Wspomniana legalizacja, zwana też „regularyzacją”, jest kampanią rządową, mającą za zadanie formalną legalizację kościołów chrześcijańskich, wzniesionych w przeszłości bez wymaganych dokumentów rządowych, a także wydawanie zezwoleń na budowę nowych świątyń.
Egipskie środki przekazu, powołując się na źródła rządowe i kościelne, przewidują, że do końca 2020 roku władze sprawdzą a następnie zatwierdzą dalszych ponad 700 obiektów oczekujących jeszcze na zalegalizowanie.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Kościoły, które już zostały uznane, jak i te, które na to jeszcze czekają, to przede wszystkim obiekty zbudowane przed wejściem w życie nowych przepisów o budowie miejsc kultu chrześcijańskiego, uchwalonych przez parlament egipski pod koniec sierpnia 2016. Powołana w tym celu doraźnie komisja głównie sprawdza, czy tysiące kościołów i innych chrześcijańskich miejsc modlitwy, wzniesionych w przeszłości bez wymaganej zgody re strony władz, odpowiadają standardom wprowadzonym przez nowe ustawodawstwo. Uwieńczeniem takiej weryfikacji jest zwykle „regularyzacja” miejsc kultu, które zostają wówczas ogłoszone jako zgodne z przyjętymi parametrami.
W minionych dziesięcioleciach wiele chrześcijańskich obiektów kultu zbudowano spontanicznie, bez wszelkich możliwych dokumentacji. I jeszcze dziś takie właśnie budynki, wzniesione przez wspólnoty chrześcijańskie bez formalnych zezwoleń, bywają od czasu do czasu wykorzystywane przez grupy islamistów jako pretekst do wzniecania nienawiści i przemocy wobec chrześcijan.
Wspomniana ustawa o miejscach kultu z sierpnia 2016 była dla egipskich wyznawców Chrystusa obiektywnie krokiem naprzód w porównaniu z osławionymi „10 regułami”, przyjętymi jeszcze w 1936 przez ustawodawców osmańskich z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Zabraniały one m.in. wznoszenia nowych kościołów w sąsiedztwie szkół, kanałów, budynków rządowych, linii kolejowych i rezydencji prywatnych. W wielu przypadkach sztywne stosowanie tych przepisów zakazywało budowania świątyń chrześcijańskich w miastach i wioskach zamieszkanych przez chrześcijan, zwłaszcza w wiejskich rejonach Górnego Egiptu.