Reklama

Boże Narodzenie

Na świąteczny haczyk

Przy okazji świąt w lewicowo-liberalnych mediach pojawią się jak bombki na choince religijne tematy, z pewnością napisane pobożnie i zachęcająco. Można by nawet cieszyć się z tego, że w szambie ktoś znajdzie perłę. Można, ale należy uważać, bo to jest walka o ludzkie dusze.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niczego nie odkrywam, pisząc, że w większości środków przekazu na świecie dominuje liberalna wizja człowieka, w której nie ma miejsca na Boga, natomiast by zdobyć konserwatywnego czytelnika, uprawia się prawdziwe kuglarstwo, np. w okresie świątecznym czy przy okazji ważnego wydarzenia religijnego wspomina się o Bogu, Kościele i ludziach wierzących. Nie znajdziemy jednak w tych tekstach czy audycjach troski o nasze zbawienie. Jeśli bowiem już coś religijnego się w nich pojawia, to między wierszami da się wyczytać tzw. głos polemiczny, zasiewający wątpliwości co do kościelnych dogmatów i wartości, a nawet historycznych faktów.

Kto nie pamięta krzykliwego kiedyś tekstu na temat odkrycia tzw. ewangelii Judasza; dodam – mimo że treść tego gnostyckiego apokryfu, znanego od bardzo dawna, nie zawiera niczego sensacyjnego – to dziennikarze wbrew czterem Ewangeliom i nauce Kościoła uniewinnili Judasza, a nawet uczynili go bohaterem, twierdząc, że bez niego Chrystus nie zbawiłby świata!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jeszcze niedawno w liberalnych mediach takim tekstem zakłamującym chrześcijaństwo była książka i film Kod Leonarda da Vinci, będące totalną fikcją literacką, ale dla liberalnych mediów i politycznie poprawnie myślących – historyczną prawdą.

Reklama

Ojciec Raniero Cantalamessa, kaznodzieja Domu Papieskiego, kreowany niedawno przez papieża Franciszka na kardynała, powiedział dosadnie, że „Chrystus jest dziś sprzedawany nie przywódcom Sanhedrynu za trzydzieści srebrników, lecz wydawcom i księgarzom za miliony dolarów”.

Jednym słowem, liberalne media, sięgając po temat religijny, zamiast ukazywać prawdę, w prostacki sposób manipulują historią, wymyślają nowości, świadomie mącą ludziom w umysłach i sumieniach. Papież senior Benedykt XVI, ukazując sens tych manipulacji, stwierdził: „Dziś przez oszukańczą propagandę szerzy się głupia apologia zła, absurdalny kult szatana, szalone pragnienie łamania zasad, kłamliwa i pusta wolność, która wynosi kaprys, wadę i egoizm, ukazując je jako zdobycze cywilizacji”.

Jak dać odpór?

Odpór liberalnym mediom w naszym kraju dają kilka tygodników katolickich oraz media toruńskie, narażając się jednak na wściekły atak i najróżniejsze pomówienia, a chodzi o to, aby nikt nie zburzył misternie zaplanowanego ataku na Boga. Chciałoby się powiedzieć, że nie ma już komunizmu jako systemu politycznego, ale pozostali ludzie nienawidzący Boga, głoszący hasła, że Kościół katolicki, katolicy są niebezpieczni dla demokracji, podejrzani politycznie, ba, nawet chorzy psychicznie, dlatego nie powinni organizować życia zbiorowego, nie mogą nawet myśleć o Polsce po swojemu. Nie wolno zatem dać im żadnego środka przekazu, bo mogliby mówić to, co czują w sercach, a to mogłoby przyciągnąć masy.

Reklama

Potrzebne i wręcz konieczne są środki przekazu w rękach świadomych katolików, aby formować ludzi według wartości i przywrócić Panu Bogu właściwe, pierwsze miejsce w życiu społecznym, rodzinnym i osobistym. Ale też katolickie środki przekazu powinny udostępniać swoje łamy, czas antenowy, swoje programy politykom katolikom, którzy nie mają szans, aby dostać się do mediów liberalnych. A politycy katolicy powinni utożsamiać się ze swoją wiarą, nie unikać prezentowania swoich osobistych przekonań i promować swoje poglądy, gdzie się tylko da – podobnie zresztą, jak czynią to nieustannie ateiści i agnostycy.

Nie wolno obawiać się zarzutu, że tworzymy katolickie państwo czy katolicką politykę. Nie ma czegoś takiego, natomiast są katolickie media, są chrześcijańscy, katoliccy politycy, którzy na serio traktują politykę jako służbę człowiekowi i troskę o dobro wspólne. Można i należy swoje zaangażowanie widzieć w duchu Ewangelii, a w kwestiach ustawowych kierować się społeczną nauką Kościoła.

Kto z Bogiem, a kto z diabłem

Przed dwoma laty wydałem w krakowskim Białym Kruku książkę pod znamiennym tytułem: Kto z Bogiem, a kto z diabłem. Żona zauważyła, że tytuł książki doskonale oddaje scenę polityczną w naszym państwie, inaczej mówiąc, dobrze odzwierciedla fakt, jakiej opcji ludzie są w parlamencie, a jeszcze dokładniej – obrazowo oddaje toczącą się wojnę ze społecznością katolicką, z nauczaniem Kościoła. Widzimy to zwłaszcza w krajach zachodniej Europy, w których chrześcijaństwo przestaje być religią dominującą. A ponieważ diabeł nie znosi pokoju i miłości, bardzo musi go boleć Polska, szczególnie takie inicjatywy jak ostatnio „Różaniec do granic nieba”.

Iskra z Polski

Reklama

Musi też diabła w ludziach rozjuszać nauczanie odważniejszych biskupów polskich na temat zahamowania seksualizacji dzieci i młodzieży w szkołach czy obrosła już legendą zdecydowana wypowiedź abp. Marka Jędraszewskiego o „tęczowej rewolucji”. Rozsierdziły się moce zła, a nam uświadomiły nowe zadanie obrony Europy przed wyraźnym spychaniem chrześcijan w ateizm. To zadanie postawił przed nami Chrystus, mówiąc do św. Faustyny – o czym medytował św. Jan Paweł II w czasie poświęcenia bazyliki Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach: „Niech się spełnia zobowiązująca obietnica Pana Jezusa, że stąd ma wyjść «Iskra, która przygotuje świat na ostateczne Moje przyjście». Trzeba tę iskrę Bożej łaski rozniecać”. I słowa samej św. Faustyny: „Ojczyzno moja kochana, Polsko! Bóg Cię wywyższa i wyszczególnia, ale umiej być wdzięczna!”.

Faktycznie, musimy być wdzięczni za to, że diabeł nie ma u nas tylu zwolenników co na Zachodzie. Kiedy bowiem spojrzymy na szalejącą tam walkę z Dekalogiem, kiedy ocenimy erozję wiary w samym Kościele – wówczas zrozumiemy lepiej zarówno słowa Jezusa do św. Faustyny, jak i orędzie Matki Bożej z Fatimy o „zagrożeniu narodów i ludzkości na miarę apokaliptyczną”. Słowa te przywołał Jan Paweł II 13 maja 1982 r. w Fatimie, czyli w miejscu, w którym padły one z ust Matki Bożej.

Będąc ponownie w Fatimie w 1991 r., Jan Paweł II dopowiedział, że w dzisiejszych czasach wartości Ewangelii są odrzucane z jeszcze większą siłą niż dawniej i z początkiem trzeciego tysiąclecia dojdzie do nasilenia konfrontacji między „hufcami zła” a „zastępami dobra”. Trzymając się papieskiego terminu o „hufcach zła” – należy w nich widzieć ludzi oddanych diabłu. Stąd tytuł mojej książki.

Reklama

A co do „zastępów dobra”, do których chciałbym i siebie zaliczyć – nie wolno nam milczeć. Nie wolno cieszyć się i uspokajać tym, że my akurat jesteśmy dobrzy. „Hufce zła” atakują ze wzmożoną siłą praktycznie każdego dnia i my musimy im każdego dnia dawać odpór na przeróżnych polach życia prywatnego, społecznego, politycznego itd. Wzywał nas do tego wielokrotnie św. Jan Paweł II. Dotyczy to zarówno świeckich, jak i duchownych, którzy zbyt często w Chrystusowym zdaniu z Kazania na Górze: „Błogosławieni pokój czyniący...”, słowo „pokój” rozumieją jako „święty spokój”. Nic bardziej mylnego. „Zastępy dobra” są bez porównania liczniejsze od „hufców zła”, nie mogą jednak trwać w uśpieniu.

Przed lewicową falą antychrześcijańskiej, neomarksistowskiej rewolucji płynącej z Zachodu musimy obronić nie tylko siebie, ale także Europę, która wyrzekając się Chrystusa, oddając rządy lewakom i ateistom, spowodowała duchową pustkę. Jeśli chrześcijanie się nie przebudzą, islam niszcząc kulturę łacińską, opanuje wszystko. „Europa Christi – Mundus Christi” – to nowy zaczyn, mała iskra z Polski, która ma rozbudzić w Europie i na świecie płomień wiary.

PKN ORLEN wykupił spółkę Polska Press od niemieckiej grupy medialnej Verlagsgruppe Passau (kilkadziesiąt dzienników i tygodników będzie miało polskiego właściciela). Opozycja grzmi o końcu wolnej prasy w Polsce. Niemieckie było dla niej wolne, polskie – obce. Ludziom już się w głowach poprzewracało.

2020-12-19 19:45

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – pasjonująca historia

[ TEMATY ]

Maryja

NAjświętsza Maryja Panna

Karol Porwich/Niedziela

Kościół w Polsce 3 maja obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, która została ustanowiona przez papieża Benedykta XV w 1920 r. na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości. Uroczystość ta – głęboko zakorzeniona w naszej historii - nawiązuje do Ślubów Lwowskich króla Jana Kazimierza z 1656 r., Konstytucji 3 maja oraz oddania Polski pod opiekę Maryi po uzyskaniu niepodległości.

Już w średniowieczu w na naszych ziemiach żywy był silny kult maryjny, a Matka Boża była traktowana jako szczególna opiekunka Królestwa Polskiego. Jan Długosz nazwał Maryję „Panią świata i naszą”, a maryjna pieśń Bogurodzica od XV wieku pełniła rolę nieoficjalnego hymnu państwowego.
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Profanacja i oburzenie! Michał Szpak naśladuje ukrzyżowanego Jezusa

2025-05-03 23:25

[ TEMATY ]

profanacja

Autorstwa Silar - Praca własna/commons.wikimedia.org

Michał Szpak

Michał Szpak

Michał Szpak posunął się za daleko. Jego zdjęcie przypominające ukrzyżowanego Jezusa to nie „artyzm”, a profanacja!

Szpak na zdjęciu pozuje z nagim torsem i rozłożonymi rękami w sposób wyraźnie przywodzący na myśl wizerunek ukrzyżowanego Jezusa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję