Naród polski, od ponad tysiąca lat zjednoczony z Chrystusem i Jego nauką, zawsze był wierny Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie. Hasło: „Bóg i Ojczyzna” było nierozdzielnym elementem dziejów naszego Narodu. Polski lud zawsze potrafił ofiarę cierpienia łączyć z Ofiarą Jezusa Chrystusa, aby dzięki temu zjednoczeniu nic nie zginęło, ale by stawało się ożywczą substancją dla przyszłych pokoleń.
A wielkie były cierpienia polskiego Narodu i wiele krwi przelano w jego dziejach. Zwłaszcza w czasie zaborów, różnych powstań i zrywów narodowych. Wielkie były cierpienia polskiego Narodu podczas drugiej wojny światowej, a zwłaszcza w Powstaniu Warszawskim.
Cierpienia naszego Narodu nie skończyły się po drugiej wojnie. Nie skończyły się po latach gehenny, po obozach zagłady, po utracie milionów istnień ludzkich w obozach hitlerowskich i sowieckich. Naród zaczął odbudowywać ze zgliszcz i zniszczeń wojennych dom ojczysty. Spoglądał z nadzieją, chociaż przez łzy, ku lepszej przyszłości. Przez łzy, nie tylko dlatego, że Polska, która w tak wielkim stopniu przyczyniła się do zakończenia wojny, jako jeden ze zwycięzców utraciła jedną trzecią swoich ziem, do których zawsze pozostanie tęsknota.
Wielką ofiarę krwi i cierpienia złożył nasz Naród po drugiej wojnie światowej. Tym większą, że była ona dopełniana rękami współczesnych Kainów, których ta sama matka, ziemia ojczysta, wykarmiła. Nie sposób wymienić wszystkich powojennych cierpień Narodu. Wszystkie zna tylko miłosierny Bóg...
Pomóż w rozwoju naszego portalu