Poznań: modlitwa w katedrze przed Dniem Życia Konsekrowanego
Osoby życia konsekrowanego zgromadziły się na modlitwie w katedrze poznańskiej w wigilię Święta Ofiarowania Pańskiego. Rozważaniu słowa Bożego i adoracji towarzyszyła ikona Matki Bożej Częstochowskiej pielgrzymująca po Polsce.
Obraz Jasnogórski, który z racji pandemii i wstrzymanej peregrynacji przebywa w kaplicy sióstr elżbietanek, wprowadzono do katedry poznańskiej w uroczystej procesji. Modlitwie przewodniczyli kolejno bp Grzegorz Balcerek i Zdzisław Fortuniak.
Konferencję ascetyczną wygłosił franciszkanin o. dr Ernest Siekierka. Zachęcał uczestników spotkania, by byli zakochani w Maryi jak św. Józef – mężczyzna sprawiedliwy, czyli opierający relacje z innymi na bezwzględnej wierności Bogu i zaufaniu Jego przykazaniom. „Gdyby Józef nie był człowiekiem czystym, nie uwierzyłby w czystość Maryi. On był do końca człowiekiem świętym” – mówił o. Siekierka.
Ze względu na ograniczenia związane z pandemią w czuwaniu mogli uczestniczyć jedynie przedstawiciele osób konsekrowanych z archidiecezji poznańskiej.
Współczesny człowiek, który nieustannie poszukuje doznań i tak naprawdę nie wie, czego chce, często z niedowierzaniem patrzy na tych, którzy swoje życie poświęcili Jezusowi i Kościołowi. Jak można wyrzec się tego, co oferuje „świat”?
Dzień Życia Konsekrowanego pozwala choć na chwilę się zatrzymać i zastanowić, który z tych światów daje nam możliwość pełniejszego realizowania tego wszystkiego, co kryje się w słowie „być”. Być dla drugiego człowieka, dla świata, Kościoła... Przypadające 2 lutego święto Ofiarowania Pańskiego to, zgodnie z decyzją Jana Pawła II, od 1997 r. Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.
Sprawa zabójstwa 9-mięcznego nienarodzonego chłopca w szpitalu powiatowym w Oleśnicy jest wciąż obecna w przestrzeni publicznej, w tym medialnej - informuje o tym Ordo Iuris.
Sposób potraktowania małego pacjenta w szpitalu w Oleśnicy – 9-miesięcznego nienarodzonego chłopca cierpiącego na łamliwość kości - wciąż obecny jest w relacjach medialnych. Magda Nogaj z wrocławskiej edycji serwisu wyborcza.pl przeprowadziła wywiad z dr Gizelą Jagielską – lekarką, która uśmierciła chłopca.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
