Reklama

Niedziela Wrocławska

Św. Faustyna – pomost Bożego Miłosierdzia

Z danych organizacji rządowych dotyczących listy imion występujących w rejestrze PESEL na 2019 r. wynika, że imię Faustyna nosi 3319 kobiet. Dla porównania na pierwszym miejscu jest imię Anna z liczbą 1 063 017. Co skłania rodziców, aby nadać córce tak rzadkie imię...?

Niedziela wrocławska 40/2019, str. 6-7

[ TEMATY ]

świadectwo

Archiwum prywatne

Dominika i mała Faustynka przy Jezusie Miłosiernym i św. Faustynie Kowalskiej

Dominika i mała Faustynka przy Jezusie Miłosiernym i św. Faustynie Kowalskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Historia Wandy

Wanda jest mamą dziewiątki fantastycznych dzieci. Obok Kingi, Józefa, Małgosi, Anielki, Jadzi, Klary, Władzia i Marysi wychowuje się 3-letnia Faustynka, która poczęła się w Roku Miłosierdzia. Zaraz po świętach Wielkiej Nocy, w tygodniu Bożego Miłosierdzia, rodzina Mokrzyckich wybrała się na pielgrzymkę do Łagiewnik. Niedługo po powrocie Wanda miała wizytę u lekarza, który miał zdradzić płeć ósmego dziecka.

Reklama

Mama wesołej gromadki dzieli się tym, że wraz z mężem wytypowali mnóstwo imion dla chłopców. Wydawało im się także, że wszystkie imiona dla dziewcząt, które obojgu się podobały, zostały już nadane. Radek wcześniej proponował imię Faustyna, ale Wanda oponowała, jednak gdy wróciła do domu z wieścią, że nosi pod sercem kolejną dziewczynkę, on tylko spojrzał i powiedział: Faustyna! – Doczekaliśmy się Faustyny w sierpniu, zaraz po Światowych Dniach Młodzieży.

Podziel się cytatem

To był czas urlopowo-wyjazdowy i z tego powodu nikt jej na tym świecie nie przywitał – mówi Wanda. Po wyjściu ze szpitala Mokrzyccy otrzymali jednak telefon od Toni, koleżanki, która chciała im złożyć wizytę. Okazało się, że nie przyszła sama – towarzyszyła jej św. Faustyna! – dziwnym zbiegiem okoliczności Tonia przewoziła z Krakowa do Francji relikwie Świętej I stopnia. – Odebraliśmy to jako znak Boży dla naszej rodziny. Nikt w żaden sposób nie przyjął Faustynki, a sama Święta tak serdecznie ją przywitała. Mało tego, zanim św. Faustyna pojechała do Francji, chwilę u nas została i mogliśmy się do niej pomodlić. To było piękne i niecodzienne zjawisko – dzieli się Wanda.

Reklama

Niedługo później, gdy mała Faustyna była chrzczona, sąsiadka, która przejęła się wydarzeniem, stwierdziła, że podaruje rodzinie relikwie Świętej III stopnia. Zajmują one teraz honorowe miejsce przy obrazie Jezusa Miłosiernego, przy którym Mokrzyccy codziennie modlą się Koronką do Bożego Miłosierdzia. Nadal jednak nie rozwikłaliśmy zagadki, dlaczego tak rzadkie imię poruszyło rodziców. – Dojrzałam do niego. Przede wszystkim chcieliśmy w ten sposób uhonorować Rok Miłosierdzia, bo to był piękny czas, w którym działo się wiele dobra, kiedy obserwowaliśmy młodzież opiekującą się swoimi rówieśnikami z całego świata, z którymi modlili się, bawili razem i czynili wzajemnie miłosierdzie. Faustyna ma nam o tym miłosierdziu przypominać – objaśnia Wanda.

Imię zobowiązuje?

Mimo że Faustynka ma 3 lata, jest nieposkromiona, mocno niepokorna, a także świadoma tego, czego pragnie i jak ma to osiągnąć, jednak przy tym także niesamowicie czuła na krzywdę innych i bardzo emocjonalna. Zawsze współczująca, gdy siostry chorują, gotowa, by w każdej chwili wskazać braciom, gdzie są plastry, gdy się poranią – przejęta losem innych tak, jak jej patronka. Obie pochodzą z rodziny wielodzietnej – Helena Kowalska miała dziewięcioro rodzeństwa, natomiast Faustynka ma ośmioro i także od dzieciństwa odznacza się pobożnością. Chętnie klęka w domu do wspólnej modlitwy. – Nasza Faustyna już w swoim wieku wie, że jej patronka pracowała w piekarni i doglądała ogrodu. Ona też lubi wypiekać, a gdy chrupie marchewkę, wspomina swoją patronkę, która zajmowała się ogrodem i pewnie siała takie marchewki – mówi Wanda.

Historia Dominiki

Wanda, mama Faustyny, spotkała na koncercie zespołu wNieboGłosy Dominikę, której niespełna roczna córeczka też nosi to rzadkie imię. Połączyło je doświadczenie Bożego Miłosierdzia, które objawiło się w ich życiu dzięki św. Faustynie Kowalskiej. Dominika i jej obecny mąż mają za sobą trudną historię. Przez wiele lat żyli w niesakramentalnym związku małżeńskim, ponieważ Adrian miał przeszkodę uniemożliwiającą zawarcie sakramentu.

Reklama

– Co roku chodziliśmy w tej intencji na Jasną Górę i w końcu dostaliśmy odpowiedź, że możemy zawrzeć sakrament. Ślub zorganizowaliśmy w bardzo krótkim czasie. Czekaliśmy na to 8 lat! To pozwoliło nam docenić, że tu nie chodzi o piękną suknię, huczne wesele, prezenty i pieniądze, a zaproszenie Boga. Pan Jezus zrobił mi najpiękniejszy prezent, bo 2 kwietnia 2016 r., w dzień moich urodzin zawarliśmy związek małżeński – dzieli się Dominika.

Podziel się cytatem

Warto dodać, że rok 2016 był Rokiem Bożego Miłosierdzia. Dominika i Adrian wzięli ślub w sobotę, a następnego dnia była właśnie Niedziela Bożego Miłosierdzia. Św. Faustyna opiekowała się ich rodziną od dawna. Dominika i Adrian pielgrzymowali także ze Szczecina do Myśliborza w intencji dzieci poczętych i nienarodzonych. Tamtejsze sanktuarium pojawiało się w widzeniach świętej. Dominika i Adrian dwukrotnie stracili poczęte dziecko. Gdy Dominika była w kolejnej ciąży, wspólnie z mężem gorliwie się modlili.

W trakcie jednej z wizyt duszpasterskich, ksiądz, który błogosławił im sakrament, podarował małżeństwu obrazek ze św. Faustyną, a nie ze Świętą Rodziną, jak to zazwyczaj bywa. Kolejnym cudem, w którym Dominika z Adrianem odnaleźli orędownictwo świętej, były rekolekcje z o. Johnem Bashoborą.

Reklama

– Weszliśmy tam bez biletu, co po ludzku było niemożliwe. Ojciec Bashobora pomodlił się nad dzieciątkiem, które już było pod moim sercem. Modlił się o oczyszczenie łona z ducha śmierci. Tam na kiermaszu zobaczyłam też jedną jedyną figurkę św. Faustyny. Ona nie dawała mi spokoju, więc w końcu ją kupiłam. Długo nie znaliśmy płci dziecka, dopiero pod koniec ciąży dowiedzieliśmy się, że to będzie dziewczynka. Czułam, że Pan Jezus już wybrał imię dla tego dziecka i potrzeba było tylko naszej akceptacji – mówi Dominika, która trafiła na porodówkę 5 października, dokładnie we wspomnienie św. Faustyny.

Świętych obcowanie

Co prawda Gabriel, Gloria i Franuś doczekali się siostrzyczki dopiero 20 października, jednak Dominika miała przeczucie, że nie trafiła na oddział położniczy przypadkiem. – Na porodówce leżałam z kobietą, której zabito dziecko w łonie matki. Lekarze uznali, że to będzie najlepsze dla jej zdrowia. Dziecko miało tak silną wolę życia, że przeżyło pierwsza próbę aborcji. W kaplicy szpitalnej na ul. Borowskiej jest obraz św. Faustyny. Modliłam się tam w intencji tej kobiety i jej dziecka. Ona bardzo potrzebowała Bożego Miłosierdzia – dzieli się mama Faustyny. Rodzicom zależało, aby oddać Faustynkę jak najszybciej Panu Bogu w sakramencie chrztu. Dzieciątko zostało ochrzczone właśnie w Święto Bożego Miłosierdzia.

Św. Faustyna zdaje się być cały czas obecna w życiu tych obu rodzin i stanowić pomost dla działań Miłosiernego. Dzięki tym świadectwom chcieliby przekazywać orędzie o wielkim Bożym Miłosierdziu.

2019-10-01 13:55

Oceń: +4 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wykorzystaj czas miłosierdzia!

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 45/2024, str. VI

[ TEMATY ]

świadectwo

Archiwum Darka Stemplewskiego

Darek Stemplewski doświadcza mocy modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia

Darek Stemplewski doświadcza mocy modlitwy  Koronką do Bożego Miłosierdzia

Darek Stemplewski jest twórcą Fundacji „Być znakiem”, tworzy odzież z przesłaniem. Kilka lat temu przeżył nawrócenie, co całkowicie odmieniło jego życie. Ostatnio podzielił się niezwykłym świadectwem mocy modlitwy za zmarłego tatę.

Darek dzieli się świadectwem wiary nie tylko w diecezji, ale również w Polsce. Jak mówi, w życiu doświadcza wielkiej mocy modlitwy różańcowej i Koronką do Bożego Miłosierdzia. Tej ostatniej doświadczył szczególnie wtedy, gdy umierał jego tata. – Generalnie uważam, że nie ma w życiu przypadków, są tylko znaki. Jakiś czas temu odszedł mój tata. Śmierć przyszła do niego jak złodziej. Zaskoczeni byli wszyscy, a najbardziej on – zaczyna Darek Stemplewski. Dodaje, że wcześniej, po jednej z pielgrzymek na Jasną Górę, postanowił, że będzie każdego dnia odmawiał za tatę Koronkę do Bożego Miłosierdzia, modląc się o jego nawrócenie. Jak mówi, modlił się o różnych godzinach: raz było to o 15, zdarzało się o 19, a było nawet tak, że musiał wychodzić z domu o północy, żeby nie zasnąć i być wiernym postanowieniu. – Modliłem się codziennie. Kiedy pewnego dnia zabrała go karetka, chwyciłem telefon i zacząłem rozsyłać prośby modlitewne w jego intencji do różnych wspólnot. Wsiadłem do samochodu i pojechałem do kapłana, z którym byłem umówiony, abyśmy zdążyli do szpitala z ostatnim namaszczeniem. Kiedy weszliśmy do szpitala, wyszedł lekarz i powiedział, że mój tata zmarł, więc kapłan jeszcze szybko wbiegł i namaścił mojego tatę – mówi Darek. – Wracając do domu moje serce krwawiło, zastanawiałem się, co z duszą mojego taty. Kiedy wszedłem do domu, czekała na mnie żona z córkami. Przytuliły mnie bardzo mocno i raz jeszcze odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Gabrysia, moja żona, otworzyła Dzienniczek św. Faustyny na tzw. chybił trafił i przeczytała fragment, w którym s. Faustyna pewnego dnia poprosiła Pana Jezusa: – Jezu, proszę Cię przez niepojętą moc miłosierdzia Twego, aby wszystkie dusze, które dziś skonają, uszły ognia piekielnego, chociażby były największymi grzesznikami. Pan Jezus jej odpowiedział: Wiedz, że o wielką rzecz Mnie prosiłaś, ale widzę, że podyktowała ci to czysta miłość ku Mnie, dlatego czynię zadość żądaniom twoim”. Następnego dnia pojechaliśmy do szpitala odebrać kartę zgonu mojego taty. W rubryce „godzina zgonu” zapisane było 19.55. Chwilę później dostałem sms-a od różnych wspólnot: „Darek, modliliśmy się za Twojego ojca Koronką do Bożego Miłosierdzia o godzinie 19.55”. Dlaczego nie napisali, że o 20? Dlaczego nie napisali, że po prostu modlili się za mojego ojca? Jaka jest obietnica dla tych, którzy modlą się Koronką przy konających i za konających, dobrze o tym wiemy, dlatego wierzę głęboko, że mój tata doświadczył w tym czasie łaski miłosierdzia Bożego i zbawienia. Wierzę w to głęboko, że mój tata załapał się w ostatniej sekundzie, a Ty, póki masz czas dany tutaj na ziemi, czas miłosierdzia, nie zbagatelizuj tego i wykorzystaj to, bo po „tamtej stronie” będzie już na to za późno! – apeluje Darek Stemplewski.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: bł. Carlo Acutis jest wiarygodnym wzorem do naśladowania dla młodych ludzi

2025-07-23 13:04

[ TEMATY ]

bł. Carlo Acutis

Agata Kowalska

Carlo Acutis

Carlo Acutis

Na kilka tygodni przed kanonizacją bł. Carlo Acutisa, Watykan opublikował teologiczny tekst , który przedstawia młodego Włocha jako wiarygodny wzór do naśladowania dla nowego pokolenia wierzących. W komentarzu opublikowanym przez portal Vatican News, jezuita ks. Arturo Elberti, teolog i konsultant Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, wspomina o głębokim związku między jego zainteresowaniem technologiami, życiem codziennym i duchowością chrześcijańską. „Nie jest doktorem Kościoła, ale wiarygodnym świadkiem” - powiedział jezuita. Poprzez jego kanonizację Kościół nie chce uhonorować teologa, ale raczej pokazać, „że młodzi ludzie dzisiaj również mogą poważnie traktować przesłanie Ewangelii i konsekwentnie nią żyć”.

Ks. Elberti spotkał Carlo raz osobiście - w 2006 r. w jezuickim Kolegium Leona XIII w Mediolanie, gdzie ówczesny 15-latek został mu przedstawiony przez księdza jako „duchowo zaangażowany chłopak o pogodnym usposobieniu”. Wkrótce potem, w październiku tego samego roku, zmarł z powodu agresywnego nowotworu.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Dziwisz w Wieliczce o św. Kindze: Nie przespała życia. Wypełniła je dobrem, bezinteresowną i mądrą służbą

2025-07-24 16:00

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

św. Kinga

Wieliczka

Rafał Stachurski / Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

- Jej przykład może nas inspirować do miłości i służby, choć żyjemy w innych czasach, choć stają przed nami inne wyzwania – o św. Kindze w dniu jej liturgicznego wspomnienia mówił kard. Stanisław Dziwisz. Arcybiskup krakowski senior przewodniczył porannej Mszy św. w kaplicy poświęconej patronce górników w Kopalni Soli „Wieliczka”.

24 lipca w liturgii przypada wspomnienie św. Kingi. To właśnie dlatego tego dnia porannej Mszy św. w kaplicy poświęconej patronce górników w Kopalni Soli „Wieliczka” przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz. – Gromadzimy się w tym niezwykłym miejscu, 100 metrów pod ziemią. (…) Kaplica jest miejscem modlitwy i kultu Bożego, słusznie więc ogarnia nas podziw dla zmysłu wiary tych, którzy w ten sposób chcieli podkreślić, że Bóg jest i powinien być wszędzie tam, gdzie człowiek żyje i pracuje, trudzi się i czyni sobie ziemię poddaną, podejmując w ten sposób zadanie przekazane mu przez Stwórcę i Pana nieba i ziemi – mówił na początku homilii arcybiskup krakowski senior. Zauważył przy tym, że położenie kaplicy św. Kingi „przemawia do naszej wyobraźni”, gdyż przypomina, że człowiek żyje w świecie stworzonym przez Boga i oddanym mu do dyspozycji, ale nie na zawsze. – Ziemia bowiem dla każdego człowieka jest wstępnym etapem wędrówki i przygotowania się do nieskończenie większej rzeczywistości, którą nazywamy niebem i która będzie życiem bez końca z Bogiem w Jego królestwie, przygotowanym nam od założenia świata – wyjaśnił kard. Stanisław Dziwisz.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję