Reklama

Niedziela Częstochowska

Ręce przy pracy, serce przy Bogu

11 czerwca niewielka wieś Bieniec rozbrzmiewała śpiewem, mieniła się barwnymi strojami ludowymi, a przede wszystkim promieniowała modlitwą i wdzięcznością.

Niedziela częstochowska 27/2022, str. XII

[ TEMATY ]

jubileusz

Koło Gospodyń Wiejskich

www.patnow.pl

Msza św. w kościele filialnym Matki Bożej Szkaplerznej

Msza św. w kościele filialnym Matki Bożej Szkaplerznej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ksiądz Sławomir Kandziora, proboszcz parafii św. Jana Apostoła i Ewangelisty w Pątnowie, celebrował Mszę św. w kościele filialnym Matki Bożej Szkaplerznej z okazji jubileuszu 60-lecia działalności Koła Gospodyń Wiejskich z urokliwie położonego nad Wartą Bieńca.

W homilii duchowny przyznał, że panie należące do Koła to osoby „do tańca i do Różańca”. Tak jest w istocie. Gospodynie uświetniają uroczystości religijne i świeckie. Bez nich trudno sobie wyobrazić np. uroczystości Bożego Ciała czy dożynki. Trafnie ujął ks. Kandziora, że są to panie, które na wzór swojej patronki – św. Zyty mają ręce przy pracy, a serce przy Bogu. Osoby te doskonale zdają sobie sprawę, że życie nie polega wyłącznie na codziennej, choć bardzo potrzebnej, krzątaninie. Panie żarliwie uczestniczą w coniedzielnej Eucharystii oraz nabożeństwach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Koło Gospodyń Wiejskich, takie, jakie możemy ujrzeć współcześnie, rozwinęło skrzydła w latach 90. XX wieku i na początku obecnego stulecia. Wspaniały i obfitujący w liczne sukcesy okres rozpoczął się po wyborze szóstej z kolei przewodniczącej Koła w 1992 r. – Marianny Łyczko. Jest to osoba wielu talentów, a lata pracy na rzecz innych wyrzeźbiły i ukształtowały jej charakter. Pani Łyczko łączy w sobie wrażliwość, ale i praktyczne podejście do życia.

Reklama

W 2007 r. na wniosek przewodniczącej zakupiono i uszyto stroje dla członkiń. 11 listopada 2007 r. na zebraniu Koła Marianna Łyczko oraz Urszula Knetki wystąpiły z inicjatywą zakupu i nadania sztandaru dla KGW. Autorem wizerunku na sztandarze św. Zyty jest miejscowy malarz artysta Krzysztof Goclik. Od czasu przyjęcia św. Zyty za patronkę każde spotkanie Koła rozpoczyna się od zaśpiewania pieśni ku jej czci.

Działalność KGW z Bieńca skupia na sobie uwagę całej gminy Pątnów. Dzieje się to za przyczyną zdobywania licznych nagród i wyróżnień, które wychodzą również poza granice gminy. Mieszkańcy Bieńca są dumni, że co roku panie podejmują poczęstunkiem pątników z diecezji zielonogórskiej zdążających na Jasną Górę. Od lat panie współpracują ze wspólnotą szkolną w Bieńcu, przybliżając dzieciom dawne tradycje. Gospodynie chętnie włączają się też w akcje charytatywne.

Przeczytawszy powyższe wspomnienia, z pewnością nasunie się biblijne pytanie: „Niewiastę dzielną któż znajdzie?”. Odpowiedź jest oczywista: Niewiasta dzielna mieszka w Bieńcu, i to nie jedna, lecz wiele.

2022-06-29 06:16

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

30-lecie przywrócenia Ordynariatu Polowego

[ TEMATY ]

jubileusz

ordynariat polowy

ordynariat.wp.mil.pl

Jubileuszowej Mszy św. w katedrze polowej Wojska Polskiego przewodniczył kard. Kazimierz Nycz, metropolita warszawski.

Eucharystię koncelebrowali również bp gen. bryg. Józef Guzdek, biskup polowy Wojska Polskiego i bp Rafał Markowski, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej. Z powodu pandemii we Mszy św. uczestniczyli tylko pracownicy kurii polowej oraz księża dziekani Ordynariatu Polowego.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Wierność i miłość braterska dają moc wspólnocie

2024-04-23 13:00

Marzena Cyfert

Rejonowe spotkanie presynodalne w katedrze wrocławskiej

Rejonowe spotkanie presynodalne w katedrze wrocławskiej

Ostatnie rejonowe spotkanie presynodalne dla rejonów Wrocław-Katedra i Wrocław-Sępolno odbyło się w katedrze wrocławskiej. Katechezę na temat Listu do Kościoła w Filadelfii wygłosił ks. Adam Łuźniak.

Na początku nakreślił kontekst rozważanego listu. Niewielkie, lecz bogate miasteczko Filadelfia zbudowane zostało na przełęczy, która stanowiła bramę do głębi półwyspu. Było również bramą i punktem odniesienia dla hellenizacji znajdujących się dalej terenów. Mieszkańcy Filadelfii mieli więc poczucie, że są bramą i mają misję wobec tych, którzy mieszkają dalej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję