W dniach 10-12 maja, w murach Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu odbyło się skupienie, mające na celu pomoc w rozeznawaniu powołania. Wydarzenie zgromadziło czternastu uczestników, którzy z różnych zakątków diecezji przybyli, aby wspólnie poszukiwać odpowiedzi na pytanie o swoje życiowe powołanie.
– Pan Bóg powołuje pewnych ludzi, by służyli Jemu i bliźnim na szczególnych drogach życia. Rozpoznanie tego wezwania jest niezwykle ważne i nasze spotkanie ma na celu pomoc w tej trudnej decyzji – wyjaśnia ks. Michał Powęska, rektor WSD.
Program skupienia był bogaty i różnorodny. Obejmował wspólne modlitwy, sesje, konferencje na temat natury powołania kapłańskiego, a także indywidualne rozmowy z duchownymi i seminarzystami. Postacią wiodącą trzydniowego spotkania był biblijny Samuel. Opiekunami młodych ludzi i przewodnikami duchowymi byli ks. Rafał Kobiałka, ojciec duchowny w seminarium oraz ks. Paweł Lasek, biblista, a zarazem wicerektor seminarium.
Wydarzenie to stanowiło jedną z wielu inicjatyw organizowanych przez seminarium w ciągu roku, mających na celu wsparcie i przygotowanie przyszłych kapłanów. – Cieszymy się, że możemy otworzyć nasze drzwi dla tych, którzy rozważają tak ważną życiową decyzję. Każde spotkanie, każda wspólna modlitwa i rozmowa przybliża nas do zrozumienia, jak ważne jest wsłuchiwanie się w głos powołania. Cieszymy się, że możemy wspierać tych, którzy rozważają poświęcenie swojego życia służbie Bogu i Kościołowi – mówił ks. Powęska.
Uczestnicy rekolekcji w seminarium podkreślają, że takie spotkania są im bardzo potrzebne. – Jestem uczniem trzeciej klasy liceum. Od dłuższego czasu zastanawiam się jaką drogę życiową wybrać po zdaniu egzaminu maturalnego. Wydaje mi się, że słyszę głos Pana Boga, abym został księdzem i próbuję odkryć, czy faktycznie to moja droga. Dlatego cieszę się, że w seminarium odbywają się takie spotkania. Dzięki nim mogę pogłębiać relację z Panem Bogiem i odkrywać, czy mam powołanie do służenia Bogu i ludziom, czy może powinienem iść inną drogą – mówił jeden z uczestników.
W spotkaniu uczestniczyło liczne grono mieszkańców miasta
Parafia była centrum życia religijnego, społecznego i kulturalnego dla gminy miejskiej i przyległych wsi – powiedział dr Roman Chyła.
Ukazała się książka o jednym z najstarszych, nieistniejącym już sandomierskim kościele. Świątynia Świętych Piotra i Pawła stała na wzgórzu Collegium Gostomianum. Istniała przy niej parafia, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1166 r. Autorami książki są nieżyjący już prof. Feliks Kiryk wybitny znawca średniowiecza oraz dr Roman Chyła, historyk, nauczyciel i miłośnik Sandomierza. – Parafia była centrum życia religijnego, społecznego i kulturalnego dla gminy miejskiej i przyległych wsi. W XIV wieku liczyła ponad 3 tys. 600 osób, podczas gdy w sąsiedniej parafii św. Pawła było zaledwie 300 wiernych. Kościół Piotra i Pawła był bogato wyposażony, pod tym względem przewyższał nawet kolegiatę, czyli obecną katedrę. W pewnym momencie było tam aż 16 ołtarzy fundowanych przez mieszczan. Ołtarzami opiekowali się miejscowi rzemieślnicy. Burmistrzowie i bogaci mieszczanie mieli w kościele swoje reprezentacyjne krzesła – mówił dr Roman Chyła, w trakcie promocji książki. Romańska świątynia była później przebudowana, a jej współgospodarzami zostali jezuici. Spłonęła w 1813 r., kiedy żołnierze austriaccy, którzy wspomagali Napoleona wracali z wojny. – W kościele urządzony był lazaret, zaprószono ogień i doszło do pożaru. Trwały materiał, który ocalał rozebrano i wykorzystano później do budowy Pałacu Biskupiego. Relikty kościoła Świętych Piotra i Pawła znajdują się pod warstwą lessu na wzgórzu Collegium Gostomianum – mówił dr Chyła. Z ukazania się publikacji radości nie krył Marcin Piwnik, starosta sandomierski. – Główną intencją tego wydawnictwa jest to, aby zachować pamięć o tak wyjątkowym miejscu jakim był kościół Świętych Piotra i Pawła i utrwalić ją dla kolejnych pokoleń. Książka trafi do bibliotek szkolnych na terenie miasta i powiatu, ponadto jest w dyspozycji Collegium Gostomianum jako materiał promocyjny – powiedział starosta.
Siostra Inah Canabarro Lucas, najstarsza osoba na świecie, zmarła 30 kwietnia 2025 r. w Porto Alegre w Brazylii w wieku 116 lat - informuje aciprensa.com.
Urodzona 27 maja 1908 roku zakonnica terezjańska była według LongeviQuest, grupy badaczy zajmujących się badaniem osób stulatków, najstarszą osobą na świecie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
