O spektaklu Stwarzanie świata dowiedziałam się, przechodząc pewnego dnia koło katedry. Na plakacie widniała informacja o pantomimie. Szczególnie zaintrygowało mnie zestawienie: Duszpasterstwo Akademickie
i dyskoteka "Colosseum". Tym bardziej wzbudziło to moją ciekawość i chęć obejrzenia tego widowiska. Namówiłam również znajomego, aby poszedł ze mną. Nawiasem mówiąc, kolega już dawno przestał
wierzyć w Boga, jednakże zgodził się na moją propozycję. Wrażenie, jakie na nas wywarł spektakl, było niesamowite. Począwszy od wspaniałej atmosfery panującej w sali dyskotekowej, którą tworzyły
zapalone świeczki rozświetlające półmrok panujący wokół. Zaskoczyła nas również obecność bardzo wielu młodych ludzi, którzy tam przybyli oraz ich zdyscyplinowanie. Pogratulować należy profesjonalnej gry
aktorskiej wszystkim, którzy brali udział w spektaklu. Uważam, że przedstawione poszczególne symboliczne sceny kuszenia Adama i Ewy przez szatana były bardzo wymowne. Symbole te mają wymiar
ponadczasowy, gdyż nieustannie w naszym życiu zmagamy się z wyborem odpowiedniej drogi. Jesteśmy skazani na podejmowanie decyzji, ponieważ mamy wolność wyboru i tylko od nas samych zależeć
będzie, czy ulegniemy pokusie. Na wyróżnienie zasługuje zagrana w oryginalny sposób scena ukrzyżowania Jezusa. Ona szczególnie utkwiła mi w pamięci. Aczkolwiek największe wzruszenie wzbudziła
we mnie scena końcowa, w której ukazane było ogromne miłosierdzie Boga. To właśnie skłoniło mnie do refleksji i wyciągnięcia wniosku, iż Bóg obdarza nas tak wielką miłością, że pomimo naszych
najgorszych nawet grzechów potrafi nam przebaczyć i nadal nas kochać. To my najczęściej zapominamy o Nim i odwracamy się od Niego. Co do mojego kolegi, to był mi niezmiernie wdzięczny za to,
że miał możliwość obejrzenia tego spektaklu. Wprowadziło go to w chwilę zadumy i zastanowienia się nad własnym życiem i postępowaniem. Skłoniło go również do przemyśleń na temat wiary i Boga.
Jestem naprawdę wdzięczna, że mogłam doświadczyć wszechobecności Boga i przeżyć ją przez uczestnictwo w tym spektaklu.
Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.
Ona jest Matką całego świata, bo w tej samej chwili, w której anioł przyniósł Jej nowinę, dobrą nowinę, że stanie się Matką Chrystusa, a Ona zgodziła się zostać służebnicą Pańską, zgodziła się także zostać naszą Matką, Matką całej ludzkości. Matka Maryja jest nadzieją ludzkości. (M40)
Nikt nie jest powołany do rozkazywania, wszyscy są powołani do służenia; nikt nie może narzucać swoich idei, wszyscy musimy wzajemnie siebie słuchać; nikt nie jest wykluczony, wszyscy jesteśmy powołani do uczestnictwa; nikt nie posiada całej prawdy, wszyscy musimy szukać jej pokornie i szukać jej razem - wskazał Ojciec Święty podczas Mszy św. w Bazylice św. Piotra. Eucharystia stanowiła zwieńczenie Jubileuszu zespołów synodalnych i organów uczestnictwa.
Podziel się cytatem
- wezwał Leon XIV. Nawiązując do ewangelicznej historii o faryzeuszu i celniku oraz ich postaw, Papież wskazał, że Kościół „nie stoi wyprostowany, triumfujący i dumny z siebie samego”, lecz „pochyla się, by umywać stopy ludzkości”; nie osądza, ale „staje się miejscem gościnnym dla wszystkich i dla każdego”; „nie zamyka się w sobie, ale trwa w słuchaniu Boga, aby w ten sam sposób móc słuchać wszystkich”.
Autorstwa Lothar Wolleh - Praca własna, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
Jest ona uważana za „kamień milowy” w stosunkach Kościoła katolickiego z religiami niechrześcijańskimi; „nowy początek”, „Magna Charta”, „rewolucję kopernikańską”. Wiele superlatywów otacza deklarację „Nostra aetate”, przyjętą 60 lat temu, 28 października 1965 roku, przez Sobór Watykański II z 96-procentowym poparciem. W dokumencie Kościół podkreślił swoje uznanie dla innych religii i nawiązał z nimi dialog i współpracę. Już wtedy stwierdzono nawet, że cały Sobór będzie oceniany na podstawie tej deklaracji.
Otwarcie się na inne religie jest jednym z największych osiągnięć Soboru Watykańskiego II (1962-1965). Kluczowe dla tego zwięzłego dokumentu jest następujące stwierdzenie:
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.