Reklama

Z wizytą w parafii

Diecezjalne sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Toruniu

Niedziela toruńska 13/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia Miłosierdzia Bożego została ustanowiona dekretem biskupa chełmińskiego Mariana Przykuckiego 1 maja 1990 r. Jej terytorium wydzielono z parafii św. Józefa, św. Antoniego oraz z parafii Matki Bożej Zwycięskiej. Proboszczem i budowniczym parafii został ks. Stanisław Majewski, piastujący ten urząd do dziś. Przedsięwzięcie budowy nowej świątyni musiało jednak zostać poprzedzone pracami porządkowymi, gdyż na terenie, na którym miał stanąć dom Boży, było wysypisko śmieci.
Już od pierwszych chwil istnienia parafii, wraz z odbywającymi się pracami, postępowała integracja i budowa najważniejszej części - Kościoła żywego. To dzięki temu już 8 grudnia 1990 r. bp Marian Przykucki poświęcił kaplicę, która przez następne lata pełniła rolę kościoła. Zgodę na budowę świątyni parafia otrzymała dopiero 13 lipca 1992 r., a 10 kwietnia 1994 r. podczas odpustu parafialnego bp Andrzej Suski poświęcił kamień węgielny. Wraz z rosnącymi murami, rosło też doświadczenie wspólnoty i odpowiedzialność mieszkańców za budowę świątyni. Pierwsza Msza św. została odprawiona o północy 24 grudnia 1997 r. przez bp. Jana Chrapka. Zaledwie rok później bp Andrzej Suski poświęcił ukończony dom parafialny, a mury kościoła wymagały już tylko zadaszenia. W następnym roku zakończono budowę wieży.
Niezwykle ważnym wydarzeniem dla całego Kościoła toruńskiego był 7 czerwca 1999 r., kiedy to na ziemi toruńskiej stanął Namiestnik Chrystusowy - Ukochany Ojciec Święty Jan Paweł II. Modlił się wówczas pod Drzewem Życia, uświęcając swoją obecnością ten niezwykły krzyż, który stoi w centrum naszej świątyni. W Roku Jubileuszowym 2000, 1 maja - na swoje 10. urodziny, parafia otrzymała wspaniały prezent i jednocześnie zadanie - drugie wezwanie: św. Faustyny Kowalskiej, której relikwie znajdują się w naszej świątyni. Od tego dnia nasza święta Patronka pozwala nam coraz bardziej wnikać w przepaść miłosierdzia Bożego, by wypraszać potrzebne łaski dla budowy świątyni i żywego Kościoła. Ostatnie lata parafii to przede wszystkim wyposażanie kościoła - kolejne witraże, organy, kamienny ołtarz i ambona oraz instalacja klimatyzacji w świątyni. Niezwykle ważnym momentem w życiu naszej wspólnoty było przyjęcie Obrazu Jezusa Miłosiernego i jego instalacja 15 września 2003 r. Obraz poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II w 10. rocznicę istnienia diecezji toruńskiej. Znamienne jest to, że obraz ten peregrynował po całej diecezji, stając się świadkiem wielu nawróceń i przemiany serca. Dziś, umieszczony nad tabernakulum, pomaga nam jeszcze bardziej zrozumieć ogrom Bożej miłości, przypieczętowanej na krzyżu, a zamkniętej w małym kawałku Chleba. Także tego dnia Biskup Toruński ogłosił dekret ustanawiający naszą świątynię Diecezjalnym Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.
Momentem, na który wszyscy czekali przez lata, nie szczędząc trudu, poświęcenia, modlitwy i cierpienia, była konsekracja świątyni. Dokonał jej uroczyście 10 października 2004 r. biskup toruński Andrzej Suski w asyście księży biskupów: abp. Mariana Przykuckiego i bp. Józefa Szamockiego oraz licznie zebranych kapłanów archidiecezji gdańskiej. Zaszczytu namaszczenia ścian świątyni dostąpił także jej budowniczy i proboszcz - ks. prał. Stanisław Majewski.
Pomocna w dziele umacniania, zjednoczenia i uświęcania wspólnoty parafialnej jest działalność wielu grup, stowarzyszeń i ruchów istniejących przy naszej parafii m.in.: Akcji Katolickiej, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Kościoła Domowego, Odnowy w Duchu Świętym, Ewangelizacyjnej Wspólnoty Młodzieżowej, Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Czcicieli Miłosierdzia Bożego, Żywego Różańca, Szkoły Modlitwy, scholi - grupy dziecięcej „Promyczki”, ministrantów i lektorów.
W tych grupach bez wątpienia dokonuje się formacja zmierzająca do coraz większej odpowiedzialności za Kościół. Istnieje też jednak wiele grup, które są już żywym owocem odpowiedzialności za człowieka. Do nich zaliczyć należy przede wszystkim Ognisko Wychowawcze, w którym przebywają dzieci potrzebujące pomocy materialnej, dydaktycznej czy duchowej. Najbardziej potrzebującym pomaga też parafialna „Caritas”, która obejmuje swoją miłością wszystkich najuboższych. Dojrzała część parafii skupiona jest wokół Klubu Seniora, a najmłodsi aktywiści spełniają się w Szkolnym Kole „Caritas”, które jako pierwsze powstało na terenie naszej diecezji. Cieszy nas też tworzące się hospicjum parafialne, które dzięki życzliwości ludzi będzie mogło zapewnić godziwą opiekę chorym i najstarszym parafianom.
Mamy jednak świadomość ogromu potrzeb, którym jako parafia Miłosierdzia Bożego musimy wychodzić naprzeciw, i tego, że nędza materialna czy cierpienie to nie jedyne płaszczyzny ludzkiej ułomności. Najważniejsze jest przecież serce i dusza. Dlatego z myślą o chorych na duchu, w każdą ostatnią sobotę miesiąca o godz. 9.30, odprawiana jest Msza św. z modlitwą o uzdrowienie. Gościem każdej Mszy św. jest osoba egzorcysty diecezjalnego - ks. Józefa Kiełpińskiego. Przy parafii działają także: Klub Anonimowych Alkoholików, Poradnia Psychologiczna oraz Poradnia dla osób uzależnionych.
Radością ostatnich miesięcy jest też obecność w naszej wspólnocie ks. prał. Jana Perszona - dziekana Wydziału Teologicznego UMK, który zajmuje się duszpasterstwem studentów. Dla nich też w każdą niedzielę o godz. 20.00 przeznaczona jest Eucharystia z nauką. Swoją pomoc duszpasterską okazuje ks. dr Józef Dębiński, kapłan diecezji włocławskiej, pracownik naukowy Wydziału Teologicznego UMK.
Ciesząc się pięknem naszego kościoła oraz wzrostem żywej jego części, nie zapominamy jednak, że źródłem wszelkiego dobra i miłosierdzia jest sam Bóg. Dlatego Jemu polecamy wszystkie nasze sprawy i czcimy Jego Miłosierdzie w każdy piątek, sprawując o godz. 15.00 Mszę św. o Miłosierdziu Bożym wraz z Koronką do Bożego Miłosierdzia. Także w tym czasie, aż do godz. 17.00 pełnimy dyżur w konfesjonałach, sprawując sakrament pokuty i pojednania. Szczególnie wzniosłe są uroczystości w święto Miłosierdzia Bożego, które gromadzą wiernych z całej diecezji.
Wierzymy, że Boże błogosławieństwo oraz wstawiennictwo św. Siostry Faustyny pomoże nam we wspólnym uświęcaniu.

