Kilkuset kapłanów z diecezji kaliskiej rozpoczęło Dzień Świętości Życia Kapłańskiego w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu. Konferencję formacyjną wygłosił jezuita o. Andrzej Lemiesz, kustosz Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego w Kaliszu, a po niej księża mieli możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania oraz prywatnej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Po nabożeństwie w katedrze kapłani procesyjnie przeszli do Sanktuarium św. Józefa na Eucharystię. Mszy św. przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak w asyście biskupa kaliskiego Edwarda Janiaka, biskupa pomocniczego Łukasza Buzuna, bp seniora Stanisława Napierały, bp seniora Teofila Wilskiego i zgromadzonych księży.

Prymasa Polski, biskupów i kapłanów powitał ordynariusz diecezji kaliskiej bp Edward Janiak. - Księże Prymasie, proszę Cię módl się, byśmy byli wierni, byśmy byli jedno zgodnie z wolą Chrystusa Pana głosząc chwałę Bożą, chrzcząc w imię Trójcy Przenajświętszej, przekazując Słowo Boże w tych czasach, w jakich wypadło nam żyć i dawać świadectwo. Najbardziej potrzebna jest wierność, wtedy świadek ma większą moc. Prosimy o powołania do kapłaństwa, ale dziękujemy za każdego kapłana, który tutaj na tej ziemi siał, a my właściwie zbieramy owoce. Starajmy się, by ten Kościół nie był w gorszej kondycji – powiedział biskup kaliski.

W homilii abp Wojciech Polak podkreślał, że Dzień Świętości Życia Kapłańskiego jest zawsze okazją do tego, aby kapłani sięgnęli głębiej do źródeł swojego powołania. - Niewątpliwie przypomina nam i o naszej pierwotnej gotowości do zawierzenia Bogu, i o oddaniu Mu siebie, swego życia, myślenia, pragnienia, działania, o naszej odpowiedzi na łaskę i dar, któryśmy otrzymali przez włożenie rąk – zaznaczył celebrans.

Cytując św. Jana Pawła II wskazał, że „każdy kapłan ma pogłębiać ducha nieustannej wdzięczności za liczne dary otrzymane w życiu: w szczególności za dar wiary, której stał się głosicielem i kapłaństwa, które całkowicie konsekruje go do służby Królestwu Bożemu”.

Odwoływał się też do słów ks. Jana Twardowskiego, który mówił, „żeby ksiądz nie tylko w czasie Mszy świętej, ale zawsze był pokorny, bo więcej od innych otrzymał i w swoim kapłaństwie prawdziwie uświęcał wszystko, co w życiu spotyka: ludzi, przyjaźnie, książki, które czyta, wiersze, jeśli je pisze”.

Zachęcał kapłanów do ciągłej odnowy i nawrócenia. - Przecież – jak napisaliśmy Wam, Drodzy Bracia w liście na Wielki Czwartek – „ten rok nie jest tylko i nie może być sprawą naszej większej aktywności duszpasterskiej, ale najpierw łaską dla nas samych. Brama Miłosierdzia, która symbolizuje przebite włócznią Serce Jezusa, jest przecież otwarta także dla nas, kapłanów. Czyż bowiem nie jest prawdą, że historia naszego powołania i naszej posługi jest naznaczona słabością i grzechem. I dlatego, my sami, jako pierwsi, jesteśmy całkowicie zdani na Boże Miłosierdzie” – mówił metropolita gnieźnieński.

Wspomniał o zbliżających się obchodach 1050. rocznicy chrztu Polski. Przypomniał, że 50 lat temu jubileusz 1000-lecia miał głęboki charakter kapłański. - Rozpoczął się wczesnym rankiem od obłóczyn alumnów naszego seminarium, a potem Ksiądz Prymas udzielił święceń kapłańskich ośmiu kandydatom. W swoim słowie wskazując jak mówił na samo źródło kapłaństwa – Jezusa Chrystusa i Jego wieczyste kapłaństwo, a także na Jego Matkę. Prosił także, aby kapłani „nikomu nie odmawiali Bożej miłości i wszystkim otwierali swoje serca, ubogacone miłością”. Prosił też: „nigdy nie dopuszczajcie do swojego serca uczucia niechęci do nikogo, bo niesiecie Bożą miłość do wszystkich”. I przestrzegał ich, aby bronili się przed wrogością i nienawiścią. „Pamiętajcie o tym – mówił kapłanom Prymas Tysiąclecia – że wrogość nie zależy od tego, kto nienawidzi, ale od tych, którzy na nienawiść odpowiadają nienawiścią” – cytował abp Polak.

Prosił księży, aby swoją posługę zawierzyli św. Józefowi. - Niech dzisiejszy dzień i nasza wspólna modlitwa, zanoszona tutaj, u stóp świętego Józefa, w tym dniu, w którym rozważamy tajemnicę zwiastowania, a więc powołania Maryi, pozwala i nam wszystkim, biskupom i prezbiterom, powracać do źródeł naszego powołania, zaczerpnąć z nich siły i z radością odpowiadać na dar i tajemnicę, którą Bóg przez święcenia zaszczepił kiedyś w naszych kapłańskich duszach. Niech za Autorem Listu do Hebrajczyków każdy z nas powtórzy dziś: „oto idę, abym spełniał wolę Twoją, Boże” – przekonywał Prymas Polski.

Po komunii Prymas Polski, biskupi i kapłani udali się do Kaplicy Obrazu św. Józefa Kaliskiego, gdzie bp Edward Janiak odmówił akt zawierzenia św. Józefowi duchowieństwa diecezji kaliskiej.

W imieniu biskupów i wszystkich kapłanów diecezji kaliskiej abp Wojciechowi Polakowi dziękował bp Łukasz Buzun. – Pragnę wyrazić wdzięczność i radość z tego, że przewodniczyłeś Eucharystii, która nas zanurza w krwi Chrystusa, oczyszcza nasze serca. Dziękujemy za bogactwo słowa ukierunkowujące w naszym życiu kapłańskim na poszukiwanie, odnajdywanie i realizację Bożego zamysłu w naszym życiu. Nasze kapłaństwo znajduje swoje oparcie w chrzcie świętym. Realizujemy swoje powołanie w narodzie, tutaj na polskiej ziemi, która jest od tylu wieków ziemią ochrzczoną. Życzymy Ci, abyś miał siły fizyczne i duchowe w realizacji tak ważnej posługi, na tak ważnym stanowisku i abyś zachował młodość duchową jak teraz i dojrzewał w łasce i mądrości u Boga i ludzi – powiedział biskup pomocniczy diecezji kaliskiej.

Prymas Polski otrzymał nową monografię „Diecezja Kaliska – parafie, kościoły, kaplice, przeszłość i teraźniejszość”, która ukazała się z okazji jubileuszu 1050-lecia chrztu Polski autorstwa ks. prof. Michała Kielinga i ks. dr. Sławomira Kęszki.