Tradycyjnie 2 lutego w Święto Ofiarowania Pańskiego, a w naszej bogatej w treści historycznej tradycji w dzień Matki Bożej Gromnicznej, swój powrót do źródeł powołania zakonnego przeżywają wszyscy, którzy poświęcili swoją posługę wypełnieniu charyzmatu zakonnego. W sobotnie południe tym razem dzień wcześniej w bazylice archikatedralnej św. Jakuba w Szczecinie na wspólnej adoracji i modlitwie spotkali się przedstawiciele żeńskich i męskich zgromadzeń zakonnych, pełniących swoją posługę w naszej archidiecezji.
„Od wielu lat Kościół łączy Święto Ofiarowania Pańskiego z dniem poświęconym osobom konsekrowanym. Oprócz powszechnej konsekracji chrzcielnej, w której uczestniczą wszyscy ochrzczeni, istnieją ponadto w Kościele osoby: mężczyźni i kobiety, którzy przez ślubowanie rad ewangelicznych posłuszeństwa, ubóstwa i czystości są w sposób szczególny poświęceni Bogu. Nie jest to osobna, jakby dodatkowa konsekracja, ale bardziej radykalna realizacja zobowiązań płynących z chrztu świętego – czytamy w liście Episkopatu Polski „Światło Życia Konsekrowanego”, skierowanym na tegoroczne święto. Jak co roku w zakonnej wspólnocie najpierw przez godzinę trwano na adoracyjnej modlitwie przed Najświętszym Sakramentem rozważając najistotniejsze wyznaczniki swojej misji. Przed rozpoczęciem Eucharystii bocznymi nawami bazyliki przeszła pełna podniosłości procesja ze świecami upamiętniająca symbolikę Ofiarowania Chrystusa w świątyni jerozolimskiej. Uroczystej Mszy św. przewodniczył delegat Metropolity Szczecińsko-Kamieńskiego – przebywającego w Rzymie z wizytą ad limina Apostolorum – ks. inf. dr Edmund Cybulski. Darem Słowa Bożego podzielił się ze zgromadzonymi ks. prał. Piotr Kordula, odpowiedzialny w strukturze archidiecezji za całokształt duszpasterstwa związanego ze zgromadzeniami zakonnymi i instytutami życia konsekrowanego. Nawiązał do biblijnej wymowy obchodzonego święta mocno akcentując wymiar ofiary w życiu ludzkim. W tym znaczeniu ukazał ofiarę, jaką wybierają świadomie ci, którzy całkowicie poświęcają swoje życie trwaniu w przyrzeczeniach składanych w swoich zgromadzeniach zakonnych. Przypomniał również o wszystkich zobowiązaniach wynikających ze składanych ślubów czystości, posłuszeństwa i ubóstwa.
Następnym ważnym momentem liturgii było odnowienie przyrzeczeń związanych z życiem zakonnym, a które wyrażane są przez wszystkie osoby konsekrowane podczas składania ślubów wieczystych. W imieniu zgromadzonych sióstr i kapłanów zakonnych akt odnowienia poprowadził salwatorianin ks. Adam Lehmann SDS pracujący obecnie w Kołczewie. Podczas liturgii eucharystycznej złożono na ręce ks. inf. E. Cybulskiego różnego rodzaju świece, które będą wykorzystywane podczas wystawień Najświętszego Sakramentu. Oprawę muzyczną uroczystości przygotował i wykonał chór oraz zespół muzyczny pod dyrekcją i batutą s. Beaty Majerczak – Uczennicy Krzyża.
Powołanie jest odpowiedzią na Bożą Miłość, która dotyka ludzkie serca. Czymś więc oczywistym jest, że wyraża się w służbie drugiemu, czyli dziełach Miłosierdzia co do ducha i ciała - zwraca uwagę w rozmowie z KAI Delegat KEP ds. Powołań bp Marek Solarczyk. W IV niedzielę wielkanocną zwaną Niedzielą Dobrego Pasterza w Kościele obchodzimy 53 "Światowy Dzień Modlitw o Powołania". W Polsce rozpoczyna on "Tydzień Modlitw o Powołania do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego", który tym razem się będzie przebiegał pod hasłem "Powołani do Miłosierdzia".
- Mówiąc o powołaniach często zapominamy, że jest to tajemnica wiary, która dokonuje się w dialogu człowieka z Bogiem. Stąd tak ważna jest pomoc młodym by mogli osobiście spotkać Chrystusa i wejść z Nim w intymną relację. Do tego potrzeba więc zarówno świadectwa życia wiary w rodzinie i społeczeństwie, jak i modlitwy oraz ofiary całego Kościoła, a więc każdego z nas - za tych którzy stają na progu dojrzałego życia. W związku z tym Tydzień Modlitw o Powołania to tak naprawdę ogromne wyzwaniem dla wszystkich wierzących, które przypomina nam, że jesteśmy wspólnotą, a więc odpowiadamy jedni za drugich - powiedział bp Solarczyk. Dodał przy tym, że bez odniesienia do wiary, kwestię powołań będzie się zawsze sprowadzało do socjologii. - Tam jednak jest już jedynie mowa o życiowej drodze, zaangażowaniu, pracy charytatywnej, zawodzie czy próbie nadania sensu swojego życia.
Święty Wacław był Czechem. Jest głównym patronem naszych południowych sąsiadów, czczonym tam jako bohater narodowy i wódz. Był królem męczennikiem, a więc osobą świecką, nie duchowną, i to piastującą niemal najwyższą godność w narodzie i w państwie. Jest przykładem na to, że świętość życia jest nie tylko domeną osób duchownych, ale może być także zrealizowana na najwyższych stanowiskach społecznych. Nie mamy dokładnych danych dotyczących życia św. Wacława. Jego postać ginie w mrokach historii. Historycy wysuwają różne hipotezy co do jego życia. Jest pewne, że Wacław odziedziczył po ojcu tron królewski. Podobno był dobrym, walecznym rycerzem, co nie przeszkadzało mu być także dobrym i wrażliwym na ludzką biedę. Nie jest znana przyczyna jego konfliktu z bratem Bolesławem, który stał się jego zabójcą i następcą na tronie. Nie znamy też bliżej natury i rozwoju konfliktów wewnętrznych oraz ich związków z polityką wobec sąsiadów, które wypełniły jego krótkie rządy i które były prawdopodobnie tłem bratobójstwa. Śmierć Wacława nastąpiła 28 września 929 lub 935 r. w Starym Bolesławcu. Kult Wacława rozwinął się zaraz po jego śmierci. Ciało męczennika przeniesiono do ufundowanego przez niego praskiego kościoła św. Wita. Wczesna cześć znalazła wyraz w bogatym piśmiennictwie poświęconym świętemu. Kult Wacława rozszerzył się z Czech na nasz kraj, zwłaszcza na południowe tereny przygraniczne. Zadziwiające, że Katedra na Wawelu otrzymała jego patronat. Także wspaniały kościół św. Stanisława w Świdnicy ma go jako drugorzędnego patrona.
Blisko dwa tysiące osób wzięło udział w XXVI Świętokrzyskim Rajdzie Pielgrzymkowym, który zakończył się uroczystą Mszą św. pod przewodnictwem biskupa Krzysztofa Nitkiewicza na Świętym Krzyżu.
Tegoroczne spotkanie odbyło się pod hasłem: „Z nadzieją ku Świętemu Krzyżowi”. Na starcie stanęli pielgrzymi w różnym wieku – dzieci, młodzież i dorośli – którzy mieli do wyboru dwanaście tras o długości od 2 do 40 kilometrów. Każda z nich prowadziła przez malownicze świętokrzyskie szlaki, pozwalając uczestnikom zarówno na wysiłek fizyczny, jak i duchowe przygotowanie do dotarcia do sanktuarium relikwii Drzewa Krzyża Świętego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
