Reklama

Kościół

Kim jest kard. Luis Tagle?

Kardynała Taglego nazwano w światowych mediach „Wojtyłą z Azji”. Jest coraz częściej wymieniany w gronie papabilis – kandydatów na ewentualnego następcę Franciszka.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nominacja arcybiskupa Manili kard. Luisa Antonia Taglego na nowego prefekta Kongregacji Ewangelizacji Narodów pokazuje, że papież Franciszek dostrzega w młodym Kościele w Azji ogromny potencjał i bogactwo. Kardynał Luis Antonio Gokim Tagle urodził się i wychował w Manili, tam też w 1982 r. przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem jednej z parafii w tym mieście, a potem ojcem duchownym i rektorem w tamtejszym seminarium. Jego zdolności i talenty dostrzeżono w Watykanie. Jan Paweł II mianował go członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej (1997 – 2002), a następnie biskupem diecezji Imus (2001 r.). Dziesięć lat później Benedykt XVI wyniósł bp. Taglego na stanowisko arcybiskupa Manili, a w 2012 r. włączył 55-letniego wówczas hierarchę w skład Kolegium Kardynalskiego.

„Przyszłość Kościoła jest w Azji” – to słowa, które usłyszał od papieża Franciszka kard. Tagle z Manili.

Podziel się cytatem

4 maja 2015 r. wybrano go na przewodniczącego Caritas Internationalis. Wydaje się również, że purpurat z Filipin bardzo dobrze rozumie młodych ludzi – w mediach podkreśla się, że w tym względzie również ma charyzmat Jana Pawła II. To właśnie z inicjatywy kard. Taglego w 2009 r. odbyło się pierwsze spotkanie młodych katolików z Azji.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Znany jest ze swoich zdecydowanych wypowiedzi na temat uchodźców i ubóstwa na świecie.

Podziel się cytatem

Azja nadzieją Kościoła

Reklama

Azja, największy kontynent na Ziemi (44,7 mln km2), jest miejscem spotkania różnych religii i kultur. Tu mają swoją kolebkę: judaizm, islam, hinduizm oraz chrześcijaństwo. Kontynent ten stanowi miejsce narodzin wielu innych tradycji duchowych, takich jak: buddyzm, taoizm, konfucjanizm, zoroastrianizm, jainizm, sikhizm i szintoizm. Miliony mieszkających tam ludzi wyznaje również religie tradycyjne lub plemienne. W wielu krajach Azji niektóre z tych religii wyznaje większość mieszkańców.

Jednak to właśnie Azja jest tą częścią świata, w której Kościół katolicki rozwija się najbardziej dynamicznie. Dzieje się tak, pomimo że żyje tam zaledwie co dziesiąty katolik świata. To paradoksalne, bo przecież chrześcijaństwo zrodziło się właśnie w Azji, a konkretnie na Bliskim Wschodzie.

Do Kościoła katolickiego przynależy dziś w Azji ok. 110,5 mln (3%) osób. Katolicy stanowią większość zaledwie w dwóch krajach (Timor Wschodni i Filipiny), a w Libanie są najliczniejszą grupą wyznaniową. Warto również zauważyć, że właśnie w Azji dochodzi do największych prześladowań ludzi wierzących w Chrystusa, choć nie tylko oni padają ofiarą religijnych fundamentalistów.

Nowy dynamizm chrześcijaństwa

Jednym z ważniejszych wyzwań nowego prefekta Kongregacji Ewangelizacji Narodów będą komunistyczne Chiny, gdzie w ostatnim czasie chrześcijaństwo staje się coraz ważniejszą religią – właśnie w tym kraju odznacza się ono wielkim dynamizmem i jest coraz bardziej obecne w świadomości Chińczyków. Na Chiny z dużą troską patrzyli już św. Jan Paweł II i Benedykt XVI. Dla Franciszka to także ogromne pole ewangelizacji.

Zainteresowanie papieży Azją

Reklama

Kontynent azjatycki i przyszłość Kościoła w Azji to temat mocno obecny w działaniach ostatnich papieży. Warto przypomnieć, że Paweł VI 9. podróż apostolską – ostatnią i zarazem najdłuższą z jego pielgrzymek – odbył w okresie od 25 listopada do 5 grudnia 1970 r. Odwiedził wtedy Iran, Pakistan, Filipiny, Samoa Amerykańskie, Australię, Indonezję, Hongkong oraz Sri Lankę. Jana Pawła II w Azji przyjęto w dwudziestu trzech państwach, a na Światowych Dniach Młodzieży w 1995 r. w Manili zgromadziło się ok. 5 mln osób. Podróż apostolska Benedykta XVI do Libanu miała miejsce w dniach 14-16 września 2012 r.

Wielką wagę do kontynentu azjatyckiego przykłada Franciszek. Po Korei Płd. w 2014 r. oraz Sri Lance i Filipinach w 2015 r. i w 2017 r. odwiedził Mjanmę i Bangladesz, a podczas swej 32. zagranicznej pielgrzymki w 2019 r. obok Tajlandii odwiedził także Japonię.

Tajlandzkie oblicze

We współczesnym świecie nigdzie Kościół katolicki nie rozwija się tak dynamicznie jak w Azji, choć jego wierni stanowią tam niewielki procent ludności. Dlatego jednym z ważniejszych tematów stojących przed kard. Taglem jest inkulturacja (nowa forma przekazu) Ewangelii. Także w Tajlandii – kraju, w którym ok. 93% mieszkańców to buddyści – Franciszek wypowiedział bardzo mocne słowa: „Trzeba poszukiwać nowych form dla przekazywania Słowa, zdolnych wstrząsnąć i rozbudzić pragnienie poznania Pana: Kim jest ten człowiek? Kim są ci ludzie, którzy idą za krzyżem?” .

Franciszek zachęcił wtedy do głoszenia wiary w dialekcie. – Przygotowując to spotkanie, z pewnym bólem mogłem przeczytać, że dla wielu wiara chrześcijańska jest wiarą obcą, że jest to religia obcokrajowców. To nas pobudza do odważnego poszukiwania sposobów wyznawania wiary „w dialekcie”, tak jak matka śpiewa kołysanki swojemu dziecku. Z taką ufnością trzeba nadać jej tajlandzkie oblicze i „ciało (...). To pozwolenie, aby Ewangelia pozbyła się dobrych, ale obcych szat, aby zabrzmiała muzyką, która jest (...) na tych ziemiach swojską, i sprawienie, aby dusze naszych braci pulsowały tym samym pięknem, które rozpaliło nasze serca” – podkreślił.

Wydaje się, że kard. Tagle doskonale zdaje sobie sprawę z tego, iż Azja to bardzo ważny „front misyjny.

2020-01-08 08:08

Oceń: +4 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jeden z kardynałów na konklawe "poratował" przyszłego papieża... cukierkami

[ TEMATY ]

konklawe

kard. Luis Antonio Tagle

cukierki

Papież Leon XIV

Adobe Stock

Kard. Tagle miał "poratować" przyszłego papieża... cukierkami

Kard. Tagle miał poratować przyszłego papieża... cukierkami

Filipiński kardynał Luis Antonio Tagle w szczególny sposób wspierał papieża Leona XIV na finiszu konklawe. Kard. Tagle powiedział na konferencji prasowej w Rzymie, że kiedy kard. Robert Francis Prevost, który siedział obok niego na konklawe, zdał sobie sprawę podczas liczenia głosów, że zostanie wybrany, zaczął ciężko oddychać, dlatego zaproponował przyszłemu papieżowi słodycze.

„Zawsze mam przy sobie słodycze. Kard. Prevost siedział obok mnie. Kiedy usłyszałem, że ciężko oddycha, zapytałem go: 'Chcesz cukierka? A on odpowiedział: 'Dobrze, daj mi jednego, proszę'”. To był jego „pierwszy `akt miłosierdzia` wobec nowego papieża”, zażartował kard. Tagle, który przed konklawe sam był typowany jako potencjalny następca zmarłego papieża Franciszka.
CZYTAJ DALEJ

Najważniejsza świątynia świata

2025-11-04 13:44

Niedziela Ogólnopolska 45/2025, str. 20

[ TEMATY ]

homilia

Liturgia Tygodnia

Rembrandt – Wypędzenie przekupniów z świątyń

Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.

Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
CZYTAJ DALEJ

Kard. G. Ryś: Przyjaźń jest słowem kluczowym do zrozumienia hospicjum

2025-11-08 08:19

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Paweł Kłys

Obchody 30 lecia istnienia Hospicjum Domowego Caritas Archidiecezji Łódzkiej

Obchody 30 lecia istnienia Hospicjum Domowego Caritas Archidiecezji Łódzkiej

30 lat temu powołano do istnienia Hospicjum domowe Caritas Archidiecezji Łódzkiej. Z tej okazji w łódzkiej Bazylice Archikatedralnej celebrowano Eucharystię dziękując Bogu za zaangażowanie lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, pracowników administracji, wolontariuszy oraz duchownych, którzy od ćwierćwiecza w dzień i w nocy, spieszą z pomocą osobom dotkniętym chorobami nowotworowymi i ich rodzinom. Modlitwą obejmowano także osoby będące w żałobie po stracie najbliższych oraz zmarłych z hospicjum domowego Caritas.

Podczas Eucharystii, której przewodniczył i homilię wygłosił kardynał Grzegorz Ryś, metropolita łódzki zwrócił uwagę na to, że - Przyjaźń jest słowem kluczowym do zrozumienia hospicjum. Ile razy jest w doświadczeniu hospicjum, zwłaszcza domowego, jest tak, że na końcu to, co możesz dać, to jest głęboka relacja - to jest bycie przy. To na pewno nie są jednorazowe odwiedziny. To na pewno nie jest jednorazowa pomoc. Bo jakby w naturze tego hospicjum jest to, że ludzie nas zapraszają do swojego domu. Wejść do czyjegoś domu, to jest właśnie wejść w głęboką, bliską relację. Może być tak, że już nic nie masz. Nawet leki przestają być pomocne, czy dość pomocne, ale ciągle jest możliwe to, że jesteś przy człowieku. Jesteś jak przyjaciel. – podkreślił hierarcha.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję