Różaniec Do Granic Nieba: przyjmujemy Dzieci Nienarodzone do naszych rodzin
Intencją Różańca Do Granic Nieba, zaplanowanego na dni 1-8 listopada 2020 roku będzie włączenie dzieci nienarodzonych do naszych wspólnot rodzinnych, uleczenie ran związanych z ich utratą oraz przebłaganie za wszystkie grzechy, zaniedbania i zranienia z tym związane. - W tej modlitwie będziemy wołać do Boga, by śmierć nie miała już dostępu do naszej rodziny; oraz prosić dzieci nienarodzone o wybaczenie i modlitwę za nas - mówi Maciej Bodasiński z Fundacji Solo Dios Basta.
Różaniec Do Granic Nieba będzie miał aspekt indywidualny i wspólnotowy. Będzie to propozycja modlitwy dla rodzin oraz dla parafii.
Wymiar indywidualny Różańca Do Granic Nieba będzie polegał na tym, by 1 listopada br., w Uroczystość Wszystkich Świętych, podczas nawiedzania grobów rodzinnych, zwrócić się do wszystkich dzieci nienarodzonych, na przestrzeni całej historii rodziny, przez wszystkie pokolenia. Te dzieci, które zostały zabite, prosimy o wybaczenie. Dzieciom, które odeszły z innych powodów, dziękujemy za ich obecność. Wszystkie je prosimy o wstawiennictwo.
- Modlitwa ta będzie aktem świadomego włączenia dzieci nienarodzonych do wspólnoty rodzinnej. Tych, którym nie było dane przyjść na świat w całej historii rodziny, przez wszystkie pokolenia - podkreśla Maciej Bodasiński, współorganizator wydarzenia Różaniec Do Granic Nieba. Jej teskt będzie dostępny na stronie rozaniecdogranic.pl - Na zakończenie modlitwy możemy postawić znicz dla tych wszystkich, dzieci utraconych, jako symbol ich przyjęcia do naszej rodziny - wyjaśnia Bodasiński.
Reklama
Parafie w całej Polsce zaproszone są do organizowania modlitwy różańcowej przez wszystkie dni oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych (od 2 do 8 listopada) - to będzie wymiar wspólnotowy tegorocznego wydarzenia. Jedną intencją modlitwy w parafiach ma być prośba o uleczenie ran związanych z utratą dzieci nienarodzonych (tych nieprzyjętych i tych, które nie mogły się narodzić z powodów naturalnych) oraz przebłaganie za wszystkie nasze grzechy, zaniedbania i zranienia z tym związane. Ta modlitwa może mieć ogromne znaczenie dla przyszłości naszego kraju.
- Proponujemy też każdego dnia odmawianie modlitwy pokutnej, która powstała specjalnie na to wydarzenie - dodaje Agnieszka Kminikowska, współorganizatorka wydarzenia i podkreśla dalej - Dodatkowo przez osiem dni oktawy, zachęcamy do ofiarowania odpustu zupełnego za dusze zmarłych, które cierpią w czyśćcu za grzechy przeciwko życiu.
Dzień Dziecka Utraconego przypada na 15 października. W 2016 roku to właśnie tego dnia odbyła się na Jasnej Górze “Wielka Pokuta” - modlitwa przebłagalna Polaków za grzechy przeciwko życiu w naszej ojczyźnie. - Cztery lata temu na błoniach częstochowskich rozpoczęliśmy pewien proces. Najpierw przeprosiliśmy Boga za grzechy przeciwko życiu. Podczas Różańca Do Granic prosiliśmy Matkę Bożą i całe Niebo o ochronę dla naszego kraju. W tym roku chcemy zwrócić się do tych wszystkich, dzieci nienarodzonych, przyjąć ich do naszych rodzin i prosić o wstawiennictwo za nas u Boga - mówi Maciej Bodasiński.
Towarzyszy nam wielka sympatia ludzi. Rytm dnia wyznacza modlitwa: godzinki, różaniec, Anioł Pański, koronka - relacjonuje w rozmowie z KAI Roman Zięba ze wspólnoty Pielgrzymów Bożego Miłosierdzia, koordynujacej pielgrzymkę "Różaniec do granic", która wyruszyła 13 maja. W ciągu 140 dni sztafeta kilkuosobowych grup pielgrzymów przemierzy w sumie ok. 3,5 tys. km wzdłuż granic Polski.
"Różaniec do granic" zaproponowany przez filmowców i ewangelizatorów Lecha Dokowicza i Marcina Bodasińskiego, to kontynuacja ubiegłorocznej Wielkiej Pokuty i nawiązanie do obchodzonego w tym roku jubileuszu 100-lecia objawień fatimskich. W ramach tej inicjatywy 7 października wzdłuż polskich granic ma stanąć "żywy łańcuch" osób modlących się na różańcu. Tę modlitwę poprzedza pielgrzymka, której trasa przebiega wzdłuż linii granicznej Polski, koordynowana przez łódzką wspólnotę pielgrzymów Bożego Miłosierdzia. Trasę o długości ok. 3,5 tys. km kilkuosobowe grupy pielgrzymów pokonają w 140 dni, pokonując dziennie dystans ok. 25 km.
Wśród naszych sportów narodowych można wymienić różne dyscypliny. Mamy w historii “trochę” sukcesów. Gdyby jednak była taka dyscyplina jak “narzekanie”, Polacy byliby w niej bezkonkurencyjni. Pomijam już codzienne rozmowy, ale zwracam uwagę na to, co dzieje się, gdy reprezentanci Polski biorą udział w różnych imprezach sportowych. Granica między chwałą, a hejtem jest bardzo cienka.
Na ostatnich mistrzostwach świata Polscy siatkarze zdobyli brązowe medale. Wielu internautów, podających się za kibiców [tu zaznaczę, że w moim pojęciu prawdziwy kibic to ten, kto jest z drużyną na dobre i na złe] zaczęło w niewybredny sposób atakować wręcz polskich zawodników za porażkę w Włochami. Dla mnie trzecie miejsce polskich siatkarzy to powód do dumy. Wiem, że to na tej imprezie najgorszy wynik od 2014 roku, ale przecież wcześniej tak pięknie nie było - mistrzostwo świata w 1974 roku i srebro w 2006 roku. A ponieważ z lat mej młodości pamiętam te “suche” lata, cieszę się, że reprezentacja Polski nie schodzi z wysokiego poziomu. W rzeczywistości 3 miejsce w mistrzostwach świata to dowód ogromnej pracy, wytrwałości i charakteru. W przypadku siatkówki, na sukces nakłada się wiele czynników, a wysiłek, który wkłada każdy z zawodników, aby wejść na poziom reprezentacyjny jest ogromny. Naprzeciw siebie stają zawodnicy, którzy poświęcają wiele, aby sukces sportowy odnieść. Obecnie nie ma miejsca na “taryfę ulgową”. Sport ma to do siebie, że bywa nieprzewidywalny. I co jest też ważne, sport, podobnie jak życie, to nie tylko zwycięstwa, lecz także potknięcia, z których trzeba wstać. I właśnie w tym tkwi prawdziwa wartość tego sukcesu.
Zgromadzonych w Sanktuarium powitał ks. Paweł Ciba, proboszcz parafii i jednocześnie przewodnik jednej z grup pielgrzymkowych. Eucharystii przewodniczył bp Edward Białogłowski, a koncelebrowali ją m.in. ks. Jakub Nagi, dyrektor pielgrzymki, ks. Władysław Jagustyn, ojciec duchowny pątników, a także księża przewodnicy poszczególnych grup. Homilię wygłosił ks. Mariusz Uryniak, wicedyrektor rzeszowskiej pielgrzymki, który w swoim słowie zachęcał do pielęgnowania owoców drogi na Jasną Górę w codziennym życiu oraz do odkrywania obecności Boga w zwyczajności.
Ks. Uryniak podkreślił, że najgorszym błędem człowieka wierzącego jest zatrzymanie się w miejscu. „Najgorzej jest, kiedy człowiek bojąc się podjąć jakiegoś trudu zatrzymuje się w miejscu” – mówił, wskazując, że pielgrzymka przypomina nam o tym, iż życie chrześcijanina jest nieustanną drogą, wymagającą dynamiki, odwagi i szukania rozwiązań. Kaznodzieja zachęcał, aby każdy z uczestników spotkania uczynił ze swojego życia taką codzienną pielgrzymkę, która prowadzi przez małe akty dobra do spotkania z Bogiem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
