Spoczywający na wszystkich obowiązek opieki nad dziećmi i ich obrony, aby mogły żyć w pokoju, był przedmiotem katechezy Jana Pawła II podczas audiencji generalnej 8 września w Auli Pawła VI w Watykanie.
Po krótszej niż zwykle nauce obecni odmówili ułożoną przez Papieża modlitwę wiernych o sprawiedliwość, pokój i solidarność na świecie.
1. Liturgia wspomina dzisiaj Narodzenie Najświętszej Maryi Panny. Święto to, bardzo lubiane przez pobożność ludową, skłania nas do wielbienia w Maryi Dziecka - najczystszej jutrzenki Odkupienia.
Pochylamy się nad tą Dziewczynką jak wszystkie inne, a zarazem jedyną, „błogosławioną między niewiastami” (Łk 1,42). Maryja jest niepokalaną „córą Syjonu”, przeznaczoną do
tego, aby stać się Matką Mesjasza.
Reklama
2. Spoglądając na Maryję-dzieciątko, jakże nie myśleć o tak wielu bezbronnych dzieciach z Biesłanu w Osetii, ofiarach barbarzyńskiego porwania i okrutnie zamordowanych? Znajdowały się one w szkole,
w miejscu, w którym uczyły się wartości nadających sens historii, kulturze i cywilizacji narodów: wzajemnego szacunku, solidarności, sprawiedliwości i pokoju. Tymczasem w tych murach doświadczyły gwałtu,
nienawiści i śmierci, zgubnych skutków okrutnego fanatyzmu i obłędnej pogardy dla godności ludzkiej.
Spojrzenie obejmuje w tej chwili wszystkie niewinne dzieci, które we wszystkich zakątkach ziemi są ofiarami przemocy ze strony dorosłych. Dzieci zmuszane do noszenia broni i wychowywane w nienawiści
i zabijaniu; dzieci popychane do żebrania na ulicach, wykorzystywane do łatwych zysków; dzieci maltretowane i upokarzane przez brutalność i nadużycia możnych tego świata; dzieci pozostawione samym sobie,
pozbawione ciepła i perspektywy przyszłości; dzieci, które umierają z głodu, dzieci zabijane w licznych konfliktach w różnych regionach świata.
3. Wielki jest krzyk bólu dzieciństwa wzgardzonego w swej godności. Nie może, nie powinien on pozostawiać obojętnym dla nikogo.
Najdrożsi Bracia i Siostry, przy kolebce Maryi jako Dziecka odnówmy świadomość ciążącego na nas wszystkich obowiązku opieki i obrony tych delikatnych stworzeń i budowania dla nich przyszłości w pokoju.
Módlmy się wspólnie o stworzenie im warunków spokojnego i bezpiecznego istnienia.
KAI/Watykan
Modlitwa o sprawiedliwość, o pokój i o solidarność na świecie
Bracia i Siostry, odpowiadając na zaproszenie Ojca Świętego, wznieśmy do Boga naszą modlitwę. Wołajmy wspólnie: Wysłuchaj nas, Panie!
Za dzieci z Biesłanu, wyrwane z życia brutalną przemocą, gdy przygotowywały się do rozpoczęcia roku szkolnego, oraz za ich rodziców, rodzeństwo i przyjaciół okrutnie wraz z nimi zamordowanych: aby
Bóg w swym miłosierdziu otworzył im bramy swego domu. Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie!Za rannych, za rodziny ofiar i za wszystkich członków wspólnoty z Biesłanu, którzy rozdartym sercem opłakują śmierć swych najbliższych: aby podtrzymywani światłem wiary i pocieszani solidarnością
wielu osób na świecie, umieli wybaczyć tym, którzy wyrządzili im zło. Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie!Za wszystkie dzieci, które w tak wielu częściach świata cierpią i umierają z powodu przemocy i ucisku ze strony dorosłych: aby Pan dał im odczuć pocieszenie swą miłością i aby nagiął twardość serc
tych, którzy są przyczyną ich cierpienia. Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie!Za liczne osoby porwane na wzburzonej ziemi Iraku, a zwłaszcza za dwie młode wolontariuszki włoskie, uprowadzone wczoraj w Bagdadzie: aby były traktowane z szacunkiem i aby jak najszybciej zostały
zwrócone nietknięte swym najbliższym. Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie!O sprawiedliwość i pokój na świecie: aby Pan oświecił umysły tych wszystkich, którzy zostali opanowani zgubnym urokiem przemocy, oraz otworzył serca wszystkich na dialog i pojednanie, na budowanie
przyszłości nadziei i pokoju. Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie!
Boże, nasz Ojcze, Ty stworzyłeś ludzi, aby żyli we wspólnocie ze sobą. Spraw, abyśmy zrozumieli, że każde dziecko jest bogactwem ludzkości i że przemoc wobec innych jest ślepym zaułkiem, który nie
ma wyjścia w przyszłość. Prosimy Cię o to za wstawiennictwem Dziewicy Matki Jezusa Chrystusa Pana naszego, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
Czy kobiety w ciąży muszą w Środę Popielcową i Wielki Piątek zachowywać post ścisły? Czy stan błogosławiony, w którym kobieta powinna szczególnie dbać o siebie i swoje dziecko, zwalnia ją z tego obowiązku? - Matka sama musi podjąć decyzję o przestrzeganiu postu ścisłego - tłumaczy KAI bp Adam Bałabuch, przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP.
Zarówno Kodeks Prawa Kanonicznego jak i inne przepisy Episkopatu Polski nie wyjaśniają jednoznacznie kwestii dyspensy od postu ścisłego dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. Zdania duchownych na ten temat bywają podzielone. Niektórzy tłumaczą, że "ciąża to nie choroba", tylko stan błogosławiony, dlatego należy pościć, chyba, że lekarz zaleci inaczej. Inni podkreślają, że z postu zwolnione są osoby poniżej 14 roku życia, a więc i nienarodzone dzieci, którym pożywienia dostarczają matki.
- Została ta śmierć przemieniona mocą Chrystusowej miłości w dar życia, który nieustannie sprawowany jest w każdej Mszy św., będącej pamiątką Jego nieskończonej miłości – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej w katedrze na Wawelu.
W czasie homilii abp Marek Jędraszewski wskazał na siedem odsłon tego „wyjątkowego wieczoru i nocy, do których od samego początku zdążała publiczna działalność Jezusa z Nazaretu”. Po pierwsze były to wieczór i noc „paschalnej wieczerzy”, po drugie – „miłości służebnej”. W tym kontekście metropolita krakowski zwrócił uwagę na gest umycia nóg Apostołów przez Jezusa oraz słowa ustanowienia Eucharystii. – Poprzez te słowa Pan Jezus przemienił swoją śmierć, to co go miało spotkać nazajutrz na krzyżu, w dar z siebie samego, na dar ofiarny odkupienia. To ciało miało być wydane za nas. Jego krew miała być przelana za nasze grzechy. To był Jego dar z siebie do końca – mówił arcybiskup, zaznaczając, że dlatego Eucharystia jest dziękczynieniem za dar śmierci Chrystusa. – Została ta śmierć przemieniona mocą Chrystusowej miłości w dar życia, który nieustannie sprawowany jest w każdej Mszy św., będącej pamiątką Jego nieskończonej miłości – dodawał.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
