Reklama

Niedziela Kielecka

Budujemy wrażliwość misyjną

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W diecezji kieleckiej przybywa projektów misyjnych, z których korzystają mieszkańcy krajów misyjnych, i to nie tylko tych, w których pracują nasi misjonarze i nasze misjonarki. To dobro rodzi sprzężenie zwrotne – ci wszyscy, którzy choćby najmniejszym darem wsparli misje, stają się lepsi, wrażliwsi. Zbieramy makulaturę, elektrośmieci, a w pierwsze piątki miesiąca w naszych kościołach zbierane są ofiary na tacę, jak i trwa bezcenna modlitwa. Angażujemy się w doposażenie misjonarzy w niezbędny sprzęt i dewocjonalia.

Ogólnopolskie wydarzenie na św. Krzysztofa

W tym roku Kielce zostały wybrane przez MIVA Polska, by inaugurować Tydzień św. Krzysztofa. 22 lipca w niedzielę przy bazylice katedralnej w Kielcach będzie miało miejsce to niecodzienne wydarzenie, na które, w imieniu organizatorów, zapraszamy. Przewidziany jest udział m.in. biskupa z Wybrzeża Kości Słoniowej, zespołu z Peru, będą świadectwa misjonarzy, występ Italian Music Show i mnóstwo atrakcji dla grup w każdym wieku.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

MIVA Polska wraz z Krajowym Duszpasterstwem Kierowców oraz Misyjnym Dziełem Diecezji Kieleckiej pod patronatem bp. Jana Piotrowskiego organizuje Ogólnopolski Misyjny Festyn św. Krzysztofa. Inauguruje on obchody 19. Ogólnopolskiego Tygodnia św. Krzysztofa i zarazem Tygodnia Bezpiecznego Kierowcy.

Reklama

Jednym z głównych celów festynu, obok promocji akcji „św. Krzysztof – 1 gr za 1 km”, na rzecz pomocy polskim misjonarzom w zakupie środków transportu, jest troska o poprawę bezpieczeństwa na polskich drogach. Wśród wielu swoich działań MIVA propaguje „Dekalog Kierowcy” z rachunkiem sumienia kierowcy oraz „Odblaski Życia” dla pieszych, organizuje pielgrzymkę kierowców na Jasną Górę, niedzielę modlitw za kierowców czy Światowy Dzień Pamięci Ofiar Wypadków Drogowych. Ambasadorami MIVA Polska i Akcji „św. Krzysztof” są m.in. rajdowi kierowcy z Team Orlenu: Jacek Czachor i Marek Dąbrowski.

W programie lipcowego spotkania są m.in: błogosławieństwo kierowców i poświęcenie pojazdów po każdej Mszy św.; stoiska misyjne, antykwariat misyjny oraz stoisko św. Krzysztofa po każdej Mszy św.; świadectwa misjonarzy podczas każdej Mszy św.; zwiedzanie dawnego Pałacu Biskupów Krakowskich w Kielcach oraz Ogrodów Włoskich (Muzeum Narodowe).

Msze św. z modlitwą za kierowców i misjonarzy oraz poświęceniem pojazdów z błogosławieństwem kierowców będą zaplanowane w porządku niedzielnym parafii. Podczas poświęcenia będą rozdawane breloczki, „Dekalog kierowcy” i inne gadżety oraz promowana będzie Akcja „św. Krzysztof – 1 grosz za 1 km” na pojazdy misyjne.

– Szczególnie zachęcam do ofiarności dla naszego misjonarza z Wybrzeża Kości Słoniowej, ks. Andrzeja Zawadzkiego, którego samochód jest w stanie nieużywalnym i pilnie gromadzimy środki na zakup nowego – mówi ks. Łukasz Zygmunt, dyrektor Papieskich Dzieł Misynych Diecezji Kieleckiej.

Wszelkie dodatkowe atrakcje o festynie będą dostępne w godz. 12.15-17.45.

I tak w godz. 12.15-12.45 – występ zespołu indiańskiego z Peru – Los Companieros (cz. 1); 14.00-14.45 – teatrzyk dla dzieci „Podróże Profesora Kalafiora – Afryka”; 14.45-15.15 – świadectwa misjonarzy, Koronka do Miłosierdzia Bożego w językach świata; 15.15-15.45 – występ zespołu Los Companieros (cz. 2).

Reklama

O godz. 16.00-17.15 – główna Msza św. w intencji kierowców i dobroczyńców MIVA Polska pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego oraz bp. Jean-Jacques Koffi Oi Koffi – ordynariusza diecezji San Pedro-en-Côte d’Ivoire na Wybrzeżu Kości Słoniowej.

Po poświęceniu pojazdów (godz. 17.30-17.45) nastąpi wręczenie nagród ufundowanych przez gości dla uczestników festynu, a o godz. 17.45 zaplanowano koncert Italian Music Show – Roberto Zucaro.

Ponadto Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach zachęca do oddania krwi w mobilnym punkcie poboru krwi. Ambulans stanie na placu przy bazylice katedralnej.

Można będzie także podjąć próby na symulatorach dachowania i zderzeń, odwiedzić stoiska i wystawy misyjne, spróbować potraw misyjnych. Przewidziana jest prezentacja sprzętu policyjnego, straży pożarnej, ratownictwa medycznego, wojska, będzie miasteczko ruchu drogowego, pokaz pierwszej pomocy czy pokazy pojazdów zabytkowych oraz sportowych.

Bierzmowani dla misji

Akcja odbyła się po raz czwarty, ale – co należy podkreślić – jest to prekursorska inicjatywa diecezji kieleckiej. Chodzi o przekazywanie rzeczowych darów dla misjonarzy na całym świecie od młodzieży, która w zakończonym roku szkolnym przystąpiła do sakramentu bierzmowania.

W sumie diecezja kielecka przekazała ostatnio 50 ornatów, 8 tys. różańców, kilka alb, komży, obrusów ołtarzowych, naczyń liturgicznych, krzyży, które trafiły do rąk misjonarzy i misjonarek z całej Polski, zebranych w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie.

Reklama

Podczas uroczystości sakramentu bierzmowania duszpasterze i rodzice bierzmowanej młodzieży ofiarowywali te dary na ręce bp. Jana Piotrowskiego, m.in. ornaty, różańce, naczynia liturgiczne, medaliki i inne dewocjonalia. Część tych przedmiotów trafiła do Centrum Formacji Misyjnej, część bp Jan Piotrowski bezpośrednio przekazywał misjonarzom, którzy akurat gościli w diecezji. – Posługujący na misjach misjonarze i misjonarki wyrażają radość i wdzięczność. Gdy przekazywałem te dary do Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie prosili, aby podziękować bp. Janowi Piotrowskiemu, kapłanom, a w szczególny sposób młodzieży i ich rodzicom – mówi ks. Łukasz Zygmunt, dyrektor Misyjnego Dzieła Diecezji Kieleckiej.

Jego zdaniem, „jako diecezja możemy być dumni, a dzięki hojności i otwartości naszej młodzieży do krajów całego świata zostanie zaniesione światło pokoju i dobroci. Mamy także nadzieję, że otrzymane różańce i szaty liturgiczne będą uwielbieniem Boga na wszystkich kontynentach świata”.

Sprawa nas wszystkich

– Niech Pan obdarzy swoim błogosławieństwem wszystkich, którzy przyjęli słowa Chrystusa „Idźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody…”. Niech nasza diecezja nieustannie mnoży dobro i miłość – dodaje ks. Zygmunt.

Misje to nie tylko sprawa osób konsekrowanych – każdy powinien czuć się odpowiedzialny za Kościół, zaczynając od dawania świadectwa w rodzinie, w miejscu pracy, w parafii, przez zaangażowanie we wspólnoty. Bo czyż misje nie zaczynają się od naszego zaangażowania?

Obecnie z diecezji kieleckiej 6 księży pracuje na misjach Ad gentes. Są to: ks. Marek Bzinkowski – od 1998 r. (Jamajka), ks. Tomasz Cieniuch – od 2014 r. (Peru), ks. Grzegorz Pańczyk – od 2009 r. (Peru), ks. Piotr Pochopień – od 2011 r. (Brazylia), ks. Antoni Sokołowski – od 2016 r. (Wybrzeże Kości Słoniowej), ks. Andrzej Zawadzki – od 2007 r. (Wybrzeże Kości Słoniowej). W lipcu br. ks. Wojciech Skorupa zakończył trwającą od 2011 r. posługę w Kazachstanie i rozpoczął pracę w WSD w Kielcach.

Ponadto dziewięciu księży z diecezji to kapłani ewangelizujący w innych krajach, np. w USA (w Teksasie), w Kustodii Ziemi Świętej, w Irlandii, a także jako wędrowni katechiści. Na misjach pracuje także ok. 30 osób spoza duchowieństwa kieleckiego, pochodzących z diecezji kieleckiej.

Czy wiesz, że…
Dzięki realizowanej w diecezji kieleckiej od kilku lat zbiórce makulatury, a od tego roku także elektrośmieci – udało się zrealizować kilka dużych misyjnych projektów, m. in. budowę czterech studni w Afryce, wyposażenie kilku szkół, sierocińców, domów dla niepełnosprawnych, gdzie posługują misjonarze i misjonarki z diecezji.

2018-07-10 14:48

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

XXVI Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa od 20 do 27 lipca

XXVI Ogólnopolski Tydzień św. Krzysztofa będzie obchodzony w Kościele katolickim w Polsce od 20 do 27 lipca - poinformowała w poniedziałek organizacja MIVA Polska. Będzie mu towarzyszyć zbiórka pieniędzy na środki transportu dla misjonarzy; dzięki zebranym w 2024 r. funduszom zakupiono 742 pojazdy.

Obchodom Ogólnopolskiego Tygodnia św. Krzysztofa towarzyszy Akcja św. Krzysztof – jeden grosz za jeden kilometr na środki transportu dla misjonarzy.
CZYTAJ DALEJ

Realizm duchowy św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Niedziela Ogólnopolska 28/2005

[ TEMATY ]

święta

pl.wikipedia.org

Wielką zasługą św. Teresy jest powrót do ewangelicznego rozumienia miłości do Boga. Niewłaściwe rozumienie świętości popycha nas w stronę dwóch pokus. Pierwsza - sprowadza się do tego, iż kojarzymy świętość z nadzwyczajnymi przeżyciami. Druga - polega na tym, że pragniemy naśladować jakiegoś świętego, zapominając o tym, kim sami jesteśmy. Można do tego dołączyć jeszcze jedną pokusę - czekanie na szczególną okazję do kochania Boga. Ulegając tym pokusom, często usprawiedliwiamy swój brak dążenia do świętości szczególnie trudnymi okolicznościami, w których przyszło nam żyć, lub zbyt wielkimi - w naszym rozumieniu - normami, jakie należałoby spełnić, sądząc, iż świętość jest czymś innym aniżeli nauką wyrażoną w Ewangelii. Teresa nie znajdowała w sobie dość siły, aby iść drogą wielkich pokutników czy też drogą świętych pełniących wielkie czyny. Teresa odkrywa własną, w pełni ewangeliczną drogę do świętości. Jej pierwsze odkrycie dotyczy czasu: nie powinniśmy odsuwać naszego kochania Boga na jakąś nawet najbliższą przyszłość. Któraś z sióstr w klasztorze w Lisieux „oszczędzała” siły na męczeństwo, które notabene nigdy się nie spełniło. Dla Teresy moment kochania Boga jest tylko teraz. Ona nie zastanawia się nad przyszłością, gdyż może się czasami wydawać zbyt odległa lub zbyt trudna. Teraz jest jej ofiarowane i tylko w tym momencie ma możliwość kochania Boga. Przyszłość może nie nadejść. „Dobry Bóg chce, bym zdała się na Niego jak maleńkie dziecko, które martwi się o to, co z nim będzie jutro”. Czasami myśl o wielu podobnych zmaganiach w przyszłości nie pozwala nam teraz dać całego siebie. Zatem właśnie chwila obecna i tylko ta chwila się liczy. Łaska ofiarowania czegoś Bogu lub przezwyciężenia jakiejś pokusy jest mi dana teraz, na tę chwilę. W chwili wielkiego duchowego cierpienia Teresa pisze: „Cierpię tylko chwilę. Jedynie myśląc o przeszłości i o przyszłości, dochodzi się do zniechęcenia i rozpaczy”. Rozważanie, czy w przyszłości podołam podobnym wyzwaniom, jest brakiem zdania się na Boga, który mnie teraz wspomaga. „By kochać Cię, Panie, tę chwilę mam tylko, ten dzień dzisiejszy jedynie” - pisze Teresa. Jest to pierwsza cecha realizmu jej ducha - realizmu ewangelicznego, gdyż Chrystus mówi nieustannie o gotowości i czuwaniu. Ten, kto zaniedbuje teraźniejszość, nie czuwa, bo nie jest gotowy. Wkłada natomiast energię w marzenia, a nie w to, co teraz jest możliwe do spełnienia. Chrystus przychodzi z miłością teraz. To skoncentrowanie się na teraźniejszości pozwala Teresie dostrzec wszystkie możliwe okazje do kochania oraz wykorzystać je. Do tego jednak potrzebne jest spojrzenie nacechowane wiarą, iż ten moment jest darowany mi przez Boga, aby Go teraz, w tej sytuacji kochać. Nawet gdy sytuacja obecna jawi się w bardzo ciemnych barwach, Teresa nie traci nadziei. „Słowa Hioba: Nawet gdybyś mnie zabił, będę ufał Tobie, zachwycały mnie od dzieciństwa. Trzeba mi jednak było wiele czasu, aby dojść do takiego stopnia zawierzenia. Teraz do niego doszłam” - napisze dopiero pod koniec życia. Teresa poznaje, że wielkość czynu nie zależy od tego, co robimy, ale zależy od tego, ile w nim kochamy. „Nie mając wprawy w praktykowaniu wielkich cnót, przykładałam się w sposób szczególny do tych małych; lubiłam więc składać płaszcze pozostawione przez siostry i oddawać im przeróżne małe usługi, na jakie mnie było stać”. Jeśli spojrzeć na komentarz Chrystusa odnośnie do tych, którzy wrzucali pieniądze do skarbony w świątyni, to właśnie w tym kontekście możemy uchwycić zamysł Teresy. Nie jest ważne, ile wrzucimy do tej skarbony, bo uczynek na zewnątrz może wydawać się wielki, ale cała wartość uczynku zależy od tego, ile on nas kosztuje. Zatem należy przełamywać swoją wolę, gdyż to jest największą ofiarą. Przezwyciężając miłość własną, w całości oddajemy się Bogu. Były chwile, gdy Teresa chciała ofiarować Bogu jakieś fizyczne umartwienia. Taki rodzaj praktyk był w czasach Teresy dość powszechny. Jednak szybko się przekonała, że nie pozwala jej na to zdrowie. Było to dla niej bardzo ważne odkrycie, gdyż utwierdziło ją w przekonaniu, że nie trzeba wiele, aby się Bogu podobać. „Dane mi było również umiłowanie pokuty; nic jednak nie było mi dozwolone, by je zaspokoić. Jedyne umartwienia, na jakie się zgadzano, polegały na umartwianiu mojej miłości własnej, co zresztą było dla mnie bardziej pożyteczne niż umartwienia cielesne”. Teresa nie wymyślała sobie jakichś ofiar. Jej zadaniem było wykorzystanie tego, co życie jej przyniosło. Umiejętność docenienia chwili, odkrycia, że wszystko jest do ofiarowania - tego uczy nas Teresa. My sami albo narzekamy na trudny los i marnujemy okazję do ofiarowania czegoś trudnego Bogu, albo czynimy coś zewnętrznie dobrego, ale tylko z wygody, aby się komuś nie narazić lub dla uniknięcia wyrzutów sumienia. Intencja - to jest cały klucz Teresy do świętości. Jak wyznaje, w swoim życiu niczego Chrystusowi nie odmówiła, tzn. że widziała wszystkie okazje do czynienia dobra jako momenty wyznawania swojej miłości. Inną cechą, która przybliża ją do nas, jest naturalność jej modlitwy. Teresa od Dzieciątka Jezus, która jest córką duchową św. Teresy od Jezusa, jest jej przeciwieństwem odnośnie do szczególnych łask na modlitwie. Złożyła nawet z tych łask ofiarę, bo czuła, że w nich można szukać siebie. Jej życie modlitwy było często bardzo marne, gdyż zdarzało się jej zasypiać na modlitwie. Po przyjęciu Komunii św. zamiast rozmawiać z Bogiem, spała. Nie dlatego, że chciała, ale dlatego, że nie potrafiła inaczej. Ważny jest fakt, iż nie martwiła się za bardzo swoją nieumiejętnością modlenia się. Wierzyła, że i z takiej modlitwy Chrystus jest zadowolony, gdyż ona nie może Mu ofiarować nic więcej poza swoją słabością. Aby się przekonać, jak daleko lub jak blisko jesteśmy przyjmowania Ewangelii w całej jej głębi, zastanówmy się, jak podchodzimy do niechcianych prac, mniej wartościowych funkcji, momentów, gdy nie jesteśmy doceniani, a nawet oskarżani. Czy widzimy w tym okazję, aby to wszystko ofiarować Chrystusowi, czy też walczymy o to, aby postawić na swoim lub zwyczajnie zachować twarz? Jak postępujemy wobec osób, które są dla nas przykre? Czy je obgadujemy, czy też widzimy w tym okazję, aby im pomóc w drodze do Boga? Teresa powie, gdy nie może już przyjmować Komunii św. ze względu na zaawansowaną chorobę, że wszystko jest łaską. Czy każda trudna sytuacja, trudny człowiek jest dla mnie łaską?
CZYTAJ DALEJ

USA: za przykładem Eriki Kirk aktor Tim Allen wybaczył zabójcy swego ojca

2025-10-01 19:17

[ TEMATY ]

świadectwo

świadectwa

adobe Stock

Amerykański aktor i komik Tim Allen, znany z ról w ponad 30 filmach i w kilku serialach telewizyjnych, wyznał, że wybaczył zabójcy swego ojca sprzed ponad 60 laty. Na stronie X napisał, że do podjęcia tej decyzji skłonił go "przejmujący gest" Eriki Kirk, która niedawno oświadczyła przed milionami widzów w Stanach Zjednoczonych i w innych krajach, iż wybacza mordercy jej męża Charliego. Aktor zapewił, że jej przykład sprawił, iż znalazł w sobie siłę, aby przebaczyć człowiekowi, który pozbawił życia jego ojca, gdy on sam miał 11 lat.

Podziel się cytatem Przywołał w tym kontekście niedawne "poruszające" słowa wdowy po zamordowanym 10 września działaczu chrześcijańskim Charlie Kirku, która przez łzy powiedziała m.in.: "Ten człowiek... ten młody człowiek... wybaczam mu". Aktor oświadczył, że właśnie te słowa głęboko go poruszyły i to pod ich wpływem postanowił po ponad 60 latach przebaczyć temu, kto zabił jego ojca.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję