Stypendyści po wakacjach mają stworzyć grupy stypendialne w ośrodkach akademickich. Na razie jest 300 studiujących stypendystów, a będzie ich coraz więcej, bowiem „żywy pomnik”, jak nazywają Fundację ludzie, się rozrasta, coraz więcej osób niesie pomoc zdolnej młodzieży z małych miejscowości.
Po raz pierwszy zorganizowano dla studentów-stypendystów obóz. Nie wypoczynek był jednak najważniejszy. Cała sala oczekiwała na Gospodarza diecezji.
- Nie możemy się już doczekać przyjazdu Jego Ekscelencji - niecierpliwili się przebywający w Węgierskiej Górce na obozie studenci, stypendyści Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. - Wiemy, że Biskup przebywał w Watykanie, znał osobiście Papieża, naszego Patrona, ale jaki on jest? Do spotkania tylko godzina i aż godzina... Wszyscy stypendyści oczekiwali w napięciu na przyjazd Dostojnego Gościa, Pasterza diecezji bielsko-żywieckiej.
Gdy bp Tadeusz Rakoczy przybył, młodzi ludzie powitali go pieśnią i długimi oklaskami. W odpowiedzi Ordynariusz przytoczył opowieść o człowieku, który wpadł do głębokiego dołu. Ta filozoficzna przypowieść tak się spodobała, że mur onieśmielenia prysł. Zaczęła się dyskusja, a raczej pytania kierowane do Biskupa o jego pobyt w Rzymie, kontakty z Ojcem Świętym... Młodym stale było mało! Słuchali z zapartym tchem, a Ordynariusz coraz żarliwiej wspominał. Kończono przy herbacie opowieściami, jak to Papież Polak lubił Beskidy, które właśnie teraz ich goszczą.
Stypendyści-studenci Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” spędzili cały tydzień na Podbeskidziu, by modląc się, wymieniać doświadczenia związane z pracą jako wolontariusze i przygotowywać się do zorganizowania w reprezentowanych przez siebie ośrodkach akademickich grup stypendystów. 200 młodych ludzi - są to laureaci konkursów im. ks. Chrapka lub wieloletni stypendyści, bawiąc się, przygotowywało do objęcia ważnych funkcji w społeczności Duszpasterstwa Akademickiego. Przez tydzień wędrowali po górach, ćwiczyli pracę formacyjną, zdobywali doświadczenie w prowadzeniu grup. Zadawali sobie pytania, jakie mają potrzeby, czego oczekują od siebie i innych, by spotkania podczas roku akademickiego były owocne w przeżycia duchowe.