Głównym celem rajdu jest rozwijanie wiedzy i świadomości o zbrodni dokonanej w Lesie Piaśnickim wśród mieszkańców Pomorza, tak aby pamięć o ofiarach zbrodni ludobójstwa przetrwała i była przekazywana z pokolenia na pokolenie.
Uczestnicy to motocykliści, którym na sercu leży propagowanie wiedzy o Martyrologii Piaśnicy z wielu miejsc naszego województwa i kraju. Najliczniejszą grupę stanowią uczestnicy z powiatu wejherowskiego, puckiego i kartuskiego.
6 września (niedziela). Wyjazd o godz. 14:00 z „Bramy Piaśnickiej” w Wejherowie do nekropolii w Lesie Piaśnickim.
Przebieg Rajdu:
Uczestnicy rozpoczynają rajd o godz. 14:00 z „Bramy Piaśnickiej” w Wejherowie Przemieszczają się zwartą kolumną motocyklową w kierunku Lasu Piaśnickiego.
Na miejscu o godz. 15:00 odprawiona zostanie Msza Święta.
Wszelką korespondencję i rejestrację dotyczącą Rajdu należy kierować do 1 września 2020 roku pod adresem:
Przewodniczącego Kapituły Motocyklowego Rajdu Piaśnickiego:
Mrp.wejherowo@wp.pl
Marcin Drewa – Wejherowo.
W czasie przejazdu obowiązuje cisza, kultura osobista i jednakowy ubiór (specjalna koszulka uczestnika rajdu). Ważne jest również, przestrzeganie zasad zawartych w Kodeksie Ruchu Drogowego.
Cudowny obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej (w nowej sukni) w Kalwarii Pacławskiej
Rajd Pątniczy jest ściśle związany z osobą św. Jana Pawła II. Został bowiem zainicjowany dla upamiętnienia jego pobytu w diecezji przemyskiej 2 czerwca 1991 r. Wówczas to Jan Paweł II w Rzeszowie beatyfikował bp. Józefa Pelczara, a następnie pielgrzymował do jego relikwii znajdujących się w katedrze przemyskiej. W dwa tygodnie po papieskiej wizycie odbył się pierwszy Rajd Pątniczy na trasie: Kalwaria Pacławska – Przemyśl. Odtąd odbywa się corocznie. Jego organizatorem jest Oddział PTTK w Przemyślu.
Celem rajdu, oprócz przypomnienia pielgrzymki Papieża do Przemyśla, jest popularyzacja papieskiego nauczania. Obecnie, gdy przeżywamy Rok Miłosierdzia, warto odkrywać wielki skarbiec nauki Jana Pawła II o miłosierdziu Bożym i o miłosierdziu ludzkim. Zwróćmy tu uwagę na niektóre wypowiedzi naszego Papieża. Św. Jan Paweł II miłosierdzie Boże określa jako „miłość, która dźwiga, podnosi z upadków, zaprasza do ufności” („Przekroczyć próg nadziei”, 3). Szczególnym objawieniem miłosierdzia Bożego była męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Toteż w historii zbawienia „Krzyż stanowi najgłębsze pochylenie się Boga nad człowiekiem” (enc. „Dives in misericordia”, 8, dalej: DiM). Stąd „objawienie miłości i miłosierdzia ma w dziejach człowieka jedną postać i jedno imię: nazywa się Jezus Chrystus” (enc. „Redemptor hominis”, 9), albowiem „przez Chrystusa i w Chrystusie Bóg wychodzi na poszukiwanie człowieka i czyni to z potrzeby ojcowskiego serca” (list ap. „Tertio Millennio adveniente”, 27). Człowiekowi najbardziej jest potrzebne miłosierdzie Boże i „nie ma dla człowieka innego źródła nadziei, jak miłosierdzie Boga” (Homilia, Łagiewniki, 17 sierpnia 2002 r.). „Miłosierdzie samo w sobie, jako doskonałość nieskończonego Boga, jest również nieskończone. Nieskończona więc i niewyczerpana jest gotowość Ojca w przyjmowaniu synów marnotrawnych wracających do Jego domu. Nieskończona jest moc i gotowość przebaczania (DiM, 13).
Równocześnie Jan Paweł II przypomina, że „Chrystus, objawiając miłość-miłosierdzie Boga, równocześnie stawiał ludziom wymaganie, aby w życiu swoim kierowali się miłością i miłosierdziem” (DiM, 3), albowiem „człowiek dociera do miłosiernej miłości Boga, do Jego miłosierdzia o tyle, o ile sam przemienia się wewnętrznie w duchu podobnej miłości do bliźnich” (DiM, 14). Miłosierdzie ludzkie Jan Paweł II określa „jako dowartościowywanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i człowieku” (DiM, 6). Powinno się ono wyrażać „w najstarszych i zawsze nowych dziełach miłosierdzia co do ciała i co do ducha” (adh. „Christifideles laici”, 41). Szczególnym obszarem świadectwa miłosierdzia są ludzie cierpiący i ubodzy. Toteż Jan Paweł II ideę miłosierdzia łączy „z opcją preferencyjną na rzecz ubogich”, a w związku poszerzającym się krajobrazem ubóstwa stwierdza, że „świat potrzebuje dzisiaj nowej wyobraźni miłosierdzia” (list ap. „Novo Milennio ineunte”, 49-50). Miłosierdzie Boże i ludzkie wiąże Papież z apelem o budowanie cywilizacji miłości. Wyraża przekonanie, że „nadszedł czas, aby orędzie o Bożym miłosierdziu wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej cywilizacji – cywilizacji miłości” (Homilia, Kraków, 18 sierpnia 2002 r.).
W tym roku mija 25 lat od pielgrzymki Jana Pawła II do Przemyśla. Uroczysty obchód tego jubileuszu rozpocznie się w Przemyślu 1 czerwca przy pomniku Papieża na pl. Niepodległości spotkaniem z dziećmi o godz. 10, a następnie z młodzieżą i osobami dorosłymi o godz. 19. 2 czerwca o godz. 10 w Domu Katolickim „Roma” rozpocznie się „Godzina Świadectwa” dla młodzieży. Po południu o godz. 14 – modlitwa w archikatedrze greckokatolickiej, następnie sympozjum w auli Wyższego Seminarium Duchownego, a o godz. 18 uroczysta Msza św. w bazylice archikatedralnej. Finałem tych uroczystości jubileuszowych będzie w niedzielę 5 czerwca, już 26. z kolei, Rajd Pątniczy. Rozpocznie się on uroczystą Mszą św. w Kalwarii Pacławskiej o godz. 9. Po jej zakończeniu, ok. godz. 11.15 wyruszymy do Przemyśla szlakiem im. św. Jana Pawła II.
Organizatorem Rajdu jest Oddział PTTK w Przemyślu. Szczegółowych informacji o Rajdzie udziela i zgłoszenia uczestnictwa przyjmuje biuro tego Oddziału (ul. Waygarta 3, tel. 16 678-53-74).
Duszpasterstwo turystyczne zachęca młodzież i dorosłych do licznego udziału w Rajdzie.
Jest na świecie miejsce, w którym tajemnica Bożego Narodzenia przeżywana jest przez cały rok. To Bazylika w Betlejem, zbudowana nad grotą, gdzie rzeczywiście narodził się Zbawiciel. Jej historię i obecną postać przybliża watykańskim mediom były Kustosz Ziemi Świętej o. Francesco Patton OFM
Nad Grotą Narodzenia wzniesiono pierwszą wielką bazylikę o pięciu nawach z ośmiokątnym prezbiterium. Najnowsze wykopaliska sugerują, że pierwotna budowla była tylko nieznacznie krótsza i równie szeroka jak obecna. Jej struktura, być może uszkodzona przez pożar (prawdopodobnie podczas powstania samarytańskiego w 529 r. po Chr.), została następnie odbudowana. Tradycja - nie w pełni potwierdzona przez archeologię - głosi, że cesarz Justynian (VI wiek) zburzył starą świątynię, aby wznieść nową, większą i piękniejszą.
Najstarszy zachowany do dziś opłatek został znaleziony w książce należącej do polskiego szlachcica Władysława Konstantego Wituskiego (1605-1655). O odkryciu tym oraz bibliotece polskiego podróżnika, zagrabionej przez Szwedów w XVII wieku, opowiada w rozmowie z PAP dr Joanna Zatorska-Rosen.
Badaczka z Uniwersytetu Sztokholmskiego jest autorką rozprawy na temat biblioteki Wituskiego, wywiezionej z Polski przez wojska szwedzkie podczas potopu szwedzkiego i przechowywanej do dziś na Zamku Skokloster pod Uppsalą.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1766416222.jpg)
