Król Zygmunt I Stary (1505-1548) ok. 1545 r. wydał zgodę Igantowi Horoszko na lokację wsi i założenie wójtostwa w starostwie mielnickim. W XVI w. miejscowość nazywała się Horoszkowa Wola. W latach 1661-1664 pojawiła się nazwa Horoszki. W tym czasie wieś była własnością królewską i należała do parafii sarnackiej, która była jednym z 3 okręgów administracyjnych diecezji łuckiej.
Filia duszpasterska w Horoszkach Dużych została ustanowiona 25 kwietnia 1938 r. przez ks. Henryka Przeździeckiego (1875-1939), biskupa siedleckiego, czyli podlaskiego (1918-1968). Obecny drewniany kościół został zbudowany w tzw. ryglówkę w latach 1933-34, na placu ofiarowanym przez Jana Sawczuka, syna Andrzeja. Budową kierował ks. Stanisław Golatowski (ur. 1891 r.), proboszcz parafii Konstantynów (do 1934 r.). Poświęcenia kościoła 2 sierpnia 1934 r. dokonał wspomniany ks. Stanisław Golatowski z Konstantynowa. 23 sierpnia tegoż roku ks. Czesław Sokołowski (1877-1951), biskup tytularny Pantacomia, sufragan podlaski (1919-1946) i administrator apostolski diecezji podlaskiej (1940-1946), erygował w Horoszkach Dużych kaplicę publiczną (oratorium publicum) pw. Matki Bożej Anielskiej. Wspomniany sufragan podlaski 1 czerwca 1938 r. otworzył w Horoszkach samodzielną filię duszpasterską (cum cura animarum), delegując do obsługi duszpasterskiej księży z Konstantynowa. Pierwszym rektorem tegoż kościoła został 1 marca 1941 r. (do 1943 r.) ks. Edmund Sadowski (1911-85). 8 października 1944 r. na mocy pozwolenia administratora diecezji siedleckiej ks. Jan Samulak (1904-1983), dziekan dekanatu janowskiego (do 1949 r.), dokonał poświęcenia kaplicy w Horoszkach.
W 1944 r. kościół został rozbudowany o dwie boczne kaplice. Do rangi samodzielnej parafii filia w Horoszkach została podniesiona 15 maja 1991 r. przez ks. Jana Mazura, biskupa siedleckiego, czyli podlaskiego (1968-96).
Obok kościoła stoi drewniana plebania zbudowana w latach 1942-45 r. pod kierunkiem wspomnianego ks. Edmunda Sadowskiego i jego następcy w latach 1943-1945 - ks. Tadeusza Duszy ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętej Rodziny.
Bibliografia:
Archiwum Diecezjalne w Drohiczynie. III /Q/. Akta parafii Horoszki 1934-1992; M. Głowacki, Katalog duchowieństwa i parafii Diecezji Siedleckiej czyli Podlaskiej, Siedlce 1985; D. Michaluk, Ziemia mielnicka województwa podlaskiego w XVI-XVII wieku, Toruń 2002; S. Ulaczyk (oprac.), Rocznik Diecezji Drohiczyńskiej. Spis parafii i duchowieństwa 1999, Drohiczyn 1999.
Dusze czyśćcowe, płaskorzeźba z kościła Herz Jesu w Wiedniu
Każdy z nas ma chwile, w których zadaje sobie pytanie: co będzie po śmierci? Od razu niebo, a może najpierw czyściec? Jeśli tak, to jak tam jest? To aż tak bolesna rzeczywistość? Poznaj kilka cytatów z Dzienniczka św. Faustyny mówiących o wizji czyśćca.
Ujrzałam Anioła Stróża, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a w nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą. Płomienie, które paliły je, nie dotykały się mnie. Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednozgodnie, że największe dla nich cierpienie to jest tęsknota za Bogiem. Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję „Gwiazdą Morza”. Ona im przynosi ochłodę. Chciałam więcej z nimi porozmawiać, ale mój Anioł Stróż dał mi znak do wyjścia. Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. [Usłyszałam głos wewnętrzny], który powiedział: Miłosierdzie moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe (Dz. 20).
- Knajpy w Zielonej Górze jawnie kpią z wartości katolickich i jeszcze się z tym nie kryją, chwaląc się w mediach społecznościowych - zaalarmowała nas zaniepokojona czytelniczka Aleksandra. Jak się okazuje, problem nie dotyczy tylko jednego miasta i wyłącznie jednej gałęzi "biznesu".
W kulturze obrazkowej, "dobra fota" - jak mawia młodzież - to więcej niż tysiąc słów. A już konkretny fotomontaż tego, co znane i rozpoznawalne z produktem, który tak zwani biznesmeni chcą wypromować, może przynieść upragnione lajki, sławę, a przede wszystkim kasę. Dla zdobycia tej ostatniej wielu przedsiębiorców ucieka się coraz częściej do łączenia tego, co dla jednych jest sensem życia, z tym co dla innych jest tylko monetyzacją i chęcią zysku za wszelką cenę. Także cenę uczuć religijnych innych.
Jedna z nich, Szkoła Podstawowa im. św. Jana Pawła II w Medyni Głogowskiej – była w tym roku gospodarzem 7. Zjazdu Rodziny Szkół im. św. Jana Pawła II Diecezji Rzeszowskiej. W wydarzeniu uczestniczyli uczniowie, nauczyciele, dyrektorzy i katecheci z różnych miejscowości regionu, którym bliska jest postać Papieża Polaka.
Zjazd w Medyni Głogowskiej to okazja nie tylko do wspólnego świętowania, ale także do podtrzymywania dziedzictwa duchowego i moralnego, jakie pozostawił św. Jan Paweł II – mówiła Nina Kitlińska, prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Podkarpackiej Rodziny Szkół im. Jana Pawła II.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
