Pochodziła z zamożnej szlacheckiej rodziny, która zamieszkała w hiszpańskiej Ávili. Jako młoda dziewczyna została oddana do internatu Augustianek w tymże mieście, jednak ciężka choroba zmusiła ją do powrotu do domu. Kiedy poczuła się lepiej, w wieku 20 lat wstąpiła do miejscowego klasztoru Karmelitanek. Podczas długich godzin samotności i cierpienia zaczęło się jej życie mistyczne i postępowało zjednoczenie z Bogiem. W 1557 r., wpatrzona w obraz Chrystusa Ubiczowanego, doznała wewnętrznej przemiany. Ważną rolę w jej przemianie odegrała lektura Wyznań św. Augustyna. Kierownikami duchowymi przyszłej świętej byli św. Franciszek Borgiasz i św. Piotr z Alkantary. Teresa dokonała reformy we własnym zgromadzeniu. W swoich działaniach pokazała mocny charakter, zawsze była posłuszna Majestatowi Boga. Swoje przeżycia mistyczne zawarła w swoich dziełach, m.in. w Księdze życia (1565), Drodze doskonałości (1565-68), Twierdzy wewnętrznej (1577).
Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła 27 września 1970 r. i nadał jej tytuł „doktora mistycznego”. „Ona to nauczyła nas iść głównym szlakiem na drodze modlitwy i współżycia z Bogiem. Wszystkie inne drogi są tylko ścieżynami o tyle pożytecznymi, o ile naprowadzają na główny szlak” – napisał o św. Teresie święty papież.
Święta Teresa od Jezusa, dziewica i doktor Kościoła ur. 28 marca 1515 r. zm. 4 października 1582 r.
Święta Teresa od Jezusa, dziewica i doktor Kościoła
30 sierpnia w karmelitańskim kalendarzu liturgicznym przypada
wspomnienie Przebicia Serca św. Teresy od Jezusa (zwanej Teresą z
Avili lub Wielką), doktora Kościoła. Fakt ten stał się tematem najznakomitszej
kompozycji rzeźbiarskiej Giovanni Lorenzo Berniniego (1598-1680).
Jako rzeźbiarz, Bernini zasłynął jeszcze marmurowym portretem kard.
Scypiona Borghese i paroma kompozycjami. Jednakże ten najwybitniejszy
twórca rzymskiego baroku był przede wszystkim architektem i znany
jest jako twórca niezwykle przemyślanie skomponowanej kolumnady przed
Bazyliką św. Piotra w Rzymie.
Przed laty, mieszkając w centrum Rzymu, tuż przy piazza
Indipendenza, wybrałem się na daleki spacer ulicami miasta, by zobaczyć
tę frapującą mnie od czasu studiów kompozycję Berniniego, zwaną Ekstazą
św. Teresy, a która w rzeczywistości przedstawia wizję Świętej lub
raczej zjawisko bliskie faktom stygmatyzacji. W tej mojej wędrówce
punktem orientacyjnym była znana fontanna Aqua Felice. To właśnie
obok tej fontanny znajduje się niewielki kościół karmelitański pw.
Matki Bożej Zwycięskiej (Santa Maria della Vittoria), mieszczący
to wspaniałe dzieło.
Gdy wchodzimy do tego niewielkiego i raczej skromnego XVII-wiecznego
wnętrza, całą uwagę przykuwa ogromna barokowa kompozycja architektoniczna
blisko głównego ołtarza. Ujęta jest monumentalnym obramieniem kolumnowym.
Sama rzeźba w białym marmurze przedstawia osuwającą się w omdleniu
św. Teresę; jej głowa opada do tyłu. Przed Świętą stoi mniejszy,
uśmiechnięty anioł, który kieruje grot strzały w stronę jej serca.
Bernini wykonał tę rzeźbę na zlecenie Karmelitanek, kierując
się dokładnym opisem tego nadprzyrodzonego zdarzenia, szczegółowo
zrelacjonowanego przez samą św. Teresę w głównym jej dziele pt. Księga
Życia (rozdz. 29, 10-14, a zwłaszcza 13).
Wśród różnych widzeń, jakich Bóg udzielał św. Teresie, częste
były wizje aniołów. W odniesieniu do omawianego faktu Święta pisze
w p. 13: "(...) anioł mi się zjawił w postaci widomej. Nie był wysokiego
wzrostu, mały raczej, a bardzo piękny; (...) znać było, że należy
do najwyższego rzędu aniołów (...). Ujrzałam w ręku tego anioła długą
włócznię złotą, a grot jej żelazny u samego końca był jakoby z ognia.
Tą włócznią zdało mi się kilkoma nawrotami serce mi przebijał,
zagłębiając ją aż do wnętrzności. Za każdym wyciągnięciem włóczni
miałam to uczucie, jakby wraz z nią wnętrzności mi wyciągał; tak
mię pozostawił całą gorejącą wielkim zapałem miłości Bożej. Tak wielki
był ból tego przebicia, że wyrywał mi z piersi one jęki, o których
wyżej wspominałam; ale taką zarazem przewyższającą wszelki wyraz
słodkość sprawia mi to niewypowiedziane męczeństwo, że najmniejszego
nie czuję w sobie pragnienia, by ono się skończyło (...)".
Św. Teresa otrzymała tę łaskę w 45. roku życia w klasztorze
Wcielenia w Avili. Papież Benedykt XIII w 1726 r. ustanowił osobne
święto tego cudownego zdarzenia.
W porównaniu z wyznaniami Świętej wspaniała kompozycja rzeźbiarska
Berniniego wydaje się zbyt poruszona i zwichrowana (co jest cechą
baroku), choć zdumiewającym wprost efektem artystycznym jest tu głębia
przeżycia, wyrażona w mistrzowsko ujętej twarzy św. Teresy.
Dzisiaj dziękujemy świadomi tego wszystkiego, co Jan Paweł II zdziałał. Dziękujemy i chcemy przypomnieć to wydarzenie, ale przede wszystkim chcemy powrotu do jego nauczania - powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda, który poprowadził czuwanie modlitewne w Watykanie.
„Pamiętamy ten moment, kiedy ludzie klękali tutaj na tym placu. Niektórzy płakali, inni stawiali sobie pytanie, dlaczego odszedł, bo wydawało się, że on powinien zostać z nami aż na zawsze” - wskazał abp Wojda, wspominając wydarzenia sprzed 20 lat. „Dzisiaj wspominamy to wydarzenie po to, by dziękować Bogu za ten wielki, bardzo wielki pontyfikat. To jeden z największych w historii papiestwa” - dodał.
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie nieustająco czyni starania, by imię Ojca Świętego nie widniało jedynie w nazwie uczelni, ale aby czyny szły w kierunku zgłębiania nauczania krakowskiego biskupa, a później biskupa Rzymu.
Spuścizna jego jest ogromna. To setki publikacji, encykliki, adhortacje, listy apostolskie, homilie. Uniwersytet Papieski wraz z Instytutem Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie są w trakcie realizacji projektu mającego na celu wydanie dzieł teologicznych i filozoficznych Karola Wojtyły. UPJPII organizuje także konferencje naukowe, współorganizuje każdego roku w listopadzie Dni Jana Pawła II, wspiera organizację Dni Jana Pawła II w Rzymie, to tu działa Ośrodek Badań nad Myślą Jana Pawła II na UPJPII i prowadzony jest obowiązkowy wykład dla wszystkich studentów uczelni dot. dziedzictwa Jana Pawła II.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
