Pierwszym momentem uroczystości była Msza św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Siemieniewskiego odprawiona w bazylice maryjnej.
Uczestniczyli w niej dyrekcja, nauczyciele i uczniowie SP 2, władze miasta, zaproszeni księża oraz goście. Na uroczystość przybyły także poczty sztandarowe bolesławieckich szkół podstawowych. Podczas wspólnej modlitwy bp Andrzej poświęcił nowy sztandar szkoły.
– Prosimy dziś o błogosławieństwo dla wszystkich, którzy pod tym pięknym sztandarem będą wyruszać w edukacyjną przyszłość. Niech ten sztandar łączy wszystkich, nauczycieli, uczniów i rodziców w tym, co najbardziej szczytne, piękne i wartościowe – powiedział bp Siemieniewski rozpoczynając Mszę św.
Znak Polski
W homilii podkreślił m.in. to, że imię szkoły Orła Białego może działać jak magnes na uczniów, wychowawców i rodziców. – To symbol Polski, to znak echa, które budzi się w naszych sercach, kiedy o Polsce słyszymy, to symbol patriotyzmu i wszystkich dobrych emocji, i wysiłków, które potrafią się zjednoczyć dla dobra wspólnego. Niech ta uroczystość będzie momentem przebudzenia naszych energii i dynamizmu, byśmy mogli iść w tym kierunku, gdzie jeszcze wiele rzeczy jest do zrobienia, naszych marzeń do spełnienia, byśmy do tego mogli przyłożyć rękę – powiedział.
Przekazanie sztandaru
Reklama
Druga część odbyła się w Bolesławieckim Ośrodku Kultury, gdzie nastąpiły przemówienia oraz śpiew hymnu. Prezydent Bolesławca Piotr Roman wręczył sztandar dyrektor szkoły Irenie Sikora-Kołodyńskiej, która przekazała go uczniom, po czym przedstawiciele rodziców, nauczycieli i uczniów złożyli ślubowanie na sztandar.
Zobowiązanie
– To wielkie wydarzenie, do którego przygotowywaliśmy się od dłuższego czasu. Nasza szkoła, która powstała w wyniku reform w mieście, jest spadkobierczynią kilku placówek: Zespołu Szkół nr 3, Gimnazjum Samorządowego nr 3, Gimnazjum Samorządowego nr 2. Było kilka propozycji patronów. W wyniku głosowania nauczycieli, rodziców i uczniów zapadła decyzja o imieniu Orła Białego – wspomina dyrektor placówki Irena Sikora-Kołodyńska. Pani dyrektor podkreśla też, że imię szkoły sięga początków państwowości polskiej. Znak Orła Białego występował za czasów piastowskich i stał się godłem Królestwa Polskiego. Mimo zmieniających się czasów, pozostał znakiem narodowym Polaków.
– To imię jest dla nas zobowiązaniem do kultywowania wielkich tradycji i wartości. Przed nami zatem ważne zadanie tworzenia nowej historii szkoły – dodała pani dyrektor.
Po uroczystej części miał miejsce program artystyczny przygotowany przez uczniów i nauczycieli. Trzecia część szkolnego święta odbyła się przy budynku szkoły, gdzie proboszcz ks. Bogusław Wolański poświęcił pamiątkową tablicę.
Odpowiedzią na wezwane Jana Pawła II, aby „to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjąć z wiarą, nadzieją i miłością”, jest stworzenie pomnika z serc i umysłów Polaków zbudowanego z inicjatyw modlitewnych i charytatywnych, naukowych i artystycznych, edukacyjnych i wychowawczych, wspierających owo duchowe dziedzictwo.
7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.
Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie.
W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację.
W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu.
Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn.
Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską.
Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich.
Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania.
Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania.
Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego.
Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
Sympozjum w 30. rocznicę śmierci sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza
VI sympozjum naukowe poświęcone ks. Zienkiewiczowi nosiło tytuł: „Sługa Boży ks. Aleksander Zienkiewicz. Przewodnik w drodze do wiary i świętości”. Organizatorem był Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, wydarzenie objął patronatem metropolita wrocławski abp Józef Kupny.
Zebranych w auli PWT gości przywitał ks. prof. dr hab. Sławomir Stasiak, rektor PWT we Wrocławiu. Zwrócił uwagę, że obecnie dużo się mówi na temat sztucznej inteligencji: w jaki sposób etycznie z niej korzystać, jak ją wykorzystać w duszpasterstwie i jak ona kształtuje współczesną młodzież.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
