Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej obecne jest również w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. W 1958 r. siostry zamieszkały w Wielkiej Wsi - parafia Kargowa. Od 2008 r. zgromadzenie posługuje również w Zielonej Górze.
Charyzmat
Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej jest zgromadzeniem zakonnym na prawie papieskim, poświęcającym się dziełom apostolskim. Siostry składają śluby: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, w pełni zawierzając Bożej Opatrzności. W swojej posłudze realizują charyzmat zgromadzenia: „Świętość nacechowaną miłością wzajemną najpierw w rodzinie siostrzanej, by następnie rozlać się na potrzebujących pomocy duchowej, zwłaszcza na dziewczęta upadłe moralnie i sieroty” (zob.
Zadania, jakie postawiła zgromadzeniu Matka Antonina Mirska ponad 150 lat temu, aktualne są również dzisiaj. Siostry Opatrzności Bożej zauważają problemy i zagrożenia, z jakimi stykają się kobiety i dziewczęta. Stąd - zdaniem sióstr - ważnym aspektem troski o dziewczęta i kobiety jest profilaktyka zagrożeń, która ma na celu chronić je przed różnymi, wewnętrznymi i zewnętrznymi niebezpieczeństwami. Siostry Opatrzności Bożej wykorzystują miejsca, w których pracują, do prowadzenia szeroko rozumianej profilaktyki, poprzez ukazywanie m.in. wartości godności kobiety i wskazywanie realnych zagrożeń oraz sposobów obrony przed nimi.
Od 2009 r. siostry prowadzą wspólnoty parafialne dla dzieci i młodzieży - „Ruch Opatrzności Bożej”. 23 listopada każdego roku - w dniu śmierci Matki Założycielki - do ruchu przyjmowani są nowi młodzi członkowie.
W 2010 r. zrodziła się inicjatywa Duchowego Dzieła Wspierania Charyzmatu Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej pod nazwą Przyjaciele Opatrzności Bożej. W krąg Przyjaciół można włączyć się poprzez deklarację modlitwy, dostępną na stronie internetowej zgromadzenia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Działalność
Siostry Opatrzności Bożej realizują swoje powołanie poprzez pracę w Polsce i poza jej granicami. Spotkać możemy je w wielu miejscach naszego kraju. W Łące k. Rzeszowa siostry prowadzą Dom Pomocy Społecznej dla dzieci niepełnosprawnych oraz Katolicką Placówkę Opiekuńczo-Wychowawczą, gdzie uczą dokonywania właściwych wyborów i pomagają odnajdywać sens życia i działania. W Grodzisku Mazowieckim, Częstochowie i Twardogórze zajmują się najmłodszymi, prowadząc katolickie niepubliczne przedszkola. Specjalny Ośrodek Wychowawczy dla dziewcząt prowadzą siostry w Przemyślu.
Domy Pomocy Społecznej dla niepełnosprawnych dziewcząt i kobiet znajdują się również w Wielkiej Wsi, Wodzisławiu Śląskim i Irenie. Oprócz działań bezpośrednio wypływających z charyzmatu zgromadzenia siostry w wielu miejscowościach włączają sie w życie parafii poprzez katechizację dzieci i młodzieży. W Zielonej Górze siostry wspomagają swoją pracą działania Kurii Biskupiej.
Od 1976 r. Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej prowadzi działalność misyjną. Pierwszym krajem, do którego siostry wyruszyły, była Japonia, tam dziś pracują w trzech placówkach. Kolejne kraje to: Szwajcaria, Ukraina, Włochy. W 1999 r. rozpoczęły pracę w Kamerunie. Siostry w każdym z miejsc, w którym podejmują swoją posługę, realizują charyzmat zgromadzenia w myśl zawołania Matki Założycielki: „Nic ponad miłość Chrystusa”.
Siostry w diecezji
Ok. 300 metrów od drogi krajowej Zielona Góra - Poznań, w Wielkiej Wsi znajduje się Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej. Placówka zapewnia całodobową opiekę swoim niepełnosprawnym mieszkankom. Kobiety i dziewczęta objęte są tu opieką medyczną, terapeutyczną oraz rehabilitacją indywidualną i grupową. Biorą udział w zajęciach artystycznych i kulturalnych. Pierwsze siostry przyjechały do Wielkiej Wsi we wrześniu 1958 r., by zorganizować tu Zakład Specjalny dla Dzieci Głęboko Upośledzonych. Dom zakonny Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej oraz półpubliczna kaplica w tym domu zostały kanonicznie erygowane 13 czerwca 1959 r. W 1990 r. dom przyjął nazwę Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej. Od tamtego czasu placówka była wielokrotnie remontowana, rozbudowana i doposażana, a siostry stworzyły tu swoim podopiecznym godne warunki. W DPS-ie w Wielkiej Wsi pracują Siostry i personel świecki.
W 2008 r. siostry przyjechały do Zielonej Góry i rozpoczęły tu posługę w Kurii Biskupiej Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Jest to praca o innym charakterze niż ta, którą wykonują siostry w większości placówek. S. Pawła pracuje w sekretariacie bp. Stefana Regmunta. Siostry Eleonora i Mirella pracują w Wydziale Ekonomicznym Kurii Diecezjalnej w Zielonej Górze jako księgowa i referentka, zajmując się sprawami kadrowymi, płacowymi i finansowymi Kurii. Praca „zielonogórskich” sióstr nie jest w sposób bezpośredni związana z żadną parafią, jednak siostry mieszkając na terenie parafii pw. św. Franciszka z Asyżu tu uczestniczą w codziennej Eucharystii, korzystają z sakramentów, angażują się w modlitwę i życie parafii.
Reklama
W trosce o powołania
I choć w Zielonej Górze siostry nie towarzyszą grupom dziecięcym czy młodzieżowym, to jednak ich życie zakonne spotyka się z zainteresowaniem młodych ludzi, którzy szukają w swoim życiu czegoś więcej... Dzięki owemu zainteresowaniu zrodziła się myśl, by w Zielonej Górze zorganizować prelekcję przybliżającą charyzmat zgromadzenia, życie i posługę Sióstr Opatrzności Bożej, by dać możliwość wspólnej modlitwy z siostrami.
Od 26 do 30 listopada odbędą się tu spotkania z s. Zdzisławą Swobodą - referentką ds. powołań w zgromadzeniu. Siostry Opatrzności odwiedzą niektóre zielonogórskie parafie, m.in. pw. św. Franciszka z Asyżu i św. Józefa Oblubieńca oraz młodzież studiującą w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. św. Edyty Stein i uczącą się w Liceum Ekologicznym w Zespole Szkół im. Unii Europejskiej oraz I Liceum Ogólnokształcącym im. Edwarda Dembowskiego. Dla zainteresowanych zaplanowane jest również spotkanie w Domu Zakonnym Sióstr Opatrzności Bożej przy ul. Wiśniowej 12, gdzie będzie czas na modlitwę, adorację oraz bliższe poznanie życia sióstr.
O innych działaniach o charakterze powołaniowym prowadzonych przez zgromadzenie informuje strona internetowa SOB -
Reklama
* * *
Sługa Boża Matka Antonina Mirska (1822 - 1905)
historia Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej sięga 1857 r. Jego założycielką była sługa Boża Matka Antonina Mirska, która urodziła się 28 lipca 1822 r. w Przemyślu. Wychowywana była w duchu wiary i miłości do Boga. W wieku 10 lat straciła rodziców i dorastała wśród obcych ludzi. W 1840 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Szarytek we Lwowie, gdzie pracowała jako pielęgniarka. Jednak ze względu na problemy zdrowotne opuściła to zgromadzenie i podjęła pracę w Stowarzyszeniu Pań Dobroczynności św. Wincentego à Paulo.
Wyjechała do Francji, gdzie zdobywała doświadczenie w trudnej pracy w zakładzie wychowawczo-poprawczym prowadzonym przez Siostry Miłosierdzia w Laval. Działania o charakterze resocjalizacyjnym dla dziewcząt i kobiet z ulicy podejmować chciała w Polsce. Po kilkumiesięcznym pobycie odbyła tam nowicjat i przybrała imię s. Antonina. Po powrocie do Lwowa podjęła pracę w zakładzie, nazwanym później Zakładem św. Teresy.
8 grudnia 1857 r. w archikatedrze lwowskiej złożyła śluby pierwsze i wieczyste. Tego samego dnia do nowicjatu zostały przyjęte dwie inne kandydatki. W ten sposób zaistniało nowe zgromadzenie - Sióstr Opatrzności Bożej. Przełożoną generalną nowego zgromadzenia została Matka Antonina. Dziesięć lat później Pius IX uznał i zatwierdził Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej jako zgromadzenie zakonne. Zgromadzenie przyjęło duchowość św. Ignacego Loyoli i jego zawołanie: „Wszystko na większą chwałę Bożą”.
Z czasem siostry zaopiekowały się również sierotami ze Lwowa i okolic. Powstawały nowe placówki. Siostry pomagały wychowankom odnaleźć na nowo godność, jaką każda z nich miała. Poprzez cierpliwą naukę prac związanych z prowadzeniem domu, gospodarstwa i zdobycia zawodu starały się przywrócić dziewczęta społeczeństwu.
Hasłem życia Matki Mirskiej były słowa: „Nic ponad miłość Chrystusa”. Zmarła 23 listopada 1905 r. Dziś jest Sługą Bożą i kandydatką na ołtarze. Ciało jej po ekshumacji spoczywa w domu generalnym w Grodzisku Mazowieckim.
* * *
S. Eleonora Kroj:
Praca w Kurii Biskupiej daje nam możliwość spojrzenia na życie Kościoła z zupełnie innej perspektywy. Oprócz spraw codziennych, wymagających od nas zaangażowania w pełnione przez nas obowiązki, bliższe naszym sercom stały się sprawy i potrzeby duchowe Kościoła i naszej diecezji. Wszystkie intencje zawierzamy naszej Patronce, Matce Bożej Cierpliwie Słuchającej z Rokitna, do której pielgrzymujemy z potrzeby serca i przy okazji różnych uroczystości. Każdy dzień jest dla nas darem Bożej Opatrzności, przynosi nowe doświadczenia Bożej łaski, o które stajemy się bogatsze.
Jak zapewnia nas św. Paweł, w Chrystusie zostaliśmy wzbogaceni we wszystko, tak że nie doznajemy braku żadnej łaski, oczekując objawienia Pana Jezusa. „Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła” (Rz 13, 11-12). Niech to na wskroś adwentowe wołanie św. Pawła przynagla nas do autentycznego nawracania się oraz życia w pokoju i wzajemnej miłości. Niech wspólnota Kościoła rzeczywiście będzie dla nas domem i szkołą komunii.
