Prace artysty można zobaczyć w Galerii Sztuki Stacji Dialog na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu. – Cieszę się, że p. Alfons przyjął zaproszenie do uczestnictwa w naszym cyklu wystaw w Galerii Dialogu. Jest to możliwe dzięki profesorowi Zbigniewowi Makarewiczowi, ponieważ to on wynajduje te perełki sztuki wrocławskiej – mówił ks. Andrzej Paś, dyrektor Klubu Stacja Dialog Papieskiego Stowarzyszenia „Pomoc Kościołowi w Potrzebie”.

Prof. Zbigniew Makarewicz, krytyk sztuki, któremu powierzono prowadzenie galerii, w słowie powitania przypomniał jej historię powstania na mocy porozumienia zawartego 22 października ub.r. przez reprezentantów stowarzyszeń. – Z przerwą wywołaną przez przyjaciół z Ukrainy, którzy tutaj gościli, powracamy do prezentacji plastyki. Przyjęliśmy założenia, że będzie to w myśl koncepcji artystycznej Jana Pawła II i św. Edyty Stein – mówił prof. Makarewicz. Podkreślił, że to co robi p. Alfons Nawarecki, jest w myśl tych założeń i ma swoją tradycję we Wrocławiu. Jest to wyprowadzenie koncepcji obrazu ze studium natury, ale studium krajobrazu, nie pejzażu. – Zajęło się tym wielu malarzy wrocławskich, ale dwóch szczególnie – Alfons Mazurkiewicz i Józef Hałas. Hałas przedstawia wspomnienia swoich lat dziecinnych z Podhala. Mazurkiewicz zaś studium krajobrazu gór Sudeckich. Jest to sprowadzenie do poziomu czystej formy, ale z wyraźnym odniesieniem do inspiracji naturą. W przypadku trzeciego typu klasyków tej koncepcji malarstwa, czyli Alfonsa Nawareckiego, mamy do czynienia z inspiracją lat dziecięcych spędzonych na Podolu – mówił prof. Makarewicz. Podkreślił, że to dla kogoś takie zupełnie abstrakcyjne malarstwo można traktować jako swoistą falę wizji krajobrazu – tego, który jest w każdym z nas. I stanowi to podstawę do tworzenia nowej formy piękna.

– Jestem szczęśliwy, że mogłem tutaj swoje prace pokazać. O swoich pracach nie będę mówił, każdy widzi. To wszystko – mówił Alfons Nawarecki i zaprosił do oglądania prac.

Ramy czasowe wystawy to maj-czerwiec 2022.