Zdaje się, że portowe miasto Bari, stolica Apulii, leży na ekumenicznym szlaku. Wystarczy przejść się jego ulicami bądź stanąć przed bazyliką di San Nicola, by usłyszeć kakofonię języków. Włoski miesza się z polskim, rosyjskim i greckim. Czy pielgrzymi z Grecji pamiętają, że miasto zostało założone przez Greków? To oni są autorami jego pierwszej prosperity. Po przejściu w ręce Rzymian zostało jeszcze znacznie rozbudowane. W IV wieku Barium, w którym istniała już siedziba biskupstwa, znalazło się pod panowaniem Bizancjum. Między XI a XIII wiekiem było punktem zbornym rycerzy chrześcijańskich udających się na krucjaty. W XI wieku stało się także celem pielgrzymek, a to za sprawą sprowadzenia szczątków św. Mikołaja.

Choć w plątaninie średniowiecznych uliczek starego miasta Bari nietrudno się zgubić, w końcu znajdzie się drogę do San Nicola. Co ciekawe, plątanina ulic w przeszłości miała chronić mieszkańców przed wichurami nadciągającymi od morza, ale też utrudniać orientację ewentualnym najeźdźcom. Na nic zdaje się to dzisiaj – Bari, zwłaszcza w sezonie letnim, przeżywa prawdziwy najazd pielgrzymów i turystów, którzy z upodobaniem „gubią się” w uliczkach miasta i z ciekawością zaglądają w okna białych domów oraz pełne uroku podwórka. Bari warte jest „pobłądzenia” choćby po to, by się przekonać o życzliwości jego mieszkańców i odnaleźć katedrę San Sabino, siedzibę pierwotnego patrona miasta, którego św. Mikołaj „zdetronizował”.