W Ostrowąsie, wspominanym już w 1185 r., od połowy XVII w. znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, koronowany papieskimi koronami 24 sierpnia 1986 r. Od lat przybywają tu liczni pielgrzymi, by powierzać Maryi pragnienia swoich serc. Jej wizerunek stał się symbolem polskości wielu kujawskich pokoleń. W czasach, gdy miejsca na ziemi nie wyznaczały Polakom graniczne słupy, nie oznaczały narodowe sztandary i Orzeł Biały, wizerunek Matki Bożej Księżnej Kujawskiej nieomylnie wskazywał, gdzie jesteśmy. To kujawskie sanktuarium odzwierciedla postawę duchową kujawskiego ludu, od wieków wiernego Bogu i otaczającego szczególną czcią i nabożeństwem Matkę Bożą.
Pokolenia czerpią tu siły z wiary, pogłębiając religijność i miłość Ojczyzny. Liczni kuracjusze z ciechocińskich sanatoriów przybywają tu jak do źródła naszych dziejów i kultury. Tu karmią swe dusze polskością i czcią dla Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski. Nowy marmurowy ołtarz tworzy odpowiedni nastrój do modlitwy przed ostrowąskim Obrazem. Staraniem kustosza sanktuarium - ks. kan. Jana Matusiaka powstały kolejne stacje różańcowe, a parafialna orkiestra sławi Ostrowąs w różnych miejscowościach kraju. W doroczne uroczystości odpustowe wpisały się 14 września gminne dożynki, które zgromadziły przedstawicieli rolników wszystkich sołectw.
Sumę odpustową odprawił ks. prał. Marian Włosiński, który w homilii przypomniał, że cykl pracy rolnika i rytm codziennych zajęć podyktowany jest przez warunki, jakie stwarza mu przyroda. Rolnik nie może być pewny, jaka będzie ilość i jakość plonów, czy ziarno wrzucone w ziemię wyda plon obfity. Często musi ten plon zbierać w trudnych warunkach atmosferycznych. Jakże trudno mu potem sprzedać to, co dała Matka Ziemia!
Praca na roli to nie sielanka. Rolnicy nie wybierają warunków pracy, muszą zdążyć przed upływem czasu podyktowanego prawami przyrody, nieraz w ciągu jednego dnia, sezonu. Pracę swą rolnik często wykonuje na kolanach, od świtu do nocy, od dzieciństwa do starości. Bóg posługuje się umysłem i rękami rolnika, by podtrzymywać życie roślin, zwierząt i ludzi. Rolnik dostarcza bogactwa żywności, toteż nie wolno lekceważyć jego pracy. To on dostarcza surowców do przemysłu! Należy mu pomóc w zastosowaniu w pracy nowych osiągnięć mechanicznych, chemicznych, biologicznych. Rolnik jest solidarny z tymi, dla których pracuje, żywi ich i broni, ale ma prawo również w ten sam sposób być traktowany. Wieś jest szkołą wiary, nadziei i miłości.
Ks. prał. M. Włosiński zachęcał także, by z ust rolnika nie znikały nigdy piękne pozdrowienia: „Szczęść Boże”, „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” - w nich zawierają się najlepsze życzenia, wiara i ufność.
Poświęceniem bardzo licznych wieńców dożynkowych i ziarna pod zasiew zakończyły się uroczystości odpustowe w Ostrowąsie.