To właśnie tam spoczywa ks. Paweł Panasiuk, żołnierz Armii Krajowej o pseudonimie „Długi”. Żołnierz kampanii Wrześniowej w 1939 r., odznaczony medalem Wojny Obronnej 1939 i Krzyżem Armii Krajowej.
Droga życia
Śp. ks. Paweł Panasiuk był w latach 1959-81 proboszczem parafii w Zagrodnie, a w latach 1981-91 rezydentem w parafii w Złotoryi. Zmarł w roku 2001 w Domu Księży Emerytów we Wrocławiu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Z testamentu, który został odczytany 5 lutego 2001 r. podczas Mszy św.żałobnej w katedrze wrocławskiej, dowiadujemy się od samego ks. Panasiuka, że urodził się i wychował w Skarżysku Kamiennej. Po ukończeniu szkoły handlowej w 1935 r. pracował w urzędzie pocztowym. W marcu 1939 r. został powołany do służby czynnej WP i wziął udział w wojnie obronnej razem z 37. Pułkiem Piechoty z Kutna. W październiku 1939 r. dostał się do niewoli, z której udało mu się zbiec w Tarnopolu nad Wisłą. Wrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie w 1941 r. podjął pracę w firmie produkującej amunicję karabinową i pistoletową. Z uwagi na rodzaj pracy został zaprzysiężony przez Armię Krajową we wrześniu 1942 r. przez por. Tadeusza Kazimierowicza pseudonim „Komar” i wcielony do grupy przerzutowej amunicji. Po wojnie, przed prześladowaniem przez Urząd Bezpieczeństwa, w 1946 r. uciekł na tzw. Ziemie Odzyskane, do Jeleniej Góry. Tam też podjął pracę w Banku „Społem” i jednocześnie naukę w wieczorowym Liceum Ogólnokształcącym dla dorosłych. Po zdobyciu matury wstąpił do Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu.
Służba kapłańska
Po święceniach ks. Paweł został skierowany do Dzierżoniowa, do parafii św. Jerzego, gdzie bardzo gorliwie pełnił swoje obowiązki, następnie do Sobótki, Solnik Wielkich i Bytomia Odrzańskiego.
– Pobyt w Bytomiu był dla niego szczególnie trudny, dlatego że był to czas, kiedy usuwano krzyże i religię ze szkół. Ks. Paweł w swojej gorliwości nie mógł milczeć wobec tego, co się działo i dlatego występował publicznie przypominając parafianom, że nie mogą pozwolić, by dzieci były pozbawione religii, by wyrzucano krzyże z tych miejsc, w których kształci się dzieci. Bardzo nie podobało się to ówczesnym władzom. Przedstawiciele miejscowych komunistów, zwłaszcza wojewoda, słali pisma do abp. Bolesława Kominka, oskarżając ks. Panasiuka, że działa przeciwko państwu, burzy spokój społeczny i trzeba go usunąć. Kiedy abp Kominek odpowiadał, że niczego niewłaściwego nie może się dopatrzeć w działalności ks. Pawła, słano pisma do sekretarza Episkopatu Polski, do Warszawy, przedstawiając ks. Panasiuka jako wroga Polski Ludowej. Po tych chwilach bardzo trudnych i ciężkich, ks. Paweł został przeniesiony do parafii w Zagrodnie – przypomniał podczas tej Mszy św. pogrzebowej bp Tadeusz Rybak.
Podziękowania
Waldemar Chabior, członek zarządu dolnośląskiego i wiceprezes zarządu Koła Miejsko-Gminnego Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych w Złotoryi, składa podziękowanie proboszczowi parafii w Pielgrzymce oraz proboszczowi parafii Narodzenia NMP w Złotoryi za pomoc w przeprowadzeniu uroczystych ceremoniałów z wojskową asystą honorową.
