julita Zawadzka ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny jest obecnie dyrektorem Przedszkola Sióstr Misjonarek w Białymstoku, ale wcześniej przez 10 lat pracowała na Krzeptówkach w Zakopanem. Wybrała służbę Panu Bogu, chociaż zawsze chciała śpiewać. Teraz talent wykorzystuje w dziele ewangelizacji. O życiowych wyborach i najbliższych planach rozmawia z nią Magdalena Miła

Niedziela małopolska 29/2017, str. 5

[ TEMATY ]

wywiad

zakonnica

Archiwum s. Julity Zawadzkiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

MAGDALENA MIŁA: – Wykonana przez Siostrę piosenka zajęła I miejsce na „Liście z mocą” radia RDN Małopolska, prezentującej przeboje muzyki chrześcijańskiej. Było zaskoczenie?

S. JULITA ZAWADZKA: – To była ogromna, nieoczekiwana radość. W marcu nagrałam pierwszą swoją piosenkę „Nocą” specjalnie dla mnie napisaną przez Adama Szafrańca oraz Artura Kaszowskiego – dwóch artystów wspierających debiutantów. Myślę, że na taki sukces złożyło się wiele czynników, przede wszystkim słowa i muzyka, a dopiero na końcu wykonanie.

– A przecież jest ono przejmujące, urzekające, piękne…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Ci, którzy mnie znają, wiedzą, że każdy publiczny występ, czy to na forum rodziców, nauczycieli czy podczas okolicznościowych wydarzeń, jest dla mnie przekraczaniem siebie. Śpiewam dla Pana Boga, i wiem, że On mnie prowadzi. Do piosenki został również nagrany teledysk w pięknej scenerii podkrakowskiej zabytkowej świątyni pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Racławicach. Przy projekcie towarzyszyła nam młodzież. Z ich relacji wiem, że było to dla nich również wielkie przeżycie duchowe.

– Od kiedy Siostra śpiewa?

Reklama

– Ta pasja towarzyszy mi od zawsze. Jako nastolatka poznałam śpiewającego kapłana, ks. Stefana Ceberka. Jego piosenki miały wpływ na moje osobiste, głębokie nawrócenie. Wiem, że poprzez śpiew o Bogu można dla Niego pozyskiwać wiele serc. Ks. Stefan jest ojcem mojego powołania zakonnego. Bardzo wiele mu zawdzięczam.

– W jaki sposób trafiła Siostra do Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny?

– Wypatrzyła mnie z tłumu bł. Bolesława Lament, założycielka naszego zgromadzenia.

– Jak to możliwe?

– Jako młoda dziewczyna byłam na ślubie mojej cioci w warmińskiej parafii pw. bł. Bolesławy Lament. W ogóle nie znałam tej błogosławionej. Wtedy na Mszy św. czułam, że ktoś mnie obserwuje. I ujrzałam obraz jakiejś kobiety. Ona na mnie patrzyła…
Rok później od kuzynki dostałam książeczkę właśnie o błogosławionej z obrazu! Dowiedziałam się, kim jest i w ten sposób poznałam Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Jednak nie myślałam jeszcze o powołaniu zakonnym. Po maturze dostałam się na studia, ale nie czułam się szczęśliwa, miałam poczucie pewnej pustki. Pojechałam na rekolekcje „Wakacje z Bogiem”. Wtedy podjęłam decyzję, że chcę być zakonnicą. Niełatwo było rezygnować z założenia rodziny, ze śpiewania. Jednak gdy już zdecydowałam, poczułam się szczęśliwa i wolna.

– Każda siostra zakonna może nagrać płytę?

Reklama

– W nowicjacie modliłam się, aby w życiu robić to, co Panu Bogu przyniesie chwałę. Przełożona zgromadzenia skierowała mnie na studia z pedagogiki specjalnej i wczesnoszkolnej, a później pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Wiedziałam, że w tym zawodzie bardzo przydadzą mi się zdolności wokalne, że będę śpiewać dzieciom, chwaląc Pana Boga. 3 lata temu Bóg gwałtownie przypominał, abym zaczęła wykorzystywać talent w dziele ewangelizacji. Ten głos rozeznawałam bardzo długo przy pomocy kierownika duchowego, a także spowiednika. 29 stycznia br. we wspomnienie bł. Bolesławy Lament, która mówi o wykorzystaniu każdego środka Bogu miłego do głoszenia Dobrej Nowiny, złożyłam oficjalne pismo do Zarządu naszego Zgromadzenia. Poprosiłam o możliwość nagrania płyty. Moi przełożeni zgodzili się, a to oznaczało dla mnie potwierdzenie, że Bóg tego chce. Już kilka lat wcześniej na jednym z rodzinnych festynów w Zakopanem poznałam pisarza, poetę, muzyka Adama Szafrańca, który podkreślał, że mam talent. Teraz, po zgodzie ze strony przełożonych, rozpoczęliśmy pracę nad piosenką „Nocą”. Po jej opublikowaniu w Internecie otrzymaliśmy wiele świadectw dotknięcia przez Pana, a nawet nawrócenia. Mam nadzieję, że ten utwór stanie się skowronkiem płyty „Do światła z ciemności”.

– Jaka będzie ta płyta?

– Ma się na niej znaleźć 12 propozycji skierowanych do ludzi w różnym wieku. Myślę też szczególnie o młodych. Chciałabym im pomóc w odkryciu właściwej drogi życiowej. Moim pragnieniem jest, by płyta służyła ewangelizacji i jak najwięcej osób mogło dzięki niej zaprzyjaźnić się z Jezusem.

– A co jeszcze jest potrzebne, aby płyta się ukazała?

– Na nagranie potrzebne są odpowiednie środki finansowe. Stąd zorganizowana została zbiórka właśnie na ten cel, poprzez portal www.polakpotrafi.pl. W zakładce „kategorie” trzeba odnaleźć „muzyka”, a następnie wejść na projekt: „wydanie debiutanckiej płyty «Do światła z ciemności»”. Zbiórka trwa do 15 sierpnia. Wiem, że wszystko jest w rękach Pana.

2017-07-12 14:40

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Piękno wsi w wyjątkowej odsłonie

Niedziela podlaska 24/2020, str. VII

[ TEMATY ]

wywiad

Ciechanowiec

Muzeum Rolnictwa

Archiwum Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu

Dorota Łapiak

Dorota Łapiak

Dlaczego tak ważna jest znajomość naszego dziedzictwa, promocja kultury oraz jakie zadania stoją obecnie przed Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka w Ciechanowcu? Na te pytania i nie tylko odpowiada Dorota Łapiak, dyrektor Muzeum.

Monika Kanabrodzka: Majowe sukcesywne odmrażanie gospodarki objęło także instytucje kultury. Jak odnajdują się Państwo w nieco zmienionej rzeczywistości?
CZYTAJ DALEJ

Modlitwa szturmowa - Litania Loretańska

[ TEMATY ]

litania loretańska

Adobe Stock

Litania Loretańska to jeden z symboli miesiąca Maja. Jest ona także nazywana „modlitwą szturmową”. Klamrą kończąca litanię są wezwania rozpoczynające się od słowa ,,Królowo”. Czy to nie powinno nam przypominać kim dla nas jest Matka Boża, jaką ważną rolę odgrywa w naszym życiu?

KRÓLOWO ANIOŁÓW
CZYTAJ DALEJ

80 lat od kapitulacji Festung Breslau

2025-05-06 17:11

ks. Łukasz Romańczuk

6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.

W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję