Reklama

Kościół

Trwa zbiórka na film pro-life "Tobiasz"

Teatr Exit, który tworzą niepełnosprawni aktorzy, prowadzi zbiórkę na film „Tobiasz”. Na produkcję pro-life potrzeba ok. 150 tys. zł. Facebook w swoim serwisie zablokował reklamę dotyczącą zbiórki.

[ TEMATY ]

film

pro‑life

youtube.com

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Trzon Teatru Exit stanowią osoby niepełnosprawne, cierpiące na schorzenia, które mogłyby stanowić powód do dokonania aborcji zgodnie z przesłanką eugeniczną zakwestionowaną przez Trybunał Konstytucyjny 22 października. – Nasi aktorzy całe szczęście się urodzili. Większość z nich cierpi od urodzenia. Jednak mimo to, znaleźli przestrzeń, w której mogą się spełniać i realizować – mówią twórcy Teatru Exit.

Odnosząc się do protestów organizowanych wokół tzw. Strajku Kobiet, zwracają uwagę, że świat stał się niebywale egoistyczny, pozbawiony odpowiedzialności, a tysiące osób demonstrujących na ulicach zdaje się nie dostrzegać, że wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego, używając dla pominięcia tego faktu słowa wytrychu – „wybór”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Celem życia staje się zaspakajanie pożądliwości i kolekcjonowanie przyjemności – mówią twórcy teatru zaznaczając, że powodem przyjęcia takiego stylu życia są wzorce zaczerpnięte z kultury masowej, która stała się niesamowicie nihilistyczna. – Filmy, spektakle teatralne, muzyka nie budują już człowieka, kultura masowa odeszła od wielkiej triady – dobra, piękna i prawdy. I to jest powodem jej upadku i zmian, które tak masowo obserwujemy – dodają podkreślając, że Teatr Exit chce wrócić do tych wartości i realizować sztukę, która buduje człowieka, co jest de facto postawą pro-life.

Film „Tobiasz” to adaptacja księgi biblijnej.– Chcemy dotknąć w nim sensu małżeństwa i powiedzieć jasno, że poza kluczem chrześcijańskim – wyborem pobłogosławionym przez Stwórcę, skazane jest ono na porażkę i umieranie – przekonują twórcy zwracając uwagę, że film będzie kolejnym dowodem dostarczanym przez teatr do ukazania godności życia. Produkcja ma być bardzo odważna artystycznie i bezkompromisowa.

Scenariusz jest już napisany, zdjęcia zaplanowane, role obsadzone. Jest też ekipa niezbędną do realizacji. Na pokrycie kosztu sześciu dni zdjęciowych potrzeba 150 tys. zł. Aktualnie trwa zbiórka na ten cel w serwisie crowdfundingowym www.zrzutka.pl/film-tobiasz.

Reklama

– Jako wierzący, chcemy zjednoczyć całe środowisko chrześcijańskie, aby dało ono konkretny głos opowiadający się za życiem nienarodzonych. W teatrze najbardziej zależy nam na spotkaniu, poczuciu wspólnoty i wzajemnej wymianie darów. To jest naszym prawdziwym celem – podkreślają twórcy filmu „Tobiasz”, którego ambasadorami zostali m.in. Robert Friedrich „Litza”, Marcin Jakimowicz, Bawer Aondo Akaa, Darek Malejonek.

Facebook zablokował w swoim serwisie reklamę dotyczącą zbiórki. Odpowiedzialni za Teatr Exit uważają, że chodzi o kwestie społeczne, ponieważ działalność teatru może stać w ideowej sprzeczności z administracją Facebooka.

W realizacji zbiórki Teatrowi Exit pomaga nowo powstała inicjatywa propagująca wiarę i tradycyjne wartości przez produkcję filmów i multimediów DOBRE ŁOTRY.

2021-01-06 14:28

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Stodoła Górali

Wydarzenia sprzed 75 lat w Jedwabnem, gdy grupa polskiej ludności zamordowała z inspiracji Niemców żydowskich sąsiadów, stały się więcej niż pretekstem do rozważań na temat relacji polsko-żydowskich, postaw Polaków w czasie II wojny światowej i kondycji społeczeństwa tłamszonego przez dwa totalitarne reżimy – sowiecki i niemiecki – które chciały z Polaków zrobić niewolników. W dokumencie Włodzimierza Krygiera („A jeśli ktoś zapuka”) mówią o nich znani historycy, publicyści, ich wypowiedzi przeplatają migawki z Jedwabnego, z uroczystości rocznicowych i scenki fabularne.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Byśmy byli jedno

2024-04-29 10:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

Instytut Pamięci Narodowej przygotował widowisko słowno-muzyczne poświęcone historii Kościoła w czasach komunizmu. Inscenizacja miała miejsce w kościele pw. Świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i Świętego Jana Bosko w Łodzi.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję