12 sierpnia br. w monumentalnym kościele-sanktuarium pw. św. Maksymiliana Kolbego w Pabianicach odbyły się uroczystości upamiętniające ofiarę Męczennika, który w dobrowolnej ofierze oddał życie za skazanego na śmierć człowieka - Franciszka Gajowniczka.

Uroczystościom przewodniczył ks. abp Janusz Bolonek - nuncjusz apostolski w Urugwaju. Uczestniczyli zaproszeni kapłani: o. dr Janusz Balbus CM, profesor Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu, ks. Ireneusz Trzeszczak SDB, proboszcz z Bydgoszczy, ks. prał. Jan Szuba, proboszcz parafii św. Mateusza w Pabianicach, ks. kan. Jan Witczak, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Pabianicach, o. Marek Ristau CM, proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w Pabianicach, ks. kan. Stanisław Bracha, proboszcz parafii w Ksawerowie, ks. kan. Stanisław Przybyłowski, proboszcz parafii w Górce Pabianickiej, ks. kan. Grzegorz Jędraszek, proboszcz parafii Matki Bożej Jasnogórskiej w Łodzi, ks. Andrzej Chycki, obecnie proboszcz parafii w Rogowie, ks. Jerzy Rzepkowski, proboszcz parafii Trójcy Przenajświętszej w Pabianicach oraz kapłani miejscowej parafii.

Ksiądz Arcybiskup celebrując uroczystą Mszę św. wobec licznie zgromadzonych wiernych, wygłosił homilię o życiu i świadectwie Męczennika z Oświęcimia. "W mojej 30-letniej pracy w służbie Stolicy Apostolskiej nie było kraju czy miasta, gdzie by ludzie nie mówili mi o naszym wielkim Rodaku, podnosząc jego rozmach w pracy apostolskiej i ofiarę życia w miłości" - mówił Ksiądz Arcybiskup. "W bieżącym roku - pierwszym roku nowego wieku i trzeciego tysiąclecia obchodzimy 60. rocznicę śmierci św. Maksymiliana - tę rocznicę świętujemy jako odblask chwały wiecznej. Jest to święto radości i pokoju, jakiego zażywają święci uczestnicząc w pełni w życiu samego Boga".

Ksiądz Arcybiskup podkreślił, że do ogromnej rzeszy czcicieli św. Maksymiliana w Polsce i na świecie należy wspólnota pabianiczan, dumnych ze swego Rodaka, który w tym mieście przeżył swoje lata chłopięce. W kościele św. Mateusza mały Rajmund doznał niezwykłego przeżycia: wizji Matki Bożej trzymającej dwie korony, białą i czerwoną. Maksymilian przyjął obie korony, białą - symbolizującą niepodzielne poświęcenie swojego życia Bogu oraz czerwoną - symbol męczeństwa.

Po trzydziestu latach świętość życia Maksymiliana została uznana przez Kościół: papież Paweł VI 17 października 1971 r. zaliczył go do grona błogosławionych, natomiast Jan Paweł II podczas kanonizacji 10 października 1982 r. ogłosił go świętym męczennikiem miłości. " Tak więc na Wzgórzu Watykańskim Maksymilian Kolbe otrzymał trzecią koronę: złotą koronę świętości". Ksiądz Arcybiskup następnie nawiązując do symboliki trzech koron, przedstawił życie i działalność św. Maksymiliana będące doskonałą realizacją rad ewangelicznych: dziewictwa, ubóstwa i posłuszeństwa. Podkreślił niezwykły wymiar apostolatu maryjnego - założenie Rycerstwa Niepokalanej, działalność wydawniczą (Rycerz Niepokalanej i Mały Dziennik), Niepokalanów polski i japoński. Męczeńska śmierć w bunkrze głodowym po dwóch tygodniach niejedzenia i niepicia 14 sierpnia 1941 r. w wigilię święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny była świadectwem największej miłości Boga i bliźniego. "Tym bohaterskim czynem ukoronował wszystkie dokonania swojego życia, całkowicie oddanego Bogu i Jego sprawie. Teraz jest naszym orędownikiem i opiekunem w Królestwie miłości bez końca" - mówił Ksiądz Arcybiskup. Św. Maksymilian ukazuje nam wzór postępowania, tak bardzo potrzebny zwłaszcza młodzieży w obliczu istniejących zagrożeń. Szerzące się narkomania, alkoholizm, pornografia, gloryfikacja przemocy przyczyniają się do moralnego i duchowego okaleczenia wielu młodych ludzi. "Wszyscy, absolutnie wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w imię Trójjedynego Boga, wszyscy bez wyjątku jesteśmy wezwani do świętości. Święty Trzech Koron wskazuje nam stale tę właśnie drogę i oręduje za nami. Toteż jego wstawiennictwu i opiece polecam wszystkich parafian kolbiańskich, wszystkich mieszkańców Pabianic i całej Polski. Trwajmy wiernie przy naszej wierze katolickiej. Pielęgnujmy nasze najlepsze tradycje religijne i zalety narodowe. Tylko wtedy będziemy narodem świętym, zjednoczonym w braterskiej miłości, moralnie zdrowym i silnym" - zakończył Ksiądz Arcybiskup. Procesja eucharystyczna wokół kościoła, śpiew Ciebie, Boga, wychwalamy oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem były ostatnimi akcentami uroczystości.