Pamiętam dawne czasy, gdy chodzenie do kościoła było prawdziwą udręką dla osób w wieku średnim i młodych. Zawsze trzeba było stać przez całą Mszę św., bo siedzieli tylko ludzie wiekowi. Starałam się zająć miejsce przy ławkach, żeby móc choć się oprzeć o boczny słupek. Do normalności zaliczano fakt, że jakaś młoda osoba nie wytrzymywała i mdlała... Szybciutko wyprowadzano takich bladych dziewuszkę lub chłopca, podtrzymywanych z dwóch stron, bo przelewali się przez ręce. Maluchy zaś przeważnie usypiały. Bo jeszcze nie było tej współczesnej mody, że dzieci mogą sobie buszować po całym kościele.
Lekcje religii w szkole to były prawdziwe chwile wytchnienia po srogich wymaganiach innych pedagogów.
Tłumy na Jasnej Górze to oddzielny temat. Dlatego gdy byłam tam podczas późnojesiennych Jasnogórskich Dni Skupienia, bardzo się zdziwiłam wieczorną ciszą i pustką. A najpiękniejsze były nocne czuwania, tylko w specjalnych grupach.
Następne to oczywiście odpusty. Ach, te barwne stragany pełne różności tak miłych dziecięcym oczom! Pamiętam z dzieciństwa, że bywały też związane nawet z losowaniem w loterii fantowej. Odpusty w Chałupach należą do najmilszych wspomnień wakacyjnych. Akurat na św. Anny, w lipcu. I na koniec pokaz sztucznych ogni, który podziwiałam z okna mojego pokoiku już po zmroku!
Teraz, z różnych względów, nie muszę już wcześniej wychodzić, by zaklepać sobie w kościele upatrzone miejsce siedzące, bo jest ich do wyboru, do koloru...
A tę całą ogromną organizację zawdzięczamy naszym pasterzom! To oni prowadzą nas po krętych drogach życia doczesnego aż do... życia wiecznego. I chwała im za to!
Twórczy kapłan nigdy się nie wypali, mówi bp Janusz Mastalski w rozmowie
z ks. Jarosławem Grabowskim
Wielki Czwartek, to dzień ustanowienia sakramentów Eucharystii i kapłaństwa. To święto wszystkich księży. W marcu na otwarciu sympozjum na temat kapłaństwa papież Franciszek w bardzo osobistym wystąpieniu powiedział m.in., że ludzie szukają dziś pasterzy na wzór Jezusa, a nie urzędników czy fachowców od sacrum. Z bp. Januszem Mastalskim, biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej, o realiach życia współczesnego księdza rozmawia ks. Jarosław Grabowski.
Ks. Jarosław Grabowski: Księża znajdują się dziś „pod ostrzałem”. Są nie tylko krytykowani, wyszydzani, odsądzani od czci i wiary, ale też przez wielu po prostu znienawidzeni. Czy my, kapłani, sami jesteśmy temu winni? A może to ze światem stało się coś złego?
Bp Janusz Mastalski: Myślę, że jedno i drugie. Nie da się ukryć, że skandale były – tu trzeba się bić w piersi – i pozostawiły ślad w sercach i umysłach wielu ludzi. Spowodowały ponadto mocno nagłaśniane w mediach fałszywe oskarżenia wobec – jak się potem okazało – niewinnych kapłanów. To jest jedna sprawa. Druga – to widoczny i zmasowany atak na Kościół na całym świecie. Wszystkie ruchy antyklerykalne, których działań jesteśmy obecnie świadkami, starają się pokazać, że Kościół, w tym duchowieństwo, wcale nie służy dobru, prawdzie czy wolności. Ta krzywdząca tendencja to uogólnianie: skoro jakiś duchowny okazał się pedofilem, to znaczy, że wszyscy są pedofilami. Wydaje mi się, że obnażenie pewnych problemów kapłańskich i uogólnienia sprawiły, iż tak naprawdę ten dobry kapłan jest ciągle spychany do narożnika.
Liturgia Słowa z dzisiejszego dnia przypomina nam, kim jest Ten, który do nas przemawia. Zwraca ona naszą uwagę na to, że Bóg jest wszechpotężny, że jest Tym, który ma moc zniszczyć naszego wroga, abyśmy mogli być wolni. A co to za wróg? Bynajmniej nie jest to opcja polityczna przeciwna moim poglądom, nie jest to złośliwy sąsiad ani bezwzględny pracodawca, który wydawałoby się, pozbawiony jest ludzkich uczuć. Moim wrogiem jest wszelkie zło, które siedzi we mnie, zaczyn wszelkiego grzechu, mój nieprzemieniony jeszcze przez łaskę Chrystusa sposób myślenia i postępowania. Mówiąc językiem biblijnym – jest to stary człowiek we mnie, którego nie ukrzyżowałem w sobie, aby mieć prawdziwe życie w sobie – życie, które daje Bóg.
- 6 kwietnia 1930 roku przez bp. Wincentego Tymienieckiego została powołana do istnienia
parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łodzi. Jednak w tym miejscu życie religijne było już
wcześniej. Nie byłoby naszej parafii, gdyby nie mariawici, którzy wybudowali swój kościół i stworzyli
swoją parafię. Dzisiaj chcemy podziękować Panu Bogu za to, że to miejsce stało się miejscem ważnym
dla chrześcijan - mówi ks. Wiesław Kamiński.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
