Reklama

Niedziela Przemyska

Podziel się nadzieją

Transplantologia to jedna z najbardziej intensywnie rozwijających się dziedzin medycyny– powiedziała dr hab. n. med. Agnieszka Gala-Błądzińska.

Niedziela przemyska 17/2025, str. IV

[ TEMATY ]

Archidiecezja przemyska

Archiwum szkoły

Uczniowie naszego liceum promowali ideę transplantologii

Uczniowie naszego liceum promowali ideę transplantologii

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W Zespole Szkół w Błażowej odbyła się konferencja poświęcona zagadnieniom transplantologii. Eksperci, osoby czekające na przeszczep oraz ci, którzy są już po nim, dzielili się swoimi przeżyciami i doświadczeniami.

Budowanie świadomości

Konferencję otworzyła dyrektor Zespołu Szkół w Błażowej Maria Kruczek, która cytując słowa św. Jana Pawła II: „Należy zaszczepić w sercach ludzi zwłaszcza młodych, szczere i głębokie przekonanie, że świat potrzebuje braterskiej miłości, której wyrazem może być decyzja o darowaniu organów”, podkreśliła, że celem spotkania jest budowanie świadomości w zakresie transplantologii w społeczeństwie, a szczególnie wśród młodzieży.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Gościem specjalnym wydarzenia była dr hab. n. med. Agnieszka Gala-Błądzińska, konsultant podkarpacki w dziedzinie transplantologii, prof. URz. Ponadto przybyli przedstawiciele samorządu wojewódzkiego, powiatowego oraz lokalnego. Wydział Nauki Katolickiej Kurii Metropolitalnej w Przemyślu reprezentował ks. dr Wojciech Sabik. W konferencji wzięli także udział licznie przybyli mieszkańcy Błażowej i okolicy oraz uczniowie LO z Błażowej.

Nie zabieraj organów do nieba

Reklama

Głównym celem konferencji była prezentacja ogólnej wiedzy i dyskusja na temat obecnych problemów medycyny transplantologicznej – dziedziny, która zajmuje się przeszczepianiem narządów. Akceptacja społeczna jest tylko wtedy możliwa, kiedy przekazana jest pełna i rzetelna wiedza. Transplantacja narządów od dawna stanowi jedno z najważniejszych osiągnięć medycyny.

Konferencję rozpoczęli uczniowie LO im. św. Królowej Jadwigi Królowej w Błażowej wraz ze swoją nauczycielką biologii – Ritą Paściak, próbując odpowiedzieć na pytanie – „Dlaczego się psujemy?”. W swojej prezentacji podkreślili rolę chorób, które powodują nieodwracalne uszkodzenia narządów wewnętrznych, czyli ich niewydolność. W ostateczności prowadzą one do ich wymiany, czyli przeszczepu (np. nerki, serca, wątroby, trzustki, płuca, szpiku kostnego, rogówki).

Rozwój transplantologii jest imponujący. Jak podkreśliła w swojej wypowiedzi dr hab. n. med. Agnieszka Gala-Błądzińska, wiemy o transplantologii coraz więcej, jesteśmy coraz mądrzejsi, obserwujemy procesy transplantacyjne na świecie. Transplantologia to jedna z najbardziej intensywnie rozwijających się dziedzin medycyny. Według danych Poltransplant – Centrum Organizacyjno-Koordynacyjnego ds. Transplantacji, w minionym roku padł w Polsce rekord. Udało się przeszczepić blisko 2200 narządów. Były to m.in. nerki, wątroba, serca, płuca, trzustka. Tylko w lutym tego roku przeszczepiono już 93 nerki. Ciągle jednak 2 tys. osób (tyle mieszkańców liczy nasza miejscowość) oczekuje na narządy, które są dla nich jedyną szansą na przedłużenie życia.

Obecnie najbardziej dotkliwym problemem jest brak organów, a dawców z Podkarpacia jest niewielu. Pani profesor jednocześnie zaprosiła młodzież do podjęcia studiów medycznych.

Największy akt miłości

Reklama

Istotną rolę w kwestii transplantologii i donacji organów odgrywa religia. Ten problem przedstawił ks. Tomasz Brodowicz, który zmierzył się z chorobą nerek i jest po przeszczepie. W swojej wypowiedzi podkreślił, iż wielu chrześcijan uważa, że darowanie swojego ciała dla ratowania innych jest konkretnym czynem miłości Boga i bliźniego. On sam doświadczył przeszczepu i dziękuje za drugie życie, które otrzymał. W różnych społecznościach religijnych istnieją zróżnicowane zdania na ten temat, które wpływają na podejście wiernych do pobierania i przeszczepiania narządów. Chrześcijaństwo wyraża zdecydowanie pozytywne stanowisko wobec donacji organów. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Oddawanie narządów po śmierci jest czynem szlachetnym i godnym pochwały”. Pogląd ten poparł również papież Benedykt XVI: „Akt miłości wyrażony darem swych narządów jest prawdziwym świadectwem swej hojności, która jest w stanie spoglądać poza śmierć i dostrzegać, że życie zawsze wygrywa”. Jednak w innych religiach wygląda to różnie.

Doświadczenia emocjonalne

Podczas konferencji swoje wzruszające historie walki z chorobą, dochodzenia do zdrowia i nowego, drugiego życia opowiedzieli pacjenci po przeszczepach: p. Aleksandra u której przeszczepiono nerkę; p. Teresa której mąż ma przeszczepione serce; p. Marcelina, która miała przeszczepione płuca i nerkę; p. Andrzej, którego syn Mikołaj miał przeszczep szpiku kostnego i czekał na przeszczep nerki; ks. Tomasz po przeszczepie nerki. Głos zabrali również pacjenci dializowani, oczekujący na nowy narząd – p. Marek i p. Ryszard oraz: p. Stanisław, p. Krzysztof oraz ks. Roman Niedziela. Każda historia jest inna, ale każda daje nadzieję na drugie życie. Nikt nie wie, kiedy takiego wsparcia będzie potrzebować, bo jedni z chorobą zmagają się przez całe życie, inni dowiadują się o niej nagle, a przeszczep jest często dla nich jedyną szansą.

Przełamywanie barier

Ważne jest mówienie o tym temacie otwarcie, przełamywanie barier społecznych blokujących świadome dawstwo narządów oraz upowszechnianie świadectw woli. Temu właśnie służyła konferencja w Błażowej, która z pewnością wniosła istotny wkład w popularyzację wiedzy o transplantologii wśród jej uczestników oraz przyczyniła się do podniesienia świadomości społecznej. Nie ma przecież większego daru niż oddanie dosłownie kawałka siebie drugiej osobie.

Inicjatorem i pomysłodawcą spotkania (już trzeciego w naszej szkole) był ks. Tomasz Brodowicz, który we współpracy z p. Andrzejem Wróblem, zastępcą burmistrza Błażowej i dyrekcją Zespołu Szkół w Błażowej zorganizowali tak wyjątkowe i ważne wydarzenie. Niech podsumowaniem będą słowa Jezusa: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 14).

2025-04-23 08:27

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jubileuszowe 300 lat

Niedziela przemyska 33/2024, str. IV-V

[ TEMATY ]

Archidiecezja przemyska

Łukasz Sztolf

Rok Pański 2024 jest dla nas szczególnym rokiem. Obchodzimy bowiem jubileusz 300-lecia istnienia naszej parafii

Rok Pański 2024 jest dla nas szczególnym rokiem. Obchodzimy bowiem jubileusz 300-lecia istnienia naszej parafii

Niech ta świadomość, że Kościół zbudowany jest na fundamencie Apostołów, pomoże nam spojrzeć na ołtarz jako miejsce, w którym realizuje się kościół rozumiany jako budowla, ale także Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa, jako Winny Krzew i Kościół, jako miejsce, gdzie składana jest Najświętsza Ofiara – powiedział abp Adam Szal.

Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kaszycach obchodziła jubileusz 300-lecia istnienia połączony z poświęceniem nowego, kamiennego ołtarza.
CZYTAJ DALEJ

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Niedziela szczecińsko-kamieńska 32/2002

[ TEMATY ]

Wniebowzięcie NMP

Karol Porwich/Niedziela

15 sierpnia obchodzimy w Kościele uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Uroczystość ta należy do centralnych świąt maryjnych w roku kościelnym. O ile święto Bożego Narodzenia jest najwspanialszym i największym świętem Boga Ojca, Wielkanoc - Syna Bożego, Zielone Świątki - świętem Ducha Świętego, o tyle Wniebowzięcie jest największym świętem Matki Bożej. Pierwotnie było to święto dla uczczenia Maryi jako Matki Boga. Na początku VI wieku w Palestynie i Syrii święto to staje się wspomnieniem zaśnięcia Maryi i pod tym tytułem przyjęło się w Rzymie w połowie VII wieku, a w VIII wieku zaczęto je obchodzić jako Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Uroczystość ta koncentruje naszą uwagę na zakończeniu ziemskiego życia Maryi, obejmuje wspomnienie Jej narodzin dla nieba (dies natalis) . 1 listopada 1950 r. papież Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Konstytucją Apostolską "Munificentissimus Deus" (Najszczodrobliwszy Bóg): "Na chwalę Boga Wszechmogącego, który szczególną swą łaskawość Maryi Pannie okazał (...), ogłaszamy, określamy i definiujemy jako objawiony przez Boga dogmat wiary, że Niepokalana Boża Rodzicielka, zawsze Dziewica, Maryja, po wypełnieniu żywota ziemskiego, została wzięta z ciałem i duszą do chwały niebieskiej". Powyższe słowa potwierdziły prawdę, w którą od wieków wierzyli chrześcijanie. My dziś wypowiadamy Bogu i Kościołowi wdzięczność za uroczyste ogłoszenie tej prawdy. Fakt, że Maryja została wzięta z ciałem i duszą do nieba nadaje dzisiejszemu świętu charakter niespotykanej radości. Dlatego śpiewem dominującym w uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest "Magnificat" (Łk 1, 39 - 56). Nie zaznała skażenia grobu, a ten nowy przywilej wypływa z pierwszego. Maryja zachowana została od zmazy grzechu pierworodnego, dlatego też teraz nie ponosi jego skutków. Porodziła Syna Bożego, Dawcę wszelkiego życia, dlatego śmierć nie może Jej dotknąć. Uczestniczyła najpełniej w zbawczej tajemnicy Chrystusa i stąd w Niej już teraz objawia się pełnia zbawienia przyniesionego przez Chrystusa. Maryja pierwsza osiągnęła zbawienie, stała się obrazem Kościoła w chwale, a dla ludu pielgrzymującego - znakiem nadziei. " Na koniec Niepokalana Dziewica - jak mówi Konstytucja dogmatyczna o Kościele - zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej, dopełniwszy biegu życia ziemskiego z ciałem i duszą wzięta została do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci" (nr 59). "W odniesieniu do osoby Maryi Wniebowzięcie (tajemnica eschatologiczna) oznacza osiągnięcie kresu, pełnionego przez Nią w Bożym planie zbawienia, posłannictwa i uwieńczenie wszystkich Jej przywilejów. Z punktu widzenia chrystologicznego, chwała Wniebowzięcia i królewskości Maryi oznacza wypełnienie owego jedynego przeznaczenia, które wiąże życie, przywileje, współpracę Maryi nie tylko z historycznym życiem i dziełem Chrystusa, ale również- z Jego królewskością i chwałą Pana. Wniebowzięcie jest eschatologiczną konkluzją owego stopniowego upodobnienia się do Chrystusa, które na etapach historycznej drogi Maryi wyraziło się w bolesnych próbach, przez jakie przeszła Jej wiara. Jej nadzieja i miłość, w Jej zgodzie i gotowości wobec zbawczej woli Boga, w Jej wspaniałomyślności i odpowiedzialnej służbie odkupieńczemu dziełu Syna" (Jan Paweł II) . Z uroczystością Wniebowzięcia łączy się zwyczaj święcenia w tym dniu ziół i pierwocin płodów rolnych, zwłaszcza zbóż i owoców. Zwyczaj ten powstał w X wieku i nawiązuje genetycznie do ogólnoludzkiej wiary w dobroczynne, terapeutyczne działanie ziół. Dokonuje się to w sierpniu, gdy żniwa wieńczą trud pracy rolnika, a zioła i owoce osiągają szczytowa fazę letniej wegetacji. Błogosławienie ich staje się w najpełniejszym tego słowa znaczeniu błogosławieniem Boga za coroczne zbiory, za wszystko, "co z Bożej mamy ręki". Wybór dnia Wniebowzięcia dla ich benedykcji wykazuje związek z porą żniwną i odnoszoną do Maryi pochwałą Kościoła, który nazywa Matkę Bożą Kwiatem pól i Lilią dolin (Pnp 2, 1), spośród zaś wszystkich kwiatów łączy z Jej postacią wdzięk róży i lilii. Nastąpiło przedziwne zespolenie w duszy ludu polskiego Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z dożynkami. Piękny wyraz daje temu poetka: Zamroczyło nam Panną Nietkniętą rozmarynem, maruhą t miętą od kadzideł i kwiatów, i zielska zachorzała nam Panna Anielska! Zachorzała chwalebnie przy święcie na tęsknotę i sen i wniebowzięcie, w kwietnym durze, w obciążeniu powiek, śmierć ze snem Ją naszły po połowie..... Nim Ją błękit kadzidłem podpłynął, z rąk nam parną zwisła zieleniną, z rąk Ją potem żywą a umarłą - srebrny poszum skrzydłami podgarnął... Oczadziułą tak w kwiatach i pieśni Śpiacą w niebo Anieli ponieśl (B. Obertyńska)
CZYTAJ DALEJ

Jaki OGIEŃ przyszedł Chrystus rzucić na ziemię i bardzo pragnie, aby już zapłonął?

2025-08-15 22:50

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

markito/pixabay.com

Pytamy więc, jaki OGIEŃ przyszedł Chrystus rzucić na ziemię i bardzo pragnie, aby już zapłonął? Jaki jest to ogień? Zanim jednak szukać będziemy odpowiedzi o naturę tego ognia, musimy zapytać, KTO go rzuca na ziemię?

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej».
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję