Umiłowani Diecezjanie!
Drodzy Rolnicy!

Dobiega czas zbiorów. Opatrzność Boża nie poskąpiła nam darów. Tegoroczne plony są, jak zawsze, znakiem ojcowskiej miłości Boga do człowieka, który jako Dobry Ojciec troszczy się o chleb dla swoich dzieci. O ten chleb powszedni modlimy się codziennie, odmawiając Modlitwę Pańską „Ojcze nasz”, której nauczył nas Jezus Chrystus.
Za ten chleb i wszelkie owoce ziemi, tak hojnie nam udzielane, pragniemy gorąco podziękować Bogu. Tym podziękowaniem będą nasze tradycyjne Dożynki, które w tym roku odbędą się w parafii pw. św. Katarzyny w Sąspowie w niedzielę 26 sierpnia 2007 r. o godz. 11. Na te Dożynki pragnę Was wszystkich serdecznie zaprosić.
Dożynki są nie tylko dziękczynieniem Bogu, ale są również szczególną okazją, aby podziękować wszystkim rolnikom za ich codzienny trud i jeszcze raz wyrazić należny szacunek dla pracy rolnika, która nie zawsze jest doceniana i należycie wynagradzana.
W tym roku Kościół w Polsce prowadzi swą pracę duszpasterską pod hasłem: „Przypatrzcie się bracia powołaniu waszemu”. Słowa te są zaczerpnięte z Pierwszego listu św. Pawła Apostoła do Koryntian. W słowach tych apostoł Paweł wzywa nas i zachęca, abyśmy jako wierzący w Chrystusa głębiej uświadomili sobie, na czym polega nasze chrześcijańskie powołanie.
A polega ono na tym, abyśmy jako uczniowie Chrystusa żyli na co dzień Jego Ewangelią, bo zostaliśmy powołani do godności dzieci Bożych i rzeczywiście nimi jesteśmy, zostaliśmy odkupieni Najdroższą Krwią Chrystusa i powołani do życia wiecznego.
Stąd naszym życiem winniśmy dawać przed światem świadectwo naszej wierności Chrystusowi, a tym samym i innych pociągać do Chrystusa. Do tego wzywa nas sam Pan Jezus, gdy mówi: „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5,16).
Wszyscy ochrzczeni są powołani do dawania takiego świadectwa, ale każdy z nas ma dawać to świadectwo stosownie do swego stanu i zawodu i stosownie do okoliczności, w jakich żyje. Inaczej to świadectwo będzie dawał robotnik w wielkich zakładach pracy, a inaczej rolnik pracujący na roli, inaczej człowiek nauki, a inaczej żyjący w zaciszu swego domu, inaczej małżonkowie i rodzice, a inaczej dzieci i młodzież.
„Przypatrzcie się bracia powołaniu waszemu”. Diecezjalne Dożynki są okazją, abyśmy w tym roku z okazji Dożynek przyjrzeli się powołaniu rolnika, abyśmy na rolnika i jego pracę spojrzeli w świetle Bożego Objawienia.
Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże usłyszał już na początku od swego Stwórcy i Pana słowa: „... abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1,28). Przez pracę człowiek nie tylko przekształca przyrodę, dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także coraz bardziej urzeczywistnia samego siebie. Stąd Jan Paweł II w encyklice o ludzkiej pracy napisał: „Dlatego też należy głosić i popierać godność pracy, każdej pracy, a zwłaszcza pracy na roli, w której człowiek w sposób tak bardzo wymowny, ziemię otrzymaną w darze od Boga czyni sobie poddaną i potwierdza swoje panowanie w widzialnym świecie” (p. 22).
Tak więc każdy człowiek stworzony na obraz Boga, a zwłaszcza rolnik, poprzez swoją pracę uczestniczy w dziele samego Stwórcy i na miarę swoich możliwości dalej to dzieło rozwija.
Wielkość i godność pracy rolnika wyraża się i w tym, że praca na roli, bardziej niż w innych miejscach, odsłania piękno stworzonego świata, jego harmonijność i mądrość. Patrząc na łany falujących zbóż, ukwiecone łąki, dorodne owoce, patrząc na wzrost i dojrzewanie plonów, na ciepłe promienie słońca i orzeźwiające krople rosy, bardziej niż gdzie indziej doświadcza prawie że namacalnie ręki dobrego Boga.
Pot i trud, jakie nieodzownie związane są z pracą na roli, dają rolnikowi wezwanemu do naśladowania Chrystusa możliwość uczestniczenia z miłością w dziele odkupienia, które przecież dokonało się przez cierpienie i śmierć krzyżową.
W trudach swej codziennej pracy na roli każdy rolnik może odnaleźć cząstkę Chrystusowego Krzyża i odpowiedzieć na wezwanie Chrystusa: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16,24).
Rolnik poprzez swą pracę na roli przysparza chleba i innego pożywienia nie tylko dla siebie i swej rodziny, ale i dla całej wspólnoty, w której żyje. Dostarcza więc tego dobra, bez którego życie na ziemi byłoby niemożliwe. Co więcej, dary chleba i wina, które są owocem ziemi i pracy rąk ludzkich, stają się podczas sprawowania Eucharystii Ciałem i Krwią Chrystusa i naszym pokarmem na drogę do życia wiecznego.
Świadomość tak wielkiej godności pracy rolnika zobowiązuje nas do większego szacunku dla rolnika i jego pracy, a także do większego poszanowania ziemi, bo jest ona darem Boga. A ziemia, jako dobra matka, która nas żywi, winna być należycie pielęgnowana i umiłowana. To poszanowanie ziemi tym bardziej jest pilne, im więcej się widzi ziemi porzuconej, ziemi zdewastowanej i skażonej.
Ziemię może w pełni uszanować tylko ten, kto patrzy na nią jako na Boży dar i nie traktuje jej jako swojej i niczym nieograniczonej własności. Ostatecznie jesteśmy tylko dzierżawcami i użytkownikami ziemi i za jej użytkowanie zdamy kiedyś rachunek przed Najwyższym Sędzią.
Drodzy Rolnicy! Skoro tak wielkie i piękne jest Wasze powołanie i tak wielką godność ma praca na roli, to w sposób szczególny wezwani jesteście do dawania świadectwa Waszego życia chrześcijańskiego. Niech piękne tradycje ludowe i religijne będą nadal pielęgnowane. Niech na polach i w zagrodach rozbrzmiewają pieśni religijne. Niech różaniec oplata Wasze dłonie. Niech w imię Boże rozpoczyna się i kończy każda praca na roli, a dzień święty niech zawsze będzie uszanowany.
Drodzy Rolnicy! Starajcie się te swoje tradycje przekazywać Waszym dzieciom i młodemu pokoleniu Polaków, aby zaszczepić u nich umiłowanie ojczystej ziemi i pracy na roli. To przecież przez wiele stuleci polska wieś była ostoją polskości i katolickiej wiary. To polski chłop nie szczędził własnej krwi i własnego potu, by bronić Polski i Kościoła. Tego szczególnie wymagają czasy dzisiejsze.
Trzeba jednak wielkiej solidarności całego Narodu, aby wesprzeć polską wieś i stwarzać na niej takie warunki życia, aby młodzi pozostawali na wsi i na niej widzieli dla siebie perspektywy lepszego życia. Tym bardziej jest to pilne, bo zbyt wielu młodych opuszcza nasze wioski, szuka pracy poza gospodarstwem rolnym, nie widząc dla siebie na wsi możliwości godnego życia.
Doceniając, Drodzy Rolnicy, Wasz trud pracy na polskiej ziemi i dziękując Wam za to, że „żywicie i bronicie”, polecam Was szczególnej opiece naszej Niebieskiej Matki i Wspomożycielki wiernych, aby Ona wstawiała się za Wami i upraszała Wam u Syna swego potrzebne łaski na każdy dzień.
Z serca Wam błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

† Adam Śmigielski SDB - Biskup Sosnowiecki