– Ofiarowanie Jezusa w świątyni jest wymowną ikoną całkowitego oddania swego życia Chrystusowi w ludziach. Kościół przez waszą obecność w świecie i cichą służbę kontempluje przemienione oblicze Chrystusa, by utwierdzić w wierze, nadziei i miłości – mówił abp Wacław Depo 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, w bazylice archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie.
Czterdzieści dni po Bożym Narodzeniu, 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, osoby życia konsekrowanego i wierni wraz z Maryją przedstawili Jezusowi swoje życie oraz wydarzania, które je stanowią. Te wszystkie sprawy złożyli na ołtarzu, a abp Wacław Depo przewodniczył Mszy św. z udziałem delegacji poszczególnych domów zakonnych oraz wspólnoty Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej i Diecezji Sosnowieckiej w Częstochowie. Wśród koncelebransów byli m.in. bp Andrzej Przybylski i o. Andrzej Konopka OP, kierownik Referatu Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Archidiecezji Częstochowskiej.
Metropolita częstochowski w homilii wyjaśniał znaczenie wejścia Pana do swojej świątyni, a także życia według rad ewangelicznych, które jest osobistą odpowiedzią na miłość Boga. – Jezus bez żadnej różnicy stał się uczestnikiem naszego życia, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierży władzę nad śmiercią, to jest diabła – powiedział abp Depo.
Z radością i wdzięcznością zwrócił się do osób konsekrowanych: – To rady czynią was znakiem proroczym tego świata, pokazują prymat Boga w ludzkim życiu, aby odnaleźć sens swojej ofiary miłości. Na wzór Chrystusa jesteście i będziecie znakiem sprzeciwu i znakiem oddania na fundamencie ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana.
Wspólnota Kościoła modliła się w intencji osób żyjących według rad ewangelicznych, ponieważ od 1997 r. 2 lutego jest obchodzony ustanowiony przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, a ci, którzy oddali swoje życie na służbę Bogu i ludziom w zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich, odnowili swoje śluby.
Metropolita częstochowski 2 lutego przeżywa 9. rocznicę ingresu do bazyliki archikatedralnej, a Kościół częstochowski dziękuje Bogu za dar jego gorliwej służby. W duchu wdzięczności bp Przybylski powiedział, że przed metropolitą częstochowskim stoi odpowiedzialne zadanie wprowadzenia Kościoła częstochowskiego w drugi wiek jego istnienia (diecezja powstała w 1925 r.). Arcybiskupowi Wacławowi życzył: – W ręce św. Józefa składamy Kościół częstochowski, a przede wszystkim posługę Księdza Arcybiskupa. Niech św. Józef wyprasza to ojcowskie serce, aby było pełne miłości do Boga w Maryi, by uczyło posłuszeństwa Duchowi Świętemu, by było sercem odważnym, twórczym i opiekuńczym. Dziękując za Twoją posługę, niech Pan Bóg błogosławi, a św. Józef wyprasza wszystkie potrzebne łaski.
Ewangelista Łukasz rozpoczyna opis Ofiarowania Jezusa od słów: „gdy upłynęły dni ich oczyszczenia”. O czym mówi św. Łukasz?
Prawo Mojżeszowe wyraźnie oddziela rzeczy czyste od nieczystych. Człowiek nieczysty jest skażony śmiercią, gdyż rytualna nieczystość ma najczęściej związek z zetknięciem się człowieka ze śmiercią w sposób dosłowny lub symboliczny. Wówczas nie może on wejść do świątyni i uczestniczyć w aktach kultu, nie może dotykać osób i rzeczy czystych, itd. Księga Kapłańska podaje, że nieczystym staje się każdy, kto dotknie zmarłych osób lub martwych zwierząt, naczyń lub ubrań, które miały kontakt z czymś nieczystym. Podobnie każdy, kto miał kontakt z cierpiącymi na trąd lub inne choroby skóry, z kobietami w czasie menstruacji lub po urodzeniu dziecka. Czas nieczystości rytualnej był szczegółowo określony przez Prawo i zależny od powodu zaciągnięcia owej nieczystości. Jednym ze sposobów oczyszczenia, obok ofiar, był upływ odpowiedniego czasu. I o tym właśnie wspomina św. Łukasz. Tekst mówi o zbieżności dwóch powodów obecności Świętej Rodziny w świątyni – minęły dni nieczystości dla Maryi (poddała się więc rytuałowi oczyszczenia – tewila), ale też należało ofiarować pierworodnego Syna Bogu, a następnie wykupić Go (obrzęd pidyon haben – por. Wj 13, 11–16). O co więc chodzi z owymi „dniami oczyszczenia”? Otóż, według Tory, matka po urodzeniu syna pozostawała nieczysta przez 7 i 33 dni (w sumie 40 dni), po urodzeniu córki zaś – przez 14 i 66 dni (w sumie 80 dni). A zatem po 40 dniach od urodzenia Jezusa Maryja ma spełnić przepisy Prawa – złożyć jednorocznego baranka na ofiarę całopalną i młodego gołębia lub synogarlicę na ofiarę przebłagalną. Jeśli z powodu ubóstwa kobieta nie może ofiarować baranka, wówczas może złożyć w ofierze dwie synogarlice albo dwa młode gołębie (jednego na ofiarę całopalną i jednego na ofiarę przebłagalną; por. Kpł 12, 2-4). Był też inny sposób oczyszczenia. Kobieta odzyskiwała czystość rytualną przez całkowite zanurzenie się (tewila) w mykwie (basenie), bo woda jest symbolem życia, odrodzenia i świętości. Rolą ojca natomiast było spełnienie obrzędu „wykupienia pierworodnego syna” (pidyon haben). Obowiązek ten przypadał na 31. dzień po urodzeniu syna, ale można było też spełnić go później. Księga Wyjścia nakazuje, by wszyscy pierworodni płci męskiej (człowiek i zwierzęta) byli ofiarowani Bogu, a następnie wykupieni przez złożenie właściwej ofiary. A zatem ofiarowując pierworodnego Syna w świątyni, Maryja i Józef, tak jak wszyscy wierzący rodzice, uświadamiali sobie, że ich dziecko należy wpierw do Boga. Święty Łukasz, opisując spełnienie przepisów Prawa przez Świętą Rodzinę, wyraźnie zaznacza, że dopiero po tym opuścili oni Betlejem i udali się do Nazaretu, do rodzinnych stron Maryi. Wcześniej przecież opisywał wędrówkę Józefa i Maryi z Nazaretu do Betlejem z powodu spisu ludności. Dlatego Jezus będzie nazywany Nazarejczykiem lub Galilejczykiem. Jemu współcześni będą Go identyfikować z tym właśnie miastem, a nie z Betlejem, choć i Łukasz, i Mateusz o Betlejem wspominali.
W nocy 20 sierpnia 2025 roku, w wieku 86 lat, odszedł do Domu Ojca abp Józef Kowalczyk, arcybiskup metropolita gnieźnieński senior. Zmarł w szpitalu w Tarnowie, gdzie od ponad trzech tygodni przebywał w poważnym stanie. Przez wiele lat był nuncjuszem apostolskim w Polsce (1989-2010), a w latach 2010-2014 arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim Prymasem Polski.
Wiadomość o śmierci abp. seniora Józefa Kowalczyka ogłosił w Gnieźnie dzwon św. Wojciech.
Arcybiskup-senior Tadeusz Kondrusiewicz przewodniczył 20 sierpnia obchodom 25. rocznicy utworzenia parafii katolickiej Zmartwychwstania Chrystusa w Sowiecku, czyli historycznej Tylży, w obecnym obwodzie kaliningradzkim. Miasto to, jak i cały obwód, należy z kościelnego punktu widzenia do archidiecezji Matki Bożej w Moskwie, którą pochodzący z Białorusi arcybiskup kierował w latach 1991-2007. Obecnie 79-letni hierarcha przewodniczył Mszy św., którą wraz z nim koncelebrowali księża posługujący w tej części Rosji.
Na początku liturgii miejscowy proboszcz ks. Miłosz Krakowski przywitał dostojnego gościa i wszystkich przybyłych, po czym główny celebrans zauważył, że obecna działalność parafii mieści się między dwoma wielkimi jubileuszami - lat 2000 i 2025. Następnie rozpoczęła się Eucharystia, podczas której kazanie wygłosił były metropoliita w Moskwie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
