Parafia pw. św. Józefa w Sarnowie

Patron parafii św. Józef
Tytuł kościoła: kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Dekanat: żuromiński
Proboszcz: ks. Jan Augustynowicz
Organista: Wojciech Pogorzelski
Zakrystian: Jan Obrębski
Katecheci: Katarzyna Cencelewska, Marianna Kociela i Wojciech Pogorzelski
Miejscowości: Bagienice Małe, Bagienice Duże, Bagienice Nowe, Chojnowo, Łążek, Nowa Wieś, Petrykozy, Sarnowo, Szronka, Zalesie
W parafii działają: ministranci, lektorzy, schola parafialna, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, asysta procesyjna, Koła Żywego Różańca (12), parafialna rada duszpasterska i gospodarcza, wspólnota adoracyjna, szkolne koła biblijne i misyjne, koło przyjaciół Tygodnika „Niedziela”, parafialne koła komputerowe
Odpust: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny - 15 sierpnia (pierwszorzędny) i uroczystość św. Józefa - 19 marca (drugorzędny)
Współpraca: jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej, władze gminy Kuczbork, Szkoły Podstawowe w Chojnowie, Petrykozach, Sarnowie i Zalesiu
Msze św. w niedzielę: 9.00 (z udziałem dzieci), 11.00 i 15.00

Historia parafii

Wieś Sarnowo należy do najstarszych miejscowości na Mazowszu. W XV w. wspomina o niej wybitny kronikarz ks. Jan Długosz. Był wtedy w Sarnowie zamek z obronną warownią przeciw Krzyżakom i kościół drewniany wzniesiony w 1421 r. Historia wiele mówi o roli, jaką odegrała ta miejscowość w potopie szwedzkim.
„Razem z kościołem utworzono w Sarnowie parafię - mówił w sprawozdaniu proboszcz parafii ks. Jan Augustynowicz. - Był wtedy w Sarnowie stary kościół drewniany w kształcie krzyża, z dwiema kaplicami pw. Wniebowzięcia Matki Bożej. Obok kościoła funkcjonowała też szkoła, a za kościołem na placu był »szpital«, (dom starców). W 1860 r. spłonął drewniany kościół, a w 1878 dziekan mławski poświęcił kamień węgielny pod murowany. Bp Dołęga-Kossowski, administrator płocki, 3 maja 1881 r. konsekrował obecny kościół w Sarnowie”.

Charakterystyka parafii

Zwracając się do Biskupa Romana, Ksiądz Augustynowicz wyraził ogromną radość z tego spotkania. „Czekaliśmy wszyscy na tę wizytę i staraliśmy się do niej przygotować - powiedział. - Nie chcemy uprawiać propagandy sukcesu, dlatego przedstawiciele poszczególnych grup i ja mówimy nie tylko o osiągnięciach, ale i o trudach, niepowodzeniach, a nawet porażkach. Takie jest bowiem prawdziwe życie. W większości parafianie są bardzo życzliwi dla Kościoła i każdego proboszcza. Niestety, zdarzają się (na szczęście nieliczni) obojętni na sprawy Kościoła, których nie ma na niedzielnej Eucharystii, którym się nic nie podoba, którzy kiedyś nie chcieli się uczyć, a dziś nie chcą pracować”.
Parafia liczy 545 rodzin, lecz liczba ta każdego roku się zmniejsza. „W ciągu mojego 3-letniego proboszczowania zmniejszyła się o prawie 90 osób - mówił Ksiądz Proboszcz. - Młodzi uciekają do miasta, szukając lepszych warunków życia i pracy. Wiele jest pogrzebów, a coraz mniej ślubów i chrztów. Wiele z naszych rodzin dotyka bieda i bezrobocie. W niektórych domach mamy do czynienia z plagą pijaństwa, co bardzo niszczy życie rodzinne. Rzadko, ale i u nas zdarzają się rozwody i separacje. Na szczęście nie doszło jeszcze do nas zjawisko narkomanii. Na ten problem uczulają rodziców nasze szkoły, policja i parafia”.

Sprawy duszpasterskie

Centrum duszpasterskiego życia jest parafialna świątynia. W niej to w każdą niedzielę wierni mogą uczestniczyć w jednej z 3 odprawianych Mszy św. Frekwencja na nich waha się w granicach 35-40% osób zobowiązanych do udziału w Eucharystii. W ciągu roku wiele osób przystępuje do Komunii św. W świątyni obok Eucharystii odprawianych jest szereg nabożeństw dodatkowych, o których wspominali przedstawiciele grup.
W maju ub.r. zostały odnowione misje parafialne. Ksiądz Proboszcz nie omieszkał wspomnieć o tych, którzy czynnie włączają się w życie duszpasterskie parafii, a czynią to poprzez uczestnictwo w rekolekcjach wielkopostnych i adwentowych; w I niedziele miesiąca adorowanie Najświętszego Sakramentu i udział w procesji eucharystycznej, nabożeństwach majowych, czerwcowych i październikowych, w listopadzie przez modlitwę za zmarłych, a w Wielkim Poście przez udział w Drodze Krzyżowej i Gorzkich żalach.

Dokonania materialne

Szczegółowy wykaz prac budowlano-remontowych przedstawili reprezentanci rady duszpastersko-gospodarczej. Od poprzedniej wizytacji w 1998 r., za proboszczowania ks. Jerzego Sitkiewicza, ustawiono postument papieski, urządzono kaplice drogi krzyżowej wokół kościoła, wstawiono dębowe drzwi główne do kościoła, ułożono kostkę brukową wokół kościoła i plebanii, odrestaurowano obrazy św. Walentego, św. Jakuba Apostoła i św. Antoniego; zakupiono obraz Jezusa Miłosiernego, wykonano mozaikę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na dzwonnicy kościoła, pozłocono obraz Matki Bożej Częstochowskiej, zainstalowano dzwony elektroniczne, dom parafialny przyłączono do sieci elektrycznej oraz założono w nim centralne ogrzewanie i wodę, zmieniono oświetlenie w kościele, ułożono część mozaiki wokół kościoła, przebudowano ogrodzenie na cmentarzu i zainstalowano nowe bramy, umeblowano kaplicę Miłosierdzia Bożego i kancelarię parafialną, zrobiono cztery klęczniki i metalowy katafalk, zakupiono m.in. przenośne nagłośnienie procesyjne, krzyż, chorągiew żałobną i aspektomat.
Od sierpnia 2001 r. w kościele wymieniono nagłośnienie, odnowiono kaplicę pw. Miłosierdzia Bożego, zakrystię i kruchtę. Położono tapicerkę na ławkach w kościele i kaplicy. Odnowiono część naczyń liturgicznych. Odrestaurowano część obrazów, wyzłocono dwie ramy w ołtarzu głównym i tyleż w ołtarzach bocznych, odnowiono stacje drogi krzyżowej. W kaplicy pw. Miłosierdzia Bożego zawieszono 2 obrazy malowane na płótnie: św. Faustyny i bł. Matki Teresy.
Oczyszczono i pomalowano 115 przęseł ogrodzenia wokół posesji parafialnej. W domu parafialnym zrobiono elewację, przeprowadzono remont w części domu. Urządzono w nim bibliotekę parafialną i świetlicę (pisaliśmy o tym w „Niedzieli Płockiej”) - 80% bibliotecznych zbiorów to dar Księdza Proboszcza dla parafialnej wspólnoty. Świetlica stała się przede wszystkim salą spotkań dla poszczególnych grup parafialnych.
Remonty przeprowadzone zostały także na plebanii: przemalowano budynek i zlikwidowano poważne usterki w zewnętrznej elewacji oraz wyremontowano kuchnię. Na cmentarzu dokończono ogrodzenie, zlikwidowano stary śmietnik i zbudowano nowy. Usunięto też zbędne krzewy.
W ostatnich 3 latach zakupiono dla parafii m.in. profesjonalne nagłośnienie na akumulatory, 2 mikrofony bezprzewodowe, umeblowanie do biblioteki i świetlicy, ponadto kilka kompletów bielizny kielichowej, obrusy ołtarzowe, alby kapłańskie i lektorskie, 4 komże kapłańskie, kapę fioletową, chodnik dywanowy przez środek kościoła, 3 lekcjonarze oraz figurę Jezusa Miłosiernego.

Grupy i stowarzyszenia parafialne

Jako pierwsi o swej działalności opowiadali Księdzu Biskupowi ministranci, których jest tu ok. czterdziestu. Oprócz służby przy ołtarzu m.in. rozprowadzają wśród parafian prasę katolicką, w tym „Niedzielę”, która jak podkreślili, jest im bliska, bo Ksiądz Proboszcz był przez kilka lat redaktorem odpowiedzialnym „Niedzieli Płockiej”. Starają się ponadto uczestniczyć w spotkaniach formacyjnych, biorą udział w turniejach sportowych i organizują ogniska. W gronie ministrantów jest także kilku lektorów.
Schola to kolejna grupa, która mówiła o swoim uczestnictwie w życiu wspólnoty parafialnej. Istniejąca od 1992 r. grupa przeszła różne koleje losu. Śpiewające w niej dzieci dojeżdżają do kościoła nierzadko z odległych wiosek i bywa tak, że zimą przybycie na próbę jest niemożliwe. Dlatego na przestrzeni lat istnienia scholi wiele osób rezygnowało. „Nie poddaliśmy się jednak - podkreśliła przedstawicielka tej grupy - i obecnie nasza schola liczy 16 osób”.
Stosunkowo młodą grupą, bo powstałą w ubiegłym roku, jest koło KSM. Jest to grupa żeńska, bo jak dotąd nie udało się zaktywizować chłopców. „Staramy się czytać prasę katolicką - mówiła przedstawicielka - korzystamy ze zbiorów biblioteki parafialnej, uczestniczymy w pielgrzymkach pieszych do Częstochowy, Żuromina i z Przasnysza do Rostkowa, kilkoro z nas było na Europejskich Spotkaniach Młodych organizowanych przez wspólnotę z Taizé”.
Bardzo liczną (bo liczącą ponad 50 osób) grupą jest asysta procesyjna. W jej szeregach spotykają się wszystkie pokolenia parafian, od dzieci, młodzież, po ludzi w średnim wieku i starszych. „Nasza asysta - powiedziano w sprawozdaniu - uczestniczy w procesjach eucharystycznych wokół kościoła z racji I niedzieli miesiąca, Rezurekcji, uroczystości i oktawy Bożego Ciała, Wszystkich Świętych i Dnia Zadusznego. Dbamy też o nasze chorągwie i feretrony. Chcemy jak najdłużej zachować te piękne, polskie i katolickie zwyczaje”.
W parafii działa także 12 kół różańcowych, które skupiają głównie kobiety starsze i w średnim wieku. Bolączką tych grup jest brak ludzi młodych. Parafianie skupieni w kołach kultywują szczególnie Różaniec październikowy, przewodniczą modlitwom różańcowym podczas adoracji w Wielki Piątek i Wielką Sobotę, w maju odmawiają Litanię Loretańską przy wioskowych kapliczkach; włączają się także w różne akcje duszpasterskie na terenie parafii.
Swoistym organem doradczym dla Księdza Proboszcza jest parafialna rada duszpastersko-gospodarcza, która skupia 18 osób. Większe wioski mają w niej po dwóch przedstawicieli, mniejsze po jednym. „Staramy się angażować w życie parafialne na miarę naszych możliwości - mówili. - Wyrażamy swoje zdanie w sprawach duszpasterskich i radzimy w sprawach gospodarczych”.
O swoim uczestnictwie w życiu duszpasterskim mówili także reprezentanci najmłodszego pokolenia parafian - dzieci. Wiele z nich należy bądź to do koła misyjnego, bądź biblijnego. Dzieci wyraziły wdzięczność Księdzu Proboszczowi za wiele inicjatyw, podejmowanych z myślą o nich. Dzięki organizowanemu przez kilka miesięcy kołu komputerowemu dzieci mogły poznać zasady obsługi komputera i korzystania z Internetu. Co roku na Sylwestra ich liczne grono bierze udział w balu, organizowanym przez Proboszcza, a w tym roku zaś za gorliwe uczestnictwo w niedzielnej Mszy św. dzieci pojechały na wycieczkę do Olsztyna.
Istotną płaszczyzną duszpasterską jest katechizacja. W 4 szkołach podstawowych w parafii, obok ks. Augustynowicza prowadzi ją troje katechetów świeckich. „W pracy katechetycznej wspierają nas dyrektorzy szkół, jak też inni nauczyciele, którzy z życzliwością odnoszą się do nas i naszej katechetycznej pracy” - podkreślili w sprawozdaniu sarnowscy katecheci.

Przebieg wizytacji

Spotkanie Biskupa Romana z parafialną wspólnotą rozpoczęło się od porannej Mszy św., którą poprzedziło sprawozdanie 5 z kilkunastu grup parafialnych działających na terenie parafii.
Biskup Roman w dialogowanej homilii do uczestników Eucharystii, wśród których większość stanowiły dzieci, mówił, gdzie i jak odnaleźć należy Pana Jezusa. Dzieci chętnie udzielały odpowiedzi i mimo młodego wieku słuchaczy odpowiedzi padały rezolutne i przemyślane. „Chciałbym, żebyście z dzisiejszej Ewangelii zapamiętali, że Pan Jezus jest w każdym człowieku” - mówił do dzieci Ksiądz Biskup.
Po Mszy św. zebrani udali się do znajdującej się nieopodal parafialnej biblioteki multimedialnej. Po obejrzeniu zbiorów Biskup Roman poświęcił bibliotekę i świetlicę. Kolejnym miejscem, na którym Biskup Marcinkowski spotkał się z wiernymi był cmentarz, gdzie w modlitwie polecał Bogu dusze zmarłych tej parafii.
Ostatnim punktem wizyty pasterskiej była Msza św. ingresowa. Rozpoczęła się ona od procesyjnego przejścia na czele z orkiestrą strażacką do kościoła. Po powitaniu Księdza Biskupa sprawozdania ze swej działalności złożyły pozostałe grupy parafialne. Po nich o swoim 3--letnim pobycie w sarnowskiej wspólnocie, o przeprowadzonych pracach, zamierzeniach na przyszłość, troskach i radościach opowiedział jej proboszcz ks. Jan Augustynowicz.