Reklama

Polska

Film "Zerwany kłos" w kinach od 17 lutego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

– W czasach prześladowań chrześcijan, pełzającej trzeciej wojny światowej, o której mówi papież Franciszek oraz gdy dowiedzieliśmy się, że w ostatnich dniach w Boliwii została zamordowana polska misjonarka, film „Zerwany kłos” ma szczególne znaczenie – powiedział w Warszawie reżyser filmu o bł. Karolinie Kózce Witold Ludwig.

Scenariusz do tego dramatu historycznego napisało samo życie. Męczeńskie losy bł. Karoliny Kózkówny, patronki Ruchu Czystych Serca, która 18 listopada 1914 roku zginęła z rok rosyjskiego żołdaka, stając w obronie wiary i czystości, stały się kanwą filmu „Zerwany kłos”. Produkcja powstała dzięki przekazanym środkom z 1 proc. podatku na rzecz Fundacji „Nasza Przyszłość”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zrealizowało go grono studentów i absolwentów Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Młodzi twórcy współpracowali z wybitnymi artystami z całej Polski. W filmowe postaci wcieli się aktorzy: Dariusz Kowalski (ojciec Karoliny Kózki), Zuzanna Lipiec (matka Karoliny), Witold Bieliński (ks. Władysław Mendrala), Paweł Tchórzelski (stary kozak).

– Czas w polskiej kulturze i kinematografii wypełnić niedosyt filmów religijnych i patriotycznych – mówił Witold Ludwig, zapowiadając powstanie nowej wytwórni filmowej, o szczegółach której powinniśmy dowiedzieć się w najbliższym czasie. Dystrybutor filmu „Zewany kłos” Michał Kondrat podkreślił, że produkcja ma między innymi znakomitą fabułę oraz muzykę.

"Zerwany kłos” jest pięknym, poruszającym filmem, któremu towarzyszy rozrywająca serca muzyka w wykonaniu jednej z najlepszych symfonicznych orkiestr Polskiej Orkiestry Radiowej pod dyrekcją Radosława Labahua. Napisał ją Krzysztof Aleksander Janczak. Konsutlacji udzielał Michał Lorenc. Urzekają również impresjonistyczne zdjęcia w wykonaniu Juliana Kucaja.

W rolę głównej bohaterki wcieliła się Aleksandra Hejda. – Moja przygoda z tą błogosławioną rozpoczęła się, gdy zaproponowano mi tę rolę – wyznała. – Karolina do ostaniej chwili walczyła o swoje życie i swoją czystość. Jej życiorys jest pełen wspaniałych wartości, których można się od niej uczyć – dodała Aleksandra Hejda.

Reklama

MK

Od lewej Magdalena Michalik, Aleksandra Hejda

Od lewej Magdalena Michalik, Aleksandra Hejda

Dom Kózków i miłość rodziców do córki, zwłaszcza ojca, może być przykładem życia dla niejednej polskiej rodziny. Karolina uczy jak kochać najbliższych, walczyć o przyjaźń oraz być wiernym najwyższym wartościom. Scena jej porwania, świadkiem której jest jej ojciec, niezwykle przeżywający śmierć córki oraz obwiniający się o to, co wydarzyło się, wzrusza do łez i pokazuje jak piękna potrafi być rodzicielska miłość.

– Filmy trzeba pisać sercem, a "Zerwany Kłos" taki jest. Bardzo cieszę się, że mogłem wziąć udział w tym przedsięwzięciu - powiedział Dariusz Kowalski.

Drugoplanową zagrała Magdalena Michalik. Grana przez nią postać pohańbionej Teresy, obawiana przez mieszkańców wsi, pragnąca skończyć ze swoim życiem, pokazuje, dlaczego warto jest wierzyć i wybierać życie zamiast aborcji i samobójstwa. – Ten film dedykujemy każdemu człowiekowi. W cywilizacji, w której żyjemy, potrzeba takich postaci jak Teresa i Karolina – zauważył Witold Ludwig. Zdradził, że zależało mu szczególnie na obsadzie jednego z czarnych charakterów, którym jest carski żołnierz.

– Znakomicie wcielił się w niego Paweł Tchórzelski. Początkowo podchodził sceptycznie do filmu o charakterze religijnym, ale prosiłem, żeby nie odrzucał tej propozycji. Kiedy spotykaliśmy się po dwóch tygodniach powiedział, że pochodzi z Tarnowszczyzny i przyznał że nie był blisko Kościoła – opowiadał reżyser. Ostatecznie aktor zgodził się zagrać, spłacając w ten sposób dług wdzięczności swojemu ojcu, który jest wielkim czcicielem bł. Karoliny Kózki.

Mottem filmu są słowa Jana Pawła II „Miłości bez krzyża nie znajdziecie, krzyża bez miłości nie udźwigniecie”. Słowa te doskonale wpisują się w ostatnie minuty walki o życie, którą stoczyła bł. Karolina, zamordowana z zimną krwią. Stary kozak ciął ją z impetem szablą, a ona broniła się, modląc się różańcem, który znaleziono w jej ubraniu. Pocięte szablą jej dłonie przypominały Chrystusowe rany.

Reklama

MK

Twórcy i część aktorów

Twórcy i część aktorów

Twórcy filmu podkreślają, że błogosławiona Karolina pozostaje szlachetnym wzorem do naśladowania w obliczu prześladowania katolików na całym świecie. Zwracają uwagę, że ta prosta, wiejska dziewczyna ustrzegła swej dziewczęcej godności i dochowała wiary w Jezusa Chrystusa. – Jest drogowskazem dla świata, w którym Boga próbuje zatrzeć się w ludzkim sercu, a samego człowieka odrzeć z jego godności - podkreślają.

Film na ekranach kin pojawi się 17 lutego. Będzie dystrybuowany w całej Polsce. Szczegółowy wykaz miejsc, w których będzie wyświetlany znajduje się na stronie

www.zerwanyklos.pl . Kierownikami planu byli Karol Niechciał i Marta Strugała

2017-01-26 18:17

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tychy: kard. Dziwisz na odpuście w parafii bł. Karoliny Kózkówny

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

bł. Karolina

Eliza Bartkiewicz/episkopat.pl

Kard. Stanisław Dziwisz przewodniczył w niedzielę uroczystościom odpustowym w parafii pw. bł. Karoliny Kózkówny w Tychach. Wieloletni sekretarz św. Jana Pawła II wprowadził do świątyni jego relikwie. Uroczystości odbyły się z racji 30. rocznicy beatyfikacji Karoliny oraz 30. rocznicy powstania parafii pod jej wezwaniem.

Na początku swojej homilii kard. Dziwisz przywołał tragiczne okoliczności śmierci Karoliny – „prostej i mądrej, pobożnej i czystej polskiej dziewczyny”. Zauważył, że jej opór wobec rosyjskiego żołnierza nie był przypadkowy i wynikał z głębokiej wiary. „Broniąc osobistej godności i czystości, mówiła zdecydowanie „nie” wobec przemocy zła, a była gotowa za to zapłacić najwyższą cenę. Została ugodzona, ale nikt nie mógł i nic nie mogło ugasić płomienia jej czystej, żarliwej miłości Boga, pragnienia życia zgodnego z Dekalogiem i Ewangelią” – podkreślał.

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

W Warszawie obradowała Krajowa Rada Duszpasterstwa Powołań

2024-05-29 20:08

[ TEMATY ]

episkopat Polski

episkopat.pl

Utworzenie kursu teologii powołań na Wydziale Teologicznym UKSW, tematyka zbliżających sie kongregacji powołań oraz Spotkanie Młodych Lednica 2000 - znalazły się wśród głównych tematów spotkania Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań, która 29 maja br. obradowała w Warszawie pod przewodnictwem delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Powołań bp. Andrzeja Przybylskiego.

Podczas spotkania podjęto aktualne tematy duszpasterstwa powołań. Jednym z nich było utworzenie kursu teologii powołań na Wydziale Teologicznym UKSW. W najbliższym czasie odbędzie się rekrutacja oraz przedstawienie tematyki wykładowej. W ramach zajęć będą miały miejsce wykłady oraz zajęcia warsztatowe.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję