Reklama

Niedziela Podlaska

Oto ja, poślij mnie

Pod takim hasłem, zgodnie z przesłaniem papieża Franciszka, będziemy przeżywali tegoroczny rozpoczynający się 18 października Tydzień Misyjny.

Niedziela podlaska 42/2020, str. I

[ TEMATY ]

misje

Kamerun

misjonarze

Tydzień Misyjny

pomoc dla misjonarzy

Archiwum autora

S. Alicja jest koordynatorką nauczania w 25 szkołach w Kamerunie

S. Alicja jest koordynatorką nauczania w 25 szkołach w Kamerunie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

To odpowiedź na zawołanie Boga: „Kogo mam posłać?” (Iz 6, 8). Jest ono skierowane do każdego z nas i daje wiele do myślenia. Z doświadczenia wiem, że trzeba tylko chcieć, bowiem wszyscy jesteśmy posłani do modlitwy i pracy na rzecz Bożych dzieł.

Boliwia

Misje to Boże dzieło i wymaga wiele poświęcenia. Pochodząca z parafii w Sterdyni s. Cecylia Ślebzak, albertynka i pielęgniarka, pracuje w – jak sama nazywa – pasterczym ośrodku zdrowia w Ivirgarzama w Boliwii. Co jakiś czas wypływa rzeką na wyprawy misyjne do wiosek położonych kilka godzin od portu, aby leczyć tamtejszych mieszkańców. W jednym z listów do mnie napisała: „W tych wioskach żyje ok. 900 osób razem z dziećmi. Najtrudniejsze dla nas jest to, że nie mają wody pitnej do gotowania i mycia się, używają wody z rzeki, która jest bardzo brudna. Ostatnia z naszych wypraw zakończyła się 13 października i połowa uczestników wyprawy chorowała po powrocie, a ja musiałam iść do szpitala. Czynimy jednak co w naszej mocy i dla chwały Bożej i dla zbawienia tych ludzi”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Kamerun

Pochodząca z parafii w Jerzyskach, s. Alicja Adamska ze Zgromadzenia Najświętszej Duszy Chrystusa Pana jest na misjach od 1991 r. Obecnie pracuje w jednej ze szkół w Kamerunie. Na podkreślenie zasługuje fakt, że jest koordynatorką nauczania w 25 szkołach.

Tylko te dwa przykłady z życia sióstr misjonarek pokazują, jak niezbędne jest nasze wsparcie, zarówno modlitewne, jak i finansowe. Jedna złotówka miesięcznie, jedna tajemnica Różańca św. w intencji misji, to naprawdę niewiele.

Posłani na cały świat

Z naszej diecezji na różnych terytoriach misyjnych służy 9 sióstr zakonnych, 7 kapłanów zakonnych, 4 księży diecezjalnych i 1 zakonnik – biskup. Terytoria misyjne obejmują Afrykę, Amerykę, Azję i Oceanię. Najstarsze terytoria misyjne zostały utworzone w 1533 r. w Republice Zielonego Przylądka oraz w Indiach, a ostatnie w 2013 r. w Kolumbii. Ogółem Kongregacji Ewangelizacji Narodów podlegają 1103 kościelne jednostki administracyjne (archidiecezje, diecezje, wikariaty polowe itp.).

Reklama

Korzenie misyjne mają członkowie Żywego Różańca, gdyż założycielka dzieła służebnica Boża Paulina Jaricot zainicjowała pomoc misjom na całym świecie, zakładając, oprócz Żywego Różańca, Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Sprawa misji i budowania wspólnoty Kościoła były dla niej najważniejsze, dlatego życie i osobisty majątek poświęciła tej sprawie, kończąc ziemski żywot w nędzy i opuszczeniu.

W tej historii chodzi o to, abyśmy patrzyli na potrzebujących z miłością, otwartym sercem i w każdym człowieku dostrzegali Chrystusa.

2020-10-14 10:49

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Peru w czasie pandemii

Niedziela częstochowska 24/2020, str. VIII

[ TEMATY ]

misje

pomoc dla misjonarzy

Peru

Archiwum autora

Bierzemy czynny udział w neutralizacji komarów – pisze ks. Tokarz (drugi od prawej)

Bierzemy czynny udział w neutralizacji komarów – pisze ks. Tokarz (drugi od prawej)

Niepokojące są kolejne doniesienia ks. Kamila Tokarza, kapłana archidiecezji częstochowskiej, który posługuje na misjach w Peru.

Jestem teraz w nowej parafii św. Róży z Limy w Mazan (Santa Rosa de Lima), która liczy ok. 16 tys. mieszkańców i 60 wiosek nad rzekami: Amazonką, Napo i Mazan. Wcześniej posługiwałem w parafiach Indiana i Mazan. Cechą tej parafii jest, że na jej terytorium zamieszkują Indigenas, czyli ludność tubylcza mówiąca we własnym języku.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Co nam w duszy gra

2024-04-24 15:28

Mateusz Góra

    W parafii Matki Bożej Częstochowskiej na osiedlu Szklane Domy w Krakowie można było posłuchać koncertu muzyki gospel.

    Koncert był zwieńczeniem weekendowych warsztatów, podczas których uczestnicy doskonalili lub nawet poznawali tę muzykę. Warsztaty gospelowe to już tradycja od 10 lat. Organizowane są przez Młodzieżowy Dom Kultury Fort 49 „Krzesławice” w Krakowie. Ich charakterystycznym znakiem jest to, że są to warsztaty międzypokoleniowe, w których biorą udział dzieci, młodzież, a także dorośli i seniorzy. – Muzyka gospel mówi o wewnętrznych przeżyciach związanych z naszą wiara. Znajdziemy w niej szeroki wachlarz gatunków muzycznych, z których gospel chętnie czerpie. Poza tym aspektem muzycznym, najważniejszą warstwą muzyki gospel jest warstwa duchowa. W naszych warsztatach biorą udział amatorzy, którzy z jednej strony mogą zrozumieć swoje niedoskonałości w śpiewaniu, a jednocześnie przeżyć duchowo coś wyjątkowego, czego zawodowcy mogą już nie doznawać, ponieważ w ich śpiew wkrada się rutyna – mówi Szymon Markiewicz, organizator i koordynator warsztatów. W tym roku uczestników szkolił Norris Garner ze Stanów Zjednoczonych – kompozytor i dyrygent muzyki gospel.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję