Bicie serca rozpoczyna się w okresie płodowym i są to w ciągu życia wielomilionowe uderzenia. To coś zdumiewającego. Każdy człowiek przychodzi na świat z sercem – ale nie tylko, cały organizm człowieka jest naznaczony ruchem wielu organów, ich działaniem, przetwarzaniem, pracą. Przede wszystkim całe nasze ciało jest dobrze zorganizowane i uporządkowane. To, co zauważamy w sobie, powinno nas także pobudzić do zamyślenia nad tym, co nazywamy dziełem stworzenia. Nie tylko organizm człowieka, ale cały świat ożywiony charakteryzuje się rozumnością i określonym programem.
Rejestrujemy zatem porządek naturalny w całej strukturze biologicznej i otaczającego świata. Wyraźnie widać tu obecność jakiegoś wielkiego rozumu, który wszystko dobrze przemyślał i zaprojektował, nadając naturze określone prawa. Człowiek jest poszukiwaczem prawdy, która jest objawiona w strukturze natury. Dostrzega ją i doświadcza zarówno w sobie, jak i w otaczającym go świecie. W jakimś sensie jest to objawienie naturalne, które wskazuje na fakt, że istnieje Istota o niezwykłych mocach, które ujawniają się zarówno w strukturze i funkcjonowaniu człowieka, jak i wszechświata. Odczytuje to każdy człowiek, obserwując swój organizm i świat.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Obok objawienia naturalnego mamy także objawienie realne, kiedy to Bóg objawia się człowiekowi. Mówią nam o tym księgi Starego i Nowego Testamentu, a w życiu codziennym przypomina Liturgia Kościoła. Między innymi przeżywana uroczystość Trzech Króli, czyli Objawienia Pańskiego, która wpisuje się w czas Bożego Narodzenia. Bóg objawia się poganom, wszystkim, którzy dotychczas Go nie znali. Uroczystość ta należy do najstarszych świąt chrześcijańskich.
Człowiek potrzebuje świętowania, chwil refleksji nad swoim życiem, jego sensem i właściwym odniesieniem. Musimy zdawać sobie sprawę, że świętowanie jest potrzebą ludzkiej natury. To jest jak głęboki haust powietrza po dużym wysiłku, jak łyk zimnej wody dla spragnionych ust – to zupełnie inny oddech człowieka żyjącego w swojej doczesności.
Świętowanie zawsze wiąże się z odniesieniem do Stwórcy. Jeżeli mówimy dziś o świętowaniu niedzieli, to nie chodzi tu tylko o to, żeby nie pracować, spotykać się w rodzinie, z przyjaciółmi, ucztować. To otwarcie się na inny świat, który chce nam objawić Bóg. Dostrzeganie porządku innego niż ten ogniskujący się wokół spraw materialnych. Powiedzenie wszak jest: „Nie samym chlebem człowiek żyje, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4,4; por. także Pwt 8, 3). Nie wolno o tym zapominać, zwłaszcza że został nam na to darowany 1 dzień – niedziela, o którą się dziś w Polsce bijemy. Trzeba więc znajdować dobrą motywację przy staraniach o wolną niedzielę. Ważne są uwarunkowania socjologiczne, ale najbardziej przylegające do naszej ludzkiej świadomości winno być odniesienie do nadprzyrodzoności, do życia dla chwały Boga.