3 lipca złożony został jeszcze jeden wniosek: o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Łowicza ks. dr. Zbigniewowi Skiełczyńskiemu - na wniosek Łowickiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Ten wniosek został
przyjęty jednogłośnie w dniu 14 lipca, a uchwała weszła w życie z dniem jej podjęcia.
Jak wnioskodawcy uzasadniają potrzebę nadania tytułu Honorowego Obywatela Łowicza trzem wyróżnionym?
Prymas Glemp - związki z Łowiczem
Reklama
Burmistrz Ryszard Budzałek we wniosku o uhonorowanie Prymasa tytułem Honorowego Łowiczanina pisze: „Józef kard. Glemp Prymas Polski w swoim pasterskim posługiwaniu ściśle jest związany z Łowiczem,
prymasowskim grodem nad Bzurą. Związek ten wynika zarówno z uwarunkowań hisotrycznych, jak i bieżących potrzeb duszpasterskich pelikanowego grodu i przylegającego doń regionu, popularnie zwanego księstwem
łowickim. Prymas Glemp pod tym względem ściśle podtrzymuje tradycje swojego wielkiego poprzednika prymasa Stefna Wyszyńskiego, który często odwiedzał kolegiatę i czerpał siły duchowe z wia ry tutejszego
księżackiego ludu.
Wzorem swoich wszystkich poprzedników, zasiadających na prymasowskim tronie, jak i arcybiskupów warszawskich, prymas Józef Glemp po ingresach do katedr w Gnieźnie i Warszawie w 1991 r. dokonał
też uroczystego ingresu do kolegiaty łowickiej, mauzoleum dwunastu prymasów Polski. Dla uświetnienia tej świątyni podtrzymuje diałalność Prymasowkiej Kapituły Kolegiackiej, mianując nowych członków na
stanowiska kanoników tejże kapituły. Zadbał o to, aby w parafii kolegiackiej odpowiedzialnym za duszpasterstwo został doskonały duszpasterz bp Józef Zawitkkowski”.
Burmistrz Budzałek przypomniał także, że od 1983 r. Ksiądz Prymas przybywa do kolegiaty na spotkania opłatkowe z duchowieństwem z całego północno-zachodniego regionu ówczesnej Archidiecezji Warszawskiej
oraz z mieszkańcami Łowicza.
W 1986 r. rozpoczęły się uroczystości, związane z 850. rocznicą powstania łowickiego grodu. Ich ukoronowaniem była konsekracja bp. Stanisława Kędziory, której 25 marca 1987 r. dokonał Ksiądz
Prymas. Konsekracja bp. Kędziory była pierwszą od czasów staropolskich, a nowy biskup pochodził z okolic Łowicza. Prymas spotkał się wówczas także z władzami miasta i pracownikami muzeum, szpitala i przychodni.
Podarował Szpitalowi Miejskiemu ultrasonograf.
Również konsekracja biskupia ks. Józefa Zawitkowskiego 9 czerwca 1990 r., na Starym Rynku w Łowiczu, odczytana została przez miejscową społeczność jako dar kard. Glempa dla prymasowskiego grodu.
Od tej pory Prymas stale uczestniczy w ważnych wydarzeniach religijnych, patriotycznych i historycznych Ziemi Łowickiej, mobilizuje duchowieństwo do dbałości o cenne pamiątki pozostałe po dawnych prymasach.
Tak dzieje się również po utworzeniu diecezji łowickiej. Na zaproszenie bp. Alojzego Orszulika Ksiądz Prymas uczestniczył m.in. w poświęceniu pomnika Władysława Grabskiego na Starym Rynku (2.05.1994 r.),
w poświęceniu Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu (30.09.1994 r.) i w poświęceniu pomnika Jana Pawła II (18.06.2000 r.). Uczestniczył w koncelebrze Mszy św. papieskiej 14 czerwca 1999 r.
i przewodniczył 313 KEP w dniach 20-21 czerwca 2001 r.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Janusz Karpiński - zasłużony dla Łowicza
Zarząd Stowarzyszenia Szarych Szeregów Oddział w Łowiczu zwrócił się z prośbą o nadanie Januszowi Karpińskiemu tytułu Honorowego Obywatela Łowicza w 65. rocznicę powstania Szarych Szeregów i 65. rocznicę
powstania łowickiego hufca Szarych Szeregów. Organizatorem i pierwszym komendantem Szarych Szeregów w Łowiczu do momentu aresztowania przez gestapo w czerwcu 1944 r., był właśnie dh Janusz Karpiński,
ps. „Michorowski” i „Okrzeja”.
Janusz Karpiński urodził się 6 czerwca 1921 r. w Radomiu, ale od 1933 r. związany jest z Łowiczem, który pokochał i w którym przeżył swoją młodość. Wstąpił do ZHP w 1936 r. Jako harcerz
- członek Pogotowia Harcerskiego w 1939 r. pełnił służbę wartowniczą. Po zakończeniu działań wojennych wrócił do Łowicza i wraz z grupą przedwojennych harcerzy stworzył podziemną organizację,
zwaną Polska Organizacja Skautowa. Utworzono też komendę powiatową POS, na czele której stanął Karpiński. POS m.in. drukowała i kolportowała pierwszą w Łowiczu tajną prasę, stworzyła komórki wywiadu kolejowego
i prowadziła akcje tzw. małego sabotażu.
Karpiński nawiązał kontakt z kierownictwem tajnego harcerstwa w Warszawie i po złożeniu przysięgi włączył swoją drużynę w struktury tajnego harcerstwa w kraju. Tak w 1942 r. powstały Szare Szeregi
w Łowiczu. Karpiński szczególną troską otaczał młodszych członków Szarych Szeregów, dbając o ich bezpieczeństwo, naukę i wychowanie patriotyczne. Sam skończył m.in. tajną podchorążówkę, otrzymując stopnie
kaprala podchorążego, a potem podporucznika. Obecnie jest harcmistrzem i majorem Wojska Polskiego.
Gestapo aresztowało Karpińskiego 14 czerwca 1944 r. Nikogo nie wydał. Wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen, gdzie przebywał do maja 1945 r. Wróciwszy do Łowicza dowiedział
się, że poszukuje go NKWD. Musiał wyjechać z miasta.
Obecnie, choć mieszka daleko, nie zapomina o Łowiczu. W 1985 r. był współorganizatorem Środowiska, a później Szarych Szeregów w Łowiczu. Utrzymuje kontakt z podkomendnymi. Jako pierwszy rozpoczął
pisanie historii łowickich Szarych Szeregów, jeszcze wtedy, gdy nie było to dobrze widziane przez władze. Jest korespondentem „Nowego Łowiczanina”. Na Dolnym Śląsku, gdzie mieszka, działa
w ruchu kombatanckim i jest tam ambasadorem Łowicza.
Ks. Skiełczyński - żył sprawami Łowicza
Prezes ŁTPN dr Tadeusz Żaczek we wniosku o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Łowicza ks. dr. Zbigniewowi Skiełczyńskiemu przypomina, iż wywodzi się on ze starego łowickiego rodu mieszczańskiego, korzeniami
sięgającego XVI w. Tu się urodził i tu pracował, zgodnie z wolą Prymasa Wyszyńskiego, który nie zgodził się na pozostawienie ks. Skiełczyńskiego na ATK i przygotowywanie pracy habilitacyjnej, mówiąc:
„On potrzebny jest do Łowicza”.
„Był potrzebny i żył sprawami miasta i regionu - podkreśla Wnioskodawca. - Od 1974 r. zostały mu powierzone obowiązki kustosza Archiwum i Biblioteki Kapitulnej. Przez lata animował
zainteresowanie historią Łowicza, jako jednego z centrów politycznych i kulturowych Rzeczypospolitej. [...] Był pierwszym prezesem Oddziału Wojewódzkiego (Skierniewickiego) Polskiego Towarzystwa Historycznego;
aktywnie uczestniczył w zjazdach PTH. Dzięki jego postawie i publicznym wystąpieniom wiele osób miało okazję zetknąć się z dziejami łowickimi na tle spraw ogólnopolskich”.
Ks. Skiełczyński inspirował wiele prac, sesji, konferencji i sympozjów naukowych. Współpracował przy różnych inicjatywach naukowych i popularnonaukowych, społecznych, kulturalnych i religijnych. Był
m.in. kapelanem więziennym, a w okresie stanu wojennego, także kapelanem przetrzymywanych działaczy Solidarności.
Jako współtwórca i adiunkt Mazowieckiej Wyższej Szkoły Humanistyczno-Pedagogicznej prowadził seminarium historyczne. Powstało tam wiele prac magisterskich, często podejmujących tematykę łowicką i
nagradzanych przez władze miasta.
Został też wyniesiony przez bp. Alojzego Orszulika do godności kanonika Katedralnej Kapituły Łowickiej.