Więcej informacji o Diecezjalnym Sanktuarium Miłosierdzia Bożego na stronie internetowej: www.milosierdzie.org.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dwulatek w Oknie Życia. Sprawą zajęła się prokuratura

2025-07-26 15:22

[ TEMATY ]

Okno Życia

Zofia Białas

2-letni chłopiec pozostawiony w oknie życia w Katowicach - bez żadnych dokumentów, bez aktu urodzenia. Zgodnie z przepisami dziecko trafiło pod opiekę lekarzy. Przewieziono go do Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach. Sprawą zajęła się prokuratura.

To już kolejne dziecko w minionym tygodniu uratowane dzięki Oknom Życia. Przeczytaj także: Kielce: Noworodek pozostawiony w Oknie Życia
CZYTAJ DALEJ

Nowenna do św. Szarbela

[ TEMATY ]

św. Charbel

św. Charbel Makhlouf

Szarbel Makhlouf

św. Szarbel

Mat.prasowy

Nowennę można rozpocząć w dowolnym czasie. Uroczyście jest odprawiana w klasztorze w Annai jako przygotowanie do trzeciej niedzieli lipca, głównej uroczystości poświęconej świętemu Szarbelowi, na pamiątkę jego święceń kapłańskich 23 lipca 1859 roku.

Przedstawiajmy swe intencje miłosiernemu Bogu za wstawiennictwem świętego Szarbela. Odprawiających ją zachęca się do codziennej Komunii Świętej.
CZYTAJ DALEJ

Reformę należy zacząć od siebie [Felieton]

2025-07-27 13:00

ks. Łukasz Romańczuk

Proces synodalny trwa, a Stolica Apostolska oczekuje dalszej transformacji Kościoła. Bardzo często słyszy się dziś opinie, że Kościół przeżywa kryzys i że jest potrzebna reforma. Na czym ta reforma ma polegać?

W każdej epoce były takie kryzysy dlatego, że walkę dobra ze złem każde pokolenie podejmuje na nowo. Każde pokolenie i każdy człowiek musi podejmować tę walkę ze złem, dlatego ten kryzys będzie obecny zawsze. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma Kościoła nie polega na zmianie struktur, bo to jest drugorzędna sprawa. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I tę reformę należy zacząć od siebie, od swojego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do bliźnich, od swojego stosunku do żywych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi zacząć reformę od siebie – nie żądać od papieża czy biskupa, by zmieniał obowiązujące w Kościele zasady. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie wszystkich – polskich rodzin, by byli prawdziwymi naśladowcami Jezusa Chrystusa. Potrzebne jest nawrócenie naszej polskiej młodzieży - ideowo i moralnie. Potrzebne jest też nawrócenie naszych polityków, aby myśleli kategoriami „dobra wspólnego” - tzw. „bonum commune” [łac] - w kontekście filozofii i etyki, odnosi się do korzyści i pomyślności, które dotyczą całej społeczności, a nie tylko jednostek. Pojęcie to ma głębokie korzenie w historii i jest fundamentalne w prawie kanonicznym oraz świeckim. Potrzebne jest nawracanie pracowników, urzędników, lekarzy, duchownych, nauczycieli i wszystkich innych. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję