Pielgrzymowały kobiety poświęcone Bogu przez akt konsekracji: siostry zakonne, pustelnica, dziewica konsekrowana i kandydatki do tego stanu, panie ze świeckiego instytutu życia konsekrowanego i wdowy konsekrowane – razem 45 osób. Pielgrzymka była 9. już spotkaniem w roku formacyjnym 2023/2024. Organizatorem i przewodnikiem był ks. Krzysztof Wiśniewski, referent ds. życia konsekrowanego.
W drodze
Okazją do zawiązania wspólnoty była już sama podróż autokarem. Czynnikiem jednoczącym był wspólny śpiew z bogatą aranżacją instrumentalną. Zatroszczyły się o to siostry, które przez cały rok posługiwały swoim talentem muzycznym: s. Ewa CSMM (organy i gitara), s. Dorota SAS (skrzypce), s. Filomena SAS (gitara) i s. Marta CSFM (ukulele). Pozostałe osoby włączały się w śpiew, modlitwę i służbę liturgiczną.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
W sanktuarium
Pielgrzymów powitał ks. Radosław Horbatowski, kustosz sanktuarium. Zapoznał przybyłych z historią miejsca i kultu maryjnego. Ukazał znaczenie łaskami słynącej figury Maryi Służebnicy Świątyni, umieszczonej w głównym ołtarzu oraz wymowę całego wnętrza kościoła. Wyróżnił ołtarz zaślubin Józefa i Maryi oraz ołtarz poświęcony tajemnicy dobrej śmierci.
W domu pielgrzyma
Był czas na słodki poczęstunek, rozmowy siostrzane i konferencję duchową. Ks. Krzysztof przywołał tradycję ofiarowania małej Maryi przez rodziców na służbę w świątyni jerozolimskiej. Maryja zaakceptowała fakt, że rodzice pozostawili Ją w dzieciństwie na wychowanie i służbę w Domu Bożym. Wcześnie odeszli. Ksiądz zaprosił osoby konsekrowane do tego, by razem z Maryją, wspominając własne dzieciństwo i rodziców, ofiarowały się raz jeszcze z całą historią na służbę Panu.
W łasce Pana
Następnie odbyła się adoracja Najświętszego Sakramentu z nabożeństwem I soboty i Różańcem dla wszystkich nawiedzających sanktuarium. Siostry prowadziły śpiew. Po adoracji rozpoczęła się Eucharystia. W homilii ks. Krzysztof podkreślił, że życie konsekrowane jest konkretnym rozwinięciem słów psalmisty: „Twoja łaska, Panie, jest cenniejsza od życia” i jest odpowiedzią na tęsknotę duszy i ciała za Bogiem. Jest to dar uprzedzającej łaski – bycia kochanym przez Boga za darmo. Łaskę nawrócenia i powołania otrzymujemy z nieba, nie od ludzi. Od nas jednak zależy przyjęcie jej i oparcie życia na niej.
Reklama
We wspólnocie
Dni wspólnoty mają służyć osobistemu skupieniu modlitewnemu i formacyjnemu osób konsekrowanych, ale też spotykaniu z różnorodnością charyzmatów i powołań, i budowaniu się jednością w Panu. Wzajemne poznanie się umacnia tożsamość każdej z nich, pozwala docenić wartość własnego powołania i inspiruje do wierności. Otwierają się też możliwości wzajemnego wsparcia.
W diecezji mamy skarb 13 żeńskich zgromadzeń zakonnych, 1 świeckiego instytutu życia konsekrowanego oraz stanu dziewic, pustelnic i wdów poświęconych Bogu przez uroczystą konsekrację. One to otaczają modlitwą diecezjalną wspólnotę i przychodzą z konkretnym darem miłości przez różne dzieła dobroczynne. Jednocześnie potrzebują modlitwy i wsparcia Kościoła. Nie ustaje też modlitwa o dar nowych powołań.